از سوی دستگاه قضایی، در هفته‌های اخیر علیه رزگار بیگ‌زاده بابامیری زندانی سیاسی کُرد اهل بوکان، اتهام‌هایی همچون “بغی، محاربه و جاسوسی” مطرح شده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، رزگار بیگ‌زاده بابامیری، که پس از دوران بازجویی در زندان ارومیه به صورت بلاتکلیف نگهداری می‌شود، از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، بر اتهامات او افزوده شده و در هفته‌های اخیر اتهاماتی نظیر “بغی، محاربه و جاسوسی” علیه او مطرح شده است.
ژینو بیگ‌زاده بابامیری، دختر این زندانی سیاسی در گفتگویی اعلام کرد: «پدرم در ۲۸ فروردین ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعاتی در مسیر روستای تکان‌تپه، توسط ماموران اطلاعات جمهوری اسلامی ربوده شده است.
او چند ماه بعد از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، در بوکان، به بهانه تامین و فرستادن دارو و کمک به زخمیهای اعتراضات بازداشت شد.»
پیش‌تر خانم بیگ‌زاده بابامیری در گفتگویی رسانه‌ای گفته بود: «پدرم به مدت چهار ماه توسط اطلاعات بوکان و ارومیه، جهت اخذ اعترافات اجباری شکنجه شده و در انفرادی بوده است. این اعترافات اجباری در حالی گرفته شده است که هیچ مدرکی برای اثبات وجود اتهامات وجود ندارد.»
خانم بیگ‌زاده بابامیری همچنین افزود: «ماموران اطلاعاتی بدون داشتن هیچ حکمی منزل پدریم را تفتیش و خسارات زیادی به خانه و اساسیه منزل وارد کردند و موبایل پدرم را توقیف کردند که در نهایت هیچ مدرکی علیه ایشان پیدا نکردند.»
گفته شده “این شهروند بوکانی بدون هیچ دلیل محکمه‌پسندی به زندان ارومیه انتقال داده شده و شش ماه اول حق داشتن وکیل نداشته است. در نهایت وکیل تسخیری برای او تعیین کردند اما نه ایشان و نه خانواده، تاکنون تماسی با وکیل نداشته‌اند.”
خانم بیگ‌زاده بابامیری در ادامه گفته: «پس از گذشت چند ماه موفق به گرفتن وکیل انتخابی خود شدیم، اما دادگاه هیچ توجهی به دفاعیات وکیل مدافع و اظهارات خانواده نمی‌کند و پرونده با اصول دادرسی عادلانه پیش نمی‌رود.»
خانم بیگ‌زاده بابامیری اضافه کرد: «پس از این که پدرم به زندان انتقال داده شده، حق ملاقات به صورت ماهی یک بار محدود شده و گاهی اوقات اجازه ملاقات هم داده نمی‌شود.»
خانواده این شهروند کُرد درباره اتهامات وی گفته‌اند: «رزگار یک کشاورز بوده و پس از اعتراضات ۱۴۰۱، چون وضعیت شهر بوکان بحرانی بوده و زخمیهای اعتراضات به دلیل حکومت نظامی نمی‌توانستند به درمانگاه‌ها، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مراجعه کنند، برای نجات جان معترضان زخمی شده کمک‌رسانی کرده است.
رزگار پس از گذشت هشت ماه از زمان اعتراضات سراسری ربوده شد. بعد از چهار ماه تحمل انفرادی و شکنجه و تحت فشار اعترافات اجباری، با آسیب‌هایی مانند پارگی گوش سمت چپ، ضربه شدید شانه، و ممانعت از درمان وی، با آثار کبودی‌ها بر بدن به زندان ارومیه منتقل کردند.»
خانواده این زندانی در پایان گفته‌اند: «به دلیل رفتار بشردوستانه رزگار در کمک به زخمیهای اعتراضات، او اکنون مدت ۲۱ ماه در زندان است و پرونده قضایی او به نتیجه‌ای نرسیده و فقط مداوما اتهامات او را سنگین‌تر می‌کنند.
به دلیل در خطر بودن جان رزگار، تهدیدها و وجود احکام سنگین احتمالی علیه او، سکوت کردیم. حکومت از سکوت ما سوءاستفاده کرده و اتهام‌های سنگین جدیدی را به پرونده او اضافه کرده است.
از جامعه بین‌الملل و نهاد‌های حقوق بشری و رسانه‌ها تقاضا داریم صدای رزگار باشند.»