شیوا گنجی، (روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان): لایحه جدید حجاب و عفاف، گامی آشکار در محدود کردن آزادی‌های فردی و اجتماعی است که نه تنها مغایر با حقوق بنیادین انسانی است، بلکه تلاشی برای حذف حق انتخاب زنان در جامعه‌ای است که باید به سمت پیشرفت و عدالت حرکت کند.
این لایحه، با الزام به رعایت حجاب اجباری و تحمیل مجازات‌های سنگین، از جمله جریمه‌های مالی، محرومیت از کار و تحصیلات، و حتی ممنوع‌الخروجی، عملاً زنان را از بسیاری از حقوق اساسی خود محروم می‌کند. چنین اقداماتی نه تنها نقض آشکار اصل کرامت انسانی است، بلکه باعث افزایش نارضایتی عمومی و تضعیف انسجام اجتماعی خواهد شد.
آیا اجباری کردن فرهنگ، راهکاری موثر برای ترویج ارزش‌هاست؟ تجربه نشان داده که چنین اجبارهایی نه تنها نتیجه‌ای در راستای اهداف ادعایی ندارند، بلکه به تشدید بحران‌های فرهنگی و اجتماعی منجر می‌شوند. زنانی که با چالش‌های اقتصادی، تبعیض شغلی، و محدودیت‌های اجتماعی مواجه‌اند، اکنون باید سنگینی این اجبار جدید را نیز تحمل کنند.
این لایحه، بر خلاف تعهدات بین‌المللی ایران در حوزه حقوق بشر و آزادی‌های مدنی است. حق انتخاب پوشش، جزو ابتدایی‌ترین حقوق هر انسان است و هیچ دولتی نباید در آن دخالت کند. جایگاه زنان در جامعه نباید بر اساس پوشش آنها، بلکه باید بر اساس توانایی‌ها، دانش، و مشارکت‌های آنها در پیشرفت کشور تعریف شود.
ما به عنوان افرادی که دغدغه حقوق بشر و عدالت داریم، باید از چنین قوانینی که ناقض حقوق زنان و آزادی‌های اجتماعی هستند، قاطعانه انتقاد کنیم و خواستار سیاست‌هایی باشیم که به جای اجبار و سرکوب، بر آموزش، آگاهی‌بخشی، و احترام به انتخاب فردی تأکید دارند.
«آزادی زنان، آزادی جامعه است. با سرکوب زنان، جامعه‌ای آزاد نخواهیم داشت.»