در تاریخ جمعه، ۴ آبان ۱۴۰۳، عثمان اسماعیلی، فعال کارگری کرد، پس از پایان مرحله بازجویی و با موافقت دادستان و قاضی ناظر زندان سقز، به مرخصی درمانی اعزام شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، آقای اسماعیلی به مدت شش روز برای مراجعه به پزشک معالج به بیمارستان‌های رجایی و فیروزگر در تهران اعزام شده است.
اوایل مهرماه ۱۴۰۳، آنتیه گرتر، نماینده پارلمان برمن، به عنوان کفیل سیاسی اسماعیلی، با انتشار پیامی خواستار آزادی این فعال کارگری و تمامی زندانیان سیاسی در ایران شد.
پیش از این، در تاریخ دوم مهر ۱۴۰۳، آقای اسماعیلی جهت معاینه و درمان تنگی کانال نخاعی و دیسک کمر برای مدت چهار روز به مرخصی استعلاجی رفته بود.
همچنین، در مردادماه ۱۴۰۳، این فعال کارگری سه روز مرخصی برای پیگیری درمان دریافت کرد اما پس از آن به زندان بازگشت و در ۲۳ مرداد، با احضار به شعبه دوم اجرای احکام کیفری سقز دوباره بازداشت شد.
عثمان اسماعیلی که از بهمن ۱۴۰۲ در حال طی مراحل درمانی است، به دلیل وضعیت جسمانی نامناسب به دفعات به مرخصی استعلاجی رفته و تحت عمل جراحی قرار گرفته است.
این فعال کارگری از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب سقز به اتهام “عضویت در کومله سازمان کردستان حزب کمونیست ایران” به سی و یک ماه و پانزده روز حبس و به اتهام “تبلیغ علیه نظام از طریق شرکت در مراسم خاکسپاری ژینا امینی” به هفت ماه و پانزه روز حبس تعزیری محکوم شده بود.
دادگاه با عنایت به وجود جهات تخفیف مندرج در ماده ۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ از جمله وضعیت سنی آقای اسماعیلی و متأهل بودن او به استناد ماده اخیر الاشاره و ماده ۶ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب سال ۱۳۹۹ ناظر بر ماده ۳۷ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ مجازات حبس اشد فوق را به تحمل ۱۶ ماه حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت قبلی کاهش داده بود.