روز سه‌شنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۳، خبرگزاری قوه قضاییه ایران از آزادی کریستین وبر، شهروند اتریشی که پیشتر در زندان استان آذربایجان غربی به سر می‌برد، خبر داد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز سه‌شنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۳، ناصر عتباتی، رئیس کل دادگستری آذربایجان غربی، از آزادی کریستین وبر، شهروند اتریشی، خبر داد.
وی بدون ذکر جزییات بیشتر، علت بازداشت و آزادی این شهروند اتریشی را به «جرایم ارتکابی» و استفاده از «نهادهای ارفاقی و رافت اسلامی» مرتبط دانست.
پیش از این، در مهر ماه ۱۴۰۱، وزارت خارجه اتریش از بازداشت یکی از شهروندان خود در ایران خبر داده بود. اما مقامات جمهوری اسلامی هرگونه ارتباط بین بازداشت این شهروند و اعتراضات سراسری آن زمان را رد کردند.
در اوایل اسفند ۱۴۰۱، وزارت خارجه اتریش اعلام کرد که یک شهروند اتریشی که در اواخر مهرماه در ایران بازداشت شده بود، به اتهام «جاسوسی» به هفت و نیم سال زندان محکوم شده است. هرچند نامی از این شهروند برده نشده بود، اما احتمالاً به کریستین وبر اشاره داشته است.
بازداشت و زندانی شدن شهروندان خارجی و دو تابعیتی در ایران، به ویژه با اتهامات مبهمی مانند «جاسوسی»، در سال‌های اخیر به یک رویه معمول تبدیل شده است. جمهوری اسلامی از این افراد به عنوان اهرمی برای مذاکره با دولت‌های غربی استفاده می‌کند.
در خرداد ماه ۱۴۰۲، دو شهروند ایرانی-اتریشی به همراه یک شهروند دانمارکی در چارچوب یک قرارداد مبادله زندانی با بلژیک و میانجی‌گری عمان، از زندان آزاد شدند. این آزادی در ازای آزادی اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی محکوم به تروریسم، صورت گرفت.
آزادی کریستین وبر در حالی صورت می‌گیرد که جمهوری اسلامی همچنان ده‌ها شهروند خارجی و دو تابعیتی دیگر را در زندان‌های خود نگهداری می‌کند.
فعالان حقوق بشری معتقدند که جمهوری اسلامی با ربودن شهروندان خارجی و دو تابعیتی، درصدد گروگان‌گیری از دولت‌های غربی برای رسیدن به اهداف سیاسی خود است.
آزادی کریستین وبر، هرچند یک خبر مثبت است، اما نمی‌تواند بر مشکلات ساختاری در سیستم قضایی ایران که منجر به بازداشت‌های خودسرانه و محکومیت‌های طولانی‌مدت می‌شود، سرپوش بگذارد. جامعه جهانی باید همچنان به وضعیت حقوق بشر در ایران توجه کرده و برای آزادی همه زندانیان سیاسی و مدنی تلاش کند.