بهزاد خسروی، فعال سیاسی ۳۵ ساله و اهل سقز، که به عنوان پناهنده عضو رسمی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد بوده است، در روز سه شنبه ۱۳ شهریور ماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی اقلیم کردستان عراق در سلیمانیه بازداشت و پس از شکنجه به نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، این اقدام در حالی صورت گرفته است که بر اساس قوانین بینالمللی، هیچ کشوری حق ندارد پناهجوی ثبتنام شده را به کشور مبدا دیپورت کند، حتی در صورت ارتکاب جرم.
خانواده بهزاد خسروی از جمله مادر و خواهر وی که خود نیز پناهنده و عضو کمیساریای عالی پناهندگان هستند، از وضعیت وی بی اطلاع بوده و تحت فشار قرار گرفتهاند تا سلیمانیه را ترک کنند.
نیروهای امنیتی اقلیم کردستان عراق مدعی شدهاند که بهزاد خسروی به دلیل انتشار عکس رهبران حزب دمکرات کردستان ایران بازداشت شده است.
تحویل اجباری بهزاد خسروی به ایران، نقض آشکار کنوانسیون پناهندگان ۱۹۵۱ و سایر قوانین بینالمللی در خصوص پناهندگان است.
این اقدام همچنین نشاندهنده همکاری نیروهای امنیتی اقلیم کردستان عراق با جمهوری اسلامی ایران در نقض حقوق بشر است.
جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط بهزاد خسروی و پیگیری جدی این پرونده در سطح بینالمللی هستند.
نقش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR)
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد نقش مهمی در حمایت از پناهندگان و اجرای کنوانسیون پناهندگان ۱۹۵۱ ایفا میکند. این آژانس بینالمللی به پناهندگان کمک میکند تا پناهندگی خود را درخواست دهند، از حقوق خود آگاه شوند و در کشورهای پناهندگی اسکان یابند.
در مورد خبر بهزاد خسروی: تحویل اجباری بهزاد خسروی به ایران، به عنوان یک پناهنده شناخته شده، نقض آشکار اصل عدم استرداد است و نشاندهنده بیتوجهی به تعهدات بینالمللی در زمینه پناهندگی است.
این عمل نه تنها حقوق فردی بهزاد خسروی را نقض میکند، بلکه به اعتماد به سیستم پناهندگی بینالمللی نیز لطمه میزند.
در مجموع، قوانین بینالمللی در مورد پناهندگان به منظور حفاظت از افرادی طراحی شدهاند که به دلیل ترس از آزار و اذیت، مجبور به ترک کشور خود شدهاند.
اصل عدم استرداد یکی از مهمترین اصول این قوانین است و نقض آن پیامدهای جدی برای نظام حقوق بشری بینالمللی دارد.
نویسنده:شهرام الیاسی