آرمیتا پاویر، فعال دانشجویی و زندانی سیاسی محبوس در زندان تبریز، به دلیل اعتراض به شرایط نامناسب زندان و عدم رسیدگی پزشکی به یکی از زندانیان، به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، خانم پاویر در تاریخ ۳۱ مرداد ماه ۱۴۰۳، پس از اعتراض به شرایط زندان، به سلول انفرادی منتقل شد و از آن زمان تاکنون از هرگونه تماس و ملاقات با خانواده خود محروم مانده است. این اقدام، نگرانی جدی درباره وضعیت جسمی و روحی وی را افزایش داده است.
آرمیتا پاویر در آذر ماه ۱۴۰۲، توسط دادگاه انقلاب آذرشهر به اتهامات “توهین به رهبری” و “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به مجموعا بیست و دو ماه و هفده روز حبس محکوم شده بود. این در حالی است که وی در آبان ماه ۱۴۰۱ نیز در جریان اعتراضات سراسری بازداشت شده بود.
نتقال تنبیهی به سلول انفرادی و محرومیت از تماس با خانواده، نمونه‌ای از رفتارهای مجازات‌آمیز و غیرانسانی است که علیه زندانیان سیاسی در ایران اعمال می‌شود. این اقدامات نه تنها باعث تشدید رنج و آلام زندانی می‌شود بلکه نقض آشکار حقوق بشر و آزادی‌های مدنی محسوب می‌شود.
محکومیت آرمیتا پاویر به دلیل بیان نظرات و فعالیت‌های مسالمت‌آمیز، نشان‌دهنده سرکوبگری گسترده علیه مخالفان و منتقدان حکومت در ایران است.
نگهداری در سلول انفرادی به مدت طولانی می‌تواند عواقب روانی جدی برای زندانی به همراه داشته باشد. محرومیت از تماس با خانواده نیز به شدت بر وضعیت روحی و روانی وی تأثیر می‌گذارد.
جامعه جهانی باید نسبت به وضعیت آرمیتا پاویر و سایر زندانیان سیاسی در ایران واکنش نشان داده و از مقامات قضایی ایران بخواهد تا به این موارد رسیدگی کرده و شرایط نگهداری زندانیان را بهبود بخشند.