شکیلا منفرد، زندانی سیاسی، در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۴۰۳ در پی اعتصاب غذا به بیمارستان منتقل شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، خانم منفرد از تاریخ ۹ مردادماه در اعتراض به پرونده جدیدی که علیه وی در دوران حبس گشوده شده است، دست به اعتصاب غذا زده بود.
گشایش این پرونده جدید با شکایت خانم شقاقی، معاون دادستان، صورت گرفته است. در تاریخ ۳ مردادماه، کیفرخواست خانم منفرد با اتهامات تخریب اموال عمومی و اخلال در نظم و آسایش عمومی صادر شده بود.
شکیلا منفرد در پی اعتصاب غذا و وخامت حال، از زندان اوین به بیمارستان منتقل شده است. تاکنون اطلاعات دقیقی از وضعیت سلامتی وی و محل نگهداری او در دسترس نیست.
لازم به ذکر است که خانم منفرد پیشتر نیز به دلیل فعالیت‌های سیاسی خود بارها بازداشت و زندانی شده است.
خانم منفرد در تاریخ ۱۰ شهریورماه ۱۳۹۹، هنگام خروج از منزل توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و پس از اتمام مراحل بازجویی در یکی از بازداشتگاه‌های سازمان اطلاعات سپاه به زندان اوین منتقل شد. وی نهایتا در تاریخ ۲۴ شهریورماه با تودیع وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی از این زندان آزاد شد.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات شکیلا منفرد به همراه دو تن دیگر از بابت پرونده ای مشترک در تاریخ یکم بهمن‌ماه ۹۹ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. خانم منفرد پس از اتمام جلسه دادگاه توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و به زندان منتقل شد.
وی نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به مقدسات اسلام” به شش سال حبس تعزیری و چهار ماه کار اجباری در جهاد کشاورزی محکوم شد. نهایتا شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران خانم منفرد را به چهار سال و دو ماه حبس قطعی محکوم کرد.
پرونده‌سازی در زندان، روشی معمول برای فشار آوردن بر زندانیان سیاسی و افزایش مدت زمان حبس آن‌ها است. این اقدامات نقض آشکار حقوق بشر و آزادی‌های مدنی محسوب می‌شود.
شکیلا منفرد و بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی در ایران، به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز و دفاع از حقوق خود، مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند. این وضعیت نگران‌کننده است و نیازمند توجه جدی جامعه جهانی است.
تکرار بازداشت و محاکمه فعالان مدنی مانند شکیلا منفرد، نشان می‌دهد که در ایران، فعالیت مدنی به بهای سنگینی تمام می‌شود. این وضعیت نگران‌کننده است و نیازمند توجه جدی جامعه جهانی است.