شکیلا منفرد، زندانی سیاسی، از روز سه شنبه نهم مرداد ماه ۱۴۰۳ دست به اعتصاب غذا زده است. وی در اعتراض به پرونده‌سازی جدیدی که علیه او در دوران حبس گشوده شده، این اقدام را آغاز کرده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، این زندانی سیاسی در پی اعتصاب غذا به بند قرنطینه زندان اوین منتقل شده است. گشایش این پرونده جدید با شکایت معاون دادستان صورت گرفته و روز گذشته کیفرخواست وی با اتهامات تخریب اموال عمومی و اخلال در نظم و آسایش عمومی صادر شده است.
شکیلا منفرد در تاریخ ششم تیرماه ۱۴۰۳، در حالی که در مرخصی درمانی به سر می‌برد، به دلیل پیگیری برای تمدید مرخصی، پس از حضور در دادسرای ناحیه هشت تهران، همراه با ضرب و شتم بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
این اقدامات علیه شکیلا منفرد، نشان‌دهنده‌ی ادامه‌ی روند سرکوب و فشار بر زندانیان سیاسی در ایران است. بازداشت مجدد، پرونده‌سازی‌های متعدد و اعتصاب غذای اجباری، همگی از جمله روش‌هایی هستند که برای خاموش کردن صدای مخالفان در ایران به کار می‌روند.
خانم منفرد در تاریخ ۱۰ شهریورماه ۱۳۹۹، هنگام خروج از منزل توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و پس از اتمام مراحل بازجویی در یکی از بازداشتگاه‌های سازمان اطلاعات سپاه به زندان اوین منتقل شد. وی نهایتا در تاریخ ۲۴ شهریورماه با تودیع وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی از این زندان آزاد شد.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات شکیلا منفرد به همراه دو تن دیگر از بابت پرونده ای مشترک در تاریخ یکم بهمن‌ماه ۹۹ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. خانم منفرد پس از اتمام جلسه دادگاه توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و به زندان منتقل شد.
وی نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به مقدسات اسلام” به شش سال حبس تعزیری و چهار ماه کار اجباری در جهاد کشاورزی محکوم شد. نهایتا شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران خانم منفرد را به چهار سال و دو ماه حبس قطعی محکوم کرد.
پرونده‌سازی در زندان، روشی معمول برای فشار آوردن بر زندانیان سیاسی و افزایش مدت زمان حبس آن‌ها است. این اقدامات نقض آشکار حقوق بشر و آزادی‌های مدنی محسوب می‌شود.
شکیلا منفرد و بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی در ایران، به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز و دفاع از حقوق خود، مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند. این وضعیت نگران‌کننده است و نیازمند توجه جدی جامعه جهانی است.
تکرار بازداشت و محاکمه فعالان مدنی مانند شکیلا منفرد، نشان می‌دهد که در ایران، فعالیت مدنی به بهای سنگینی تمام می‌شود. این وضعیت نگران‌کننده است و نیازمند توجه جدی جامعه جهانی است.