سردار شاهمرادیان، دانشجوی ۲۸ ساله رشته تجهیزات پزشکی دانشگاه علمی کاربردی سنندج، بیش از ۱۷ ماه است که در بلاتکلیفی و بازداشت موقت به سر می‌برد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، او در دی ماه ۱۴۰۱، در جریان خیزش اعتراضی ژینا و در چهلمین روز از جانباختن مهسا امینی، توسط ماموران اداره اطلاعات سنندج بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در زندان مرکزی این شهر محبوس است.
آقای شاهمرادیان دو ماه از دوران بازداشت خود را در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج تحت شکنجه‌های شدید جهت اخذ اعتراف اجباری گذراند، به طوری که آثار شکنجه بر بدن او به وضوح قابل مشاهده بود.
پس از دو ماه، او با قرار بازداشت موقت به زندان مرکزی سنندج منتقل و از آن زمان تاکنون به صورت بلاتکلیف در این زندان نگهداری می‌شود.
تاکنون پیگیری‌های خانواده و دوستان وی از نهادهای امنیتی سنندج و استان کردستان هیچ نتیجه‌ای در پی نداشته است.
بازداشت و بلاتکلیفی شهروندان در ایران، مشکلی فراگیر و نگران‌کننده است که افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این افراد به دلایل مختلفی از جمله فعالیت‌های سیاسی، مذهبی، قومیتی، یا اتهامات جنایی، بدون طی مراحل قانونی و دسترسی به حقوق اولیه خود، روانه زندان می‌شوند و سرنوشت آنها در ابهام باقی می‌ماند.
تاثیرات اینگونه بازداشت‌ها بسیار فراتر از فرد بازداشت شده است و شامل خانواده، دوستان و جامعه او نیز می‌شود. این افراد در معرض شکنجه و بدرفتاری، محرومیت از مراقبت‌های پزشکی، عدم دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه قرار می‌گیرند.
بلاتکلیفی و ناآگاهی از سرنوشت فرد بازداشت شده، علاوه بر مشکلات روحی و روانی برای او، رنج و اضطراب مضاعفی را به خانواده و نزدیکانش تحمیل می‌کند.