نجات انورحمیدی، معلم بازنشسته‌ای که به دلیل فعالیت‌های خود متحمل حبس شده است، در حالی که از بیماری‌های متعددی رنج می‌برد، حدود هفت سال است که از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب محروم مانده است. این وضعیت اسفبار، که ناقض آشکار حقوق اولیه بشری این زندانی است، بار دیگر زنگ خطر را در مورد شکنجه سیستماتیک زندانیان سیاسی در ایران به صدا درآورده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، خانم انورحمیدی که از ناراحتی شدید قلبی، آرتروز کمر و زانو، مشکلات تیروئید و بیماری‌های چشمی رنج می‌برد، نیاز فوری به عمل جراحی قلب دارد.
با وجود تشخیص پزشکان متخصص و درخواست‌های مکرر خانواده، مسئولان زندان سپیدار اهواز از انتقال ایشان به بیمارستان خودداری می‌کنند.
این اقدام غیرانسانی، نه تنها سلامتی این زندانی شجاع را به خطر انداخته، بلکه رنج و سختی او را در دوران حبس چندین برابر کرده است.
محرومیت از مراقبت‌های پزشکی، ابزاری هولناک در دست حکومت ایران برای سرکوب و آزار و اذیت زندانیان سیاسی است. این اقدام ظالمانه، که در زمره مصادیق شکنجه محسوب می‌شود، با هدف مرعوب ساختن زندانیان و خاموش کردن صدای حق‌طلبی آن‌ها انجام می‌شود.
خانم «انورحمیدی کارون» که متولد ۱۳۳۷، ساکن اهواز است، در سال ۹۶ از سوی ماموران اداره اطلاعات بازداشت شد. او پس از بازجویی با قرار وثیقه سنگین تا زمان صدور حکم آزاد شد. اما دادگاه انقلاب اهواز او را به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به پنج سال زندان محکوم کرد. ولی در اسفندماه ۹۷ به اتهام «هواداری از سازمان مجاهدین خلق»، دوباره بازداشت و به زندان سپیدار اهواز منتقل شد. در این دوره شعبه چهارم دادگاه اهواز، او و همسرش را به ۱۵سال زندان محکوم کرده است.