سکینه پروانه، زندانی سیاسی، در زندان اوین در سالروز تولد علی مظفری، جانباخته اعتراضات قوچان، دست به اعتصاب غذا زد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، خانم پروانه این اقدام را در همبستگی با خانوادههایی که عزیزان خود را در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ از دست دادهاند، انجام داده است.
علی مظفری، نوجوان ۱۷ ساله اهل قوچان، در جریان اعتراضات جان خود را از دست داد.
خانم پروانه در نامهای که از زندان نوشته، به آشنایی دیرینه خود با علی اشاره میکند و از او به عنوان ورزشکاری یاد میکند که در تیم والیبال نوجوانان سایپا به مقام نائب قهرمانی رسیده بود.
او در ادامه این نامه، با مادران داغدار همدردی کرده و مینویسد:
“میخواهم صدای مظلومیت تان باشم. صدای مرگ مظلومانه ی علی و دیگر نوجوانانی که تنها خواسته شان بهتر زیستن بود. همدردی ام را پذیرا باشید و بدانید به یادتان هستم.”
متن کامل این نامه در ادامه می آید:
علی مظفری نوجوان هفده ساله ی اهل قوچان تنها چند روز بعد از مرگ مهسا توسط نیروهای نظامی در خیابان با شلیک سه گلوله کشته شد.
اگر در اعتراضات سال ۱۴۰۱ کشته نمیشد، حالا تولد نوزده سالگی اش را در کنار خانواده و دوستانش جشن میگرفت.
علی را از کودکی می شناختم. ورزشکار بود و طی سالهایی که من در زندان بودم به عضویت تیم والیبال نوجوانان در آمده بود و به همراه تیم سایپا به مقام نائب قهرمانی رسیده بود.
حالا علی عزیز دیگر در کنارمان نیست و خانواده اش شمع های تولد نوزده سالگی اش را بر مزارش روشن میکنند.
برای همدردی با خانواده هایی که فرزندانشان را از دست داده اند در روز تولد علی به نشان اعتراض اعتصاب خواهم کرد.
میخواهم صدای مظلومیت تان باشم. صدای مرگ مظلومانه ی علی و دیگر نوجوانانی که تنها خواسته شان بهتر زیستن بود. همدردی ام را پذیرا باشید و بدانید به یادتان هستم.
سکینه پروانه/ اردیبهشت ۱۴۰۳/ زندان اوین
سکینه پروانه پیشتر در فروردین ماه ۱۴۰۲ به دلیل حضور بر سر مزار علی مظفری بازداشت و به زندان وکیل آباد مشهد منتقل شده بود.
او در شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور به شش سال حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
این زن زندانی در سالهای گذشته بارها مورد شکنجه و آزار قرار گرفته و چندین بار نیز دست به اعتصاب غذا زده است.
اعتصاب غذای سکینه پروانه، بار دیگر بر وضعیت وخیم زندانیان سیاسی در ایران و سرکوب بیرحمانه معترضان توسط حکومت تأکید میکند.