شامگاه سه‌شنبه چهارم اردیبهشت ۱۴۰۳، سه کولبر کرد به نام‌های خالد محمودی، علی کریمیان و سعدالله امین‌زاده اهل روستای بله‌سه‌ن (بوالحسن) از توابع بانه در مرز زله این شهرستان توسط نظامیان حکومتی بازداشت شدند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، این سه کولبر به ظن حمل کالای قاچاق بازداشت شده بودند. روز چهارشنبه پنجم اردیبهشت ۱۴۰۳، این افراد از پاسگاه زله به دادگاه بانه منتقل و هر کدام به پرداخت ۳۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شدند.
پس از اتمام جلسه دادگاه و صدور حکم، این سه کولبر آزاد شدند.
کولبر واژه‌ای کردی به معنای “کسی که روی دوش حمل می‌کند” است. در ایران، کولبران افرادی هستند که برای امرار معاش، اجناس را به طور غیرقانونی از مرزهای زمینی کشور، به ویژه در مناطق کردنشین، غربی و جنوب شرقی، حمل می‌کنند.
بیکاری و نبود فرصت‌های شغلی مناسب: مهم‌ترین دلیل روی آوردن افراد به کولبری، نبود فرصت‌های شغلی مناسب و درآمد کافی در مناطق مرزی است. بسیاری از این مناطق از نظر اقتصادی توسعه نیافته‌اند و کولبری یکی از معدود راه‌های کسب درآمد برای مردم به شمار می‌رود.