سحرگاه روز یکشنبه دوم اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، حکم اعدام سه زندانی که پیشتر به اتهامات مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند، در زندان تایباد اجرا شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، هویت دو تن از این زندانیان، اسماعیل اسماعیل‌زاده ۳۷ ساله و محمد امین محمدپور حدودا ۳۸ ساله، که اهل سنت و ساکن تایباد در استان خراسان رضوی بودند، توسط منابع آگاه احراز شده است. هویت زندانی سوم که تبعه افغانستان بود، تا لحظه تنظیم این گزارش مشخص نشده است.
به گفته منابع آگاه، اسماعیل اسماعیل‌زاده چهار سال پیش در گمرک دوغارون در مرز تایباد به همراه یک تبعه افغان و با اتهام حمل مواد مخدر بازداشت و به زندان تایباد منتقل شده بود. او از سوی دادگاه انقلاب شهر تایباد به اعدام محکوم شده بود. محمد امین محمدپور نیز حدودا چهار سال قبل در شهرستان تایباد بازداشت و از سوی دادگاه انقلاب شهر تایباد در سال گذشته به اعدام محکوم شده بود.
گفته می‌شود مادر محمد امین پس از صدور حکم اعدام برای فرزندش، دچار افسردگی شدید شده و به دلیل عدم تحمل دیدن اعدام فرزندش، جان خود را از دست داده است.
اعدام این سه زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانه‌های داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
اعدام، مجازات مرگ یا سلب حیات یک فرد به عنوان مجازات یک جرم است. این موضوع در طول تاریخ بشریت سابقه‌ای دیرینه دارد و در حال حاضر نیز در بسیاری از کشورهای جهان به عنوان مجازاتی قانونی برای برخی جرایم خاص مانند قتل، خیانت یا جاسوسی اعمال می‌شود.
با این حال، اعدام به عنوان یک مجازات، همواره مورد بحث و جدل‌های فراوانی بوده است.
مخالفان اعدام، آن را مجازاتی غیرقابل بازگشت، غیرانسانی و مغایر با حقوق بشر می‌دانند. آنها معتقدند که هیچ مجازاتی نمی‌تواند جان یک انسان را به طور کامل جبران کند و اعدام می‌تواند به عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان سیاسی یا اقلیت‌ها مورد سوء استفاده قرار گیرد.