یک کولبر به‌نام خلیل پرویزی، ۴۰ ساله و اهل روستای درزیان از توابع مریوان روز دوشنبه سوم اردیبهشت ۱۴۰۳، در پی تیراندازی نیروهای نظامی در مناطق مرزی هورامان زخمی شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، نیروهای نظامی بدون اخطار قبلی و از پشت به سمت آقای پرویزی شلیک کرده‌اند. وی هم‌اکنون در بیمارستان بوعلی مریوان تحت مراقبت‌های ویژه پزشکی قرار دارد.
جزئیات بیشتر از این حادثه هنوز منتشر نشده است.
این خبر بار دیگر بر خطرات مرگباری که کولبران در حین حمل بار در مناطق مرزی با آن مواجه هستند، نور می‌تاباند.
کولبران، مردان و زنانی هستند که در مناطق مرزی ایران، به ویژه در استان‌های کردستان، کرمانشاه، آذربایجان غربی و سیستان و بلوچستان، زندگی می‌کنند و برای امرار معاش، کالاهایی را بر دوش خود از میان کوه‌ها و گذرگاه‌های صعب‌العبور مرزی حمل می‌کنند.
شغل کولبری، شغلی طاقت‌فرسا و خطرناک است. کولبران مسافت‌های طولانی را در شرایط سخت آب و هوایی طی می‌کنند و بارهای سنگینی را بر دوش خود حمل می‌کنند. آنها در معرض خطرات متعددی مانند سقوط از کوه، بهمن، سیل، تعقیب و گریز توسط نیروهای مرزی و حتی تیراندازی قرار دارند.
با وجود خطرات فراوان، کولبری برای بسیاری از مردم در این مناطق تنها راه برای زنده ماندن و تامین نیازهای اولیه زندگی است. فقر، بیکاری و عدم وجود فرصت‌های شغلی مناسب، آنها را به کولبری روی می‌آورد.