حکم چهار زندانی بهنامهای محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فاتحی، که بیش از یک سال و نیم گذشته، تحت فشار، آزار و شکنجه، و در بیخبری مطلق و سکوت رسانهای به سر میبردند و حکومت در قبال وضعیت و شرایط آنان پاسخگو نبود. به صورت زودهنگام به اعدام محکوم شدند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، حکم اعدام محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فاتحی، چهار زندانی سیاسی، با گذشت بیش از یک سال و نیم از بازداشت و ناپدیدسازی قهری در بیخبری مطلق صادر شده و پرونده جهت تایید حکم اعدام به دیوان عالی کشور ارجاع داده شده است.
به گفته یک منبع مطلع، خانواده این زندانیان سیاسی از طریق پیگیریهای مکرر طی روزهای گذشته مطلع شدهاند که حکم اعدام فرزندانشان صادر شده و پرونده جهت تایید احکام اعدام در شعبه ۳۹ (احتمالا) دیوان عالی کشور قرار دارد. همچنین نهادهای امنیتی از جمله وزارت اطلاعات به مراجع قضایی دیوان عالی دستور دادهاند که احکام باید سریعا تایید و به مرحله اجرا برسند.
این زندانیان دارای وکیل تسخیری هستند و تاکنون خانواده آنها نمیدانند این وکلا چه کسانی هستند و هیچگونه ارتباطی با خانوادهها نگرفتهاند. از دیگر سو خانوادهها آقای «مسعود شمسنژاد» وکیل پایه یک دادگستری را بهعنوان وکیل فرزندانشان به نهادهای قضایی معرفی کردهاند، اما آقای شمسنژاد در طول یک سال و نیم گذشته نتوانسته پرونده را مشاهده کند و هیچگونه پاسخی از نهادهای قضایی دریافت کند.
منبع کُردپا اذعان داشت؛ بیخبری مطلق خانواده این زندانیان سیاسی از پرونده فرزندانشان به حدی است که حتی نمیدانند پرونده در دیوان عالی کشور نهایی شده یا نه و تنها میدانند پرونده در یکی از شعبات این دیوان و احتمالا شعبه ۳۹ قرار دارد.
محسن مظلوم اهل مهاباد، هژیر (محمد) فرامرزی اهل دهگلان از توابع سنندج، وفا آذربار اهل بوکان و پژمان فاتحی اهل کامیاران، چهار عضو حزب کومله کردستان ایران در اول مرداد ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در روستای «ینگجه» از توابع منطقه صومای ارومیه بازداشت شدند. در مدت یکسال و نیم گذشته خانوادهها از محل نگهداری و سرنوشت فرزندانشان هیچگونه اطلاعی نداشتهاند و این زندانیان در تمام این مدت از حق دسترسی به وکیل، تماس و ملاقات با خانواده محروم بودهاند.
جمهوری اسلامی دو بار و در ماههای مهر و آذر ١٤٠١ اقدام به پخش اعتراف اجباری از این زندانیان سیاسی کرده است. در این فیلم اعتراف اجباری جمهوری اسلامی مدعی شده آنها «قصد انفجار در یکی از کارخانههای هواپیماسازی اصفهان را داشتهاند». اما حزب کومله کردستان ایران شدیدا و قویا این ادعا و اتهامات جمهوری اسلامی در مورد اعضای خود را رد کرد و آن را دستاویزی برای سرکوب هرچه بیشتر کردستان و مبارزات مردم خصوصا در برحه زمانی اعتراضات گسترده در کردستان و ایران دانست.