جعفر ابراهیمی معلم و عضو کانون صنفی معلمان تهران و مدافع حق تحصیل به زبان مادری در پی وخیم تر شدن وضعیت جسمانی و تشدید تاری دید به مرخصی درمانی اعزام گردید.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز سه شنبه ۹ آبان ماه ۱۴۰۲، جعفر ابراهیمی جهت رسیدگی پزشکی و سیر مراحل درمانی به مرخصی اعزام شد.
آقای ابراهیمی در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲ به همراه ۱۲ تن از زندانیان اوین به بندی امنیتی با زندانیان جرائم سنگین با عنوان “سلول امن” در زندان قزل حصار تبعید شده بود و علی‌رغم نیاز فوری به انتقال به بیمارستان و رسیدگی پزشکی تخصصی در شرایط بدی در زندان به سر میبرد وبه دلیل اعتراض به وضعیت نامناسب خود در زندان از سوی مسئولین و کادر زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.
پیش‌تر در تاریخ ۲۳ شهریور ماه آقای عرفان کرم ویسی وکیل مدافع این زندانی سیاسی گفته بود:
” بهداری قزل‌حصار در نامه‌ای بر وخامت وضعیت جسمی آقای ابراهیمی تاکید نموده و اعلام کرده است که از آنجاییکه این فعال صنفی معلمان در معرض نابینایی ناشی از عوارض بیماری قرار دارد، می‌بایست هر چه سریعتر به پزشک متخصص اعزام شود تا به وضعیتش رسیدگی شود اما مسئولین زندان از اعزام ایشان امتناع کرده‌اند.”
در همین راستا شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران نیز اطلاع داده بود که خواهان آزادی سریع و بلادرنگ آقای جعفر ابراهیمی است و مسئولیت سلامت این فعال صنفی زندانی، بر عهده‌ی سازمان زندان‌ها و مقامات قضایی میباشد.
جعفر ابراهیمی ۱۰ اردیبهشت ماه سال۱۴۰۱ توسط ماموران امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات در زندان اوین (بند ۲۰۹) منتقل شده بود. علی‌رغم تعیین قرار وثیقه به مبلغ ۷۰۰ میلیون و تودیع آن توسط نزدیکان آقای ابراهیمی به علت ممانعت نیروهای امنیتی، از آزادی موقت وی جلوگیری گردید. با رای دادگاه بدوی در اوایل آبان ماه سال ۱۴۰۱، آقای ابراهیمی بابت اتهامات “اجتماع و تبانی” و “تبلیغ علیه نظام”، مجموعا به پنج سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت و عضویت در گروه ها و منع خروج از کشور محکوم شد.
جعفر ابراهیمی معلم آذربایجانی مدافع حقوق صنفی و تحصیل به زبان مادری، اصالتا اهل شهر همدان و از فعالان آذربایجانی “شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان” می باشد.