به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، ۱۶ مهر ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات گسترده مردمی در شهر سنندج به‌دنبال قتل حکومتی ژینا-مهسا امینی و آغاز خیزش اعتراضی زن، زندگی، آزادی، چهار تن از شهروندان سنندجی در نتیجه شلیک گلوله نیروهای امنیتی جان خود را از دست می‌دهند. پیمان منبری ۲۵ ساله، داریوش علیزاده ۳۳ ساله، یحیی رحیمی ۳۲ ساله و محمد امینی اسامی این جانباختگان است که جمهوری اسلامی در ، ۱۶ مهر ۱۴۰۱ جان آنها را گرفت.
۱۶ مهر ۱۴۰۱، پیمان منبری جوان ۲۵ ساله اهل سنندج در جریان اعتراضات مردمی این شهر در خیابان وکیل بر اثر شلیک گلوله کلت کمری نیروی‌های سرکوبگر-حکومتی به ناحیه قلب از پشت سر در دم جان خود را از دست داد. در گواهی فوت علت مرگ او “برخورد اجسام سخت یا تیز” اعلام شده است.
پیکر پیمان منبری ساعت ۲ بامداد ۱۷ مهر ۱۴۰۱ با حضور اعضای خانواده و فضای شدید امنیتی در بهشت محمدی سنندج به خاک سپرده شد.
۱۶ مهر ۱۴۰۱، داریوش علیزاده جوان ۲۵ ساله اهل سنندج در جریان اعتراضات مردمی این شهر در محله «تپه بهارمست» هدف شلیک گلوله جنگی نیروی‌های سرکوبگر-حکومتی از ناحیه ران قرار گرفت و به دلیل شدت خونریزی در نتیجه دنبال کردن معترضان زخمی‌شده توسط نیروهای سرکوب و رفتن بر بالای سر داریوش و لگد زدن به شکم او، همچنین تاخیر در انتقال به مراکز درمانی در بیمارستان کوثر سنندج جان باخت.
در بیمارستان سنندج به خانواده گفته می‌شود هرچه سریع‌تر پیکر داریوش را از بیمارستان خارج کرده در غیر این صورت جنازه به راحتی به خانواده داده نمی‌شود. در نهایت پیکر آقای علیزاده از سوی خانواده به روستای «قلعه کهنه» زادگاهش منتقل می‌شود و نیروهای امنیتی بارها خانواده را تهدید می کنند که جنازه را برگردانند. اما خانواده این درخواست را رد کرده در نهایت بعد از ساعت ۱۱ شب و بررسی پزشکی تیم پزشکی قانونی شهرستان بیجار، پیکر داریوش علیزاده به خاک سپرده می‌شود.
دو روز بعد از مراسم خاکسپاری، فرمانداری سنندج به قصد شرکت در مراسم ختم به روستای قلعه کهنه می‌رود، اما اجازه حضور به آنها در مراسم داده نمی‌شود. همچنین خانواده مراسم را در مسجد النبی سنندج برگزار کردند، اما به‌دلیل پاره‌کردن اعلامیه‌های خاکسپاری و اخطار به مسجد از سوی نیروهای امنیتی مراسم ختم به منزل منتقل می‌شود.
۱۶ مهر ۱۴۰۱، یحیی رحیمی جوان ۳۲ ساله اهل سنندج در جریان اعتراضات مردمی این شهر زمانیکه در حال رفتن به سر کار بوده و اقدام به بوق زدن می‌کند توسط یکی از نیروهای سرکوبگر حکومتی از فاصله نزدیک با اسلحه شادگان ۱۲ میلیمتری به ناحیه سر هدف شلیک گلوله قرار می‌گیرد و در دم جان خود را از دست می‌دهد. در گواهی فوت یحیی رحیمی علت مرگ وی “برخورد اجسام سخت یا تیز” اعلام شده است.
پیکر یحیی رحیمی و ماشین او توسط نیروهای اداره اطلاعات به این نهاد امنیتی منتقل می‌شود و آنها بدون اطلاع خانواده اقدام به شست‌وشو و کفن پیکر یحیی می‌کنند. برادر یحیی از طریق انتشار فیلم لحظه کشته‌شدن او در ماشین متوجه قتل برادرش می‌شود. سپس برادران یحیی برای پیدا کردن جسد او به تمامی کلانتری‌های سنندج، اداره اطلاعات و بیمارستان‌های این شهر و حتی سردخانه سنندج مراجعه می‌کنند، اما پاسخی به آنان داده نمی‌شود. یکی از برادران نیز به‌دنبال پدر و مادر یحیی در روستا رفته بود که پس از نزدیک شدن بە منزل پدری یحیی در سنندج و ازدحام مردم در مقابل درب خانە پدر و مادر یحیی متوجە جانباختن فرزندشان می‌شوند و مادر یحیی بیهوش می‌شود.
نهادهای امنیتی در ادامه با اخذ تعهد کتبی پیکر یحیی رحیمی را به خانواده تحویل داده و از خاکسپاری او در روستای زادگاهش ممانعت می‌کنند و خانواده را مجبور می‌کنند ساعت ٢ نصف شب پیکر او را در آرامستان بهشت محمدی سنندج به خاک بسپارند. مراسم خاکسپاری یحیی رحیمی با حضور تعداد زیادی از نیروهای سرکوبگر اعم از یگان ویژه، اطلاعات، نیروهای انتظامی و لباس شخصی‌ها جهت ممانعت از اعتراض خانواده و بستگان برگزار می‌شود.
۱۶ مهر ۱۴۰۱، محمد امینی جوان احتمالا ۳۳ ساله اهل سنندج در جریان اعتراضات مردمی این شهر در کوچه شیرینی نیشکر محله کارآموزی سنندج هدف شلیک گلوله سلاح کلاشینکوف نیروهای سرکوبگر-حکومتی از پشت سر قرار گرفت و در دم جان خود را از دست داد.
پس از قتل حکومتی محمد امینی، پیکر او با فشار نهادهای امنیتی در نیمه شب و تحت تدابیر شدید امنیتی و با حضور تعداد کمی از اعضای خانواده در روستای یونس‌آباد سنندج به خاک سپرده شد. نهادهای امنیتی در تمام مدت مراسم ختم این جانباخته در منزل خانوادگیش به وسیله هلی‌شات از کوچه محل سکونت خانواده امینی در «زاگرس ۱۶» واقع در تپه‌ی تقتقان فیلمبرداری کردند تا مردمانی را که برای تسلیت به منزل آنها مراجعه می‌کردند، بترسانند.
