انتقال۱۰ زندانی سیاسی به‌نام جعفر ابراهیمی، سعید ماسوری، افشین بایمانی، حسین گچلو، مسعود رضا ابراهیمی نژاد، احمدرضا حائری، رضا سلمان زاده، لقمان امین پور، مطلب احمدیان، کامیار فکور و سامان یاسین، این افراد همراه با ضرب و جرح به صورت خیلی ناگهانی بدون اطلاع قبلی از زندان اوین به زندان قزلحصار منتقل شده اند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، پیش از ظهر روز یکشنبه ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، جعفر ابراهیمی، سعید ماسوری، افشین بایمانی، حسین گچلو، مسعود رضا ابراهیمی نژاد، احمدرضا حائری، رضا سلمان زاده، لقمان امین پور، مطلب احمدیان، کامیار فکور و سامان یاسین، زندانیان سیاسی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین، به زندان قزلحصار کرج منتقل شدند.
یک منبع مطلع در این‌باره گفت:”انتقال جملگی این زندانیان پیش از ظهر امروز توسط گارد زندان اوین صورتگرفته و هر یک از این افراد در حال حاضر در زندان قزلحصار به سر می برند.”
رضا سلمان زاده، در تاریخ ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران وزارت اطلاعات در منزل خود، بازداشت و جهت بازجوئی و تشکیل پرونده به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و پس از طی مراحل بازجویی ها در مراحل دادرسی ابتدا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری، از بابت اتهام (عضویت در گروه و دسته قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۲ سال و ۸ ماه حبس تعزیری و از بابت اتهام(فعالیت تبلیغی علیه نظام)هم به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و در مجموع به تحمل ۳ سال و ۸ ماه حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی هم‌به ۲ سال منع خروج از کشور و ۲ سال محرومیت از عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات سیاسی و اجتماعی محکوم شد و این حکم در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، عینا تائید شد.
همچنین، سعید ماسوری، در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۷۹، به اتهام (عضویت در سازمان مجاهدین خلق)، در شهرستان دزفول از توابع استان خوزستان، بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع زندان اوین و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام در سال ۱۳۸۱، به اتهام (محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق)، توسط شعبه دادگاه انقلاب تهران، به اعدام، محکوم و پس از اعلام فرجام خواهی و طی مراحل دادرسی مجدد در دادگاه انقلاب تهران حکم وی به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.
جعفر ابراهیمی، در ساعات اولیه صبح ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران امنیتی، بازداشت و جهت بازجوئی به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتقل و در تاریخ ۳مردادماه ۱۴۰۱، از سلول انفرادی در بندهای ۲۴۰ زندان اوین به اتاقهای چند نفره در بند ۲۰۹ منتقل شد و در تاریخ ۱۳ مردادماه ۱۴۰۱، در ملاقات کابینی با همسرش، خبر تمدید قرار بازداشت خود را اعلام کرد و در تاریخ ۱۹ مردادماه ۱۴۰۱، به اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل شد و در تاریخ ۱ آبان ماه ۱۴۰۱، از بابت دومین پرونده قضایی خود توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری از بابت اتهام (اجتماع و تبانی) به تحمل ۴ سال حبس تعزیری و به اتهام (تبلیغ علیه نظام) هم به ۱ سال حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی به ۲ سال منع خروج از کشور و محرومیت از عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات سیاسی، اجتماعی محکوم شد. این حکم در تاریخ ۶ آذر ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تائید شد و در تاریخ ۲۹ مرداد ماه ۱۴۰۲، پس از تجمیع ۲ پرونده قضایی وی در دادگاه انقلاب تهران و کرج، توسط عباسعلی حوزان و خسرو خلیلی مهدیرجی ـ قضات شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، در مجموع به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد که پس از اعمال بخشنامه کاهش مجازات صادره از سوی قوه قضائیه تحمل ۲ سال حبس تعزیری برای این فعال صنفی فرهنگیان، لازم به اجرا و در حال سپری کردن دوران محکومیت خود است.
در خصوص افشین بایمانی لازم به اشاره است، این زندانی سیاسی، متأهل و دارای ۲ فرزند است و در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۷۹، به اتهام کمک به فرار مهدی بایمانی ـ برادرش که متهم به (عضویت و فعالیت در سازمان مجاهدین خلق) بود به همراه همسر و فرزندانش بازداشت و پس از تحمل ماه ها سلول انفرادی در بند امنیتی ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین تحت بازجویی و فشارهای جسمی و روحی شدیدی قرار گرفت و در مراحل دادرسی توسط شعبه دادگاه انقلاب تهران، به اتهام (ارتباط با مجاهدین خلق) در مرحله بدوی به اعدام محکوم شد و این حکم پس از ارجاع پرونده به دیوان عالی کشور عینا تائید شد اما پس از ۶ سال حکم او به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.
مطلب احمدیان، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، توسط شعبه دادگاه انقلاب تهران، به اتهام (محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون مخالف نظام) به تحمل ۳۰ سال حبس تعزیری محکوم و در حال سپری کردن دوران محکومیت خود است.
لقمان امین پور هم چند سال قبل با اتهامات سیاسی ـ امنیتی، دستگیر و پس از آن توسط شعبه دادگاه انقلاب، به حبس های طولانی مدت محکوم شد.
احمدرضا حائری هم در تاریخ ۶ تیر ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران اطلاعات سپاه پاسداران، در منزل خود در تهران، بازداشت و جهت بازجوئی و تشکیل پرونده ابتدا به سلول انفرادی در بند۲الف و سپس اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل و در تاریخ ۱۲ مردادماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۱ میلیارد تومان آزاد شد اما در تاریخ ۲۰ تیر ماه ۱۴۰۱، توسط بازپرس شعبه ۳دادسرای زندان اوین تفهیم اتهام شد و کیفرخواست وی به دادگاه انقلاب تهران ارجاع شد و با آغاز مراحل دادرسی، این فعال مدنی، در تاریخ ۱۱ مردادماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری با اتهامات(اجتماع و تبانی)و(فعالیت تبلیغی علیه نظام) محاکمه و در تاریخ ۹ شهریور ماه ۱۴۰۱، در مجموع به تحمل ۴سال و ۴ ماه حبس تعزیری و مجازات تکمیلی محکوم و پس از اتمام مراحل دادرسی و قطعی شدن این حکم توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران و اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی، تحمل ۳ سال و ۸ ماه حبس تعزیری برای احمدرضا حائری لازم به اجرا شد و احمدرضا حائری، در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، پس از احضار به شعبه ۱ اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، برای سپری کردن دوران حبس تعزیری خود بازداشت و به اندرزگاه ۴(بند قرنطینه) زندان اوین منتقل شده بود.
در خصوص کامیار فکور هم لازم به اشاره است، در تاریخ ۱۹ خرداد ماه ۱۴۰۱، در پی یورش نیروهای امنیتی به منزل وی پس از تفتیش و توقیف برخی وسائل شخصی اش، بازداشت و پس از انتقال به زندان اوین و طی مراحل بازجوئی در تاریخ ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان آزاد شد اما اواسط مردادماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری از بابت اتهام(نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی)به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام(تبلیغ علیه نظام) هم به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. پس از تائید این حکم در دادگاه تجدیدنظر استان تهران و اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی، تحمل ۲ سال از مجموع این حبس تعزیری برای کامیار فکور لازم به اجرا شد.
کامیار فکور، در تاریخ ۱۵ آبان ماه ۱۴۰۱، توسط جمعی از نیروهای امنیتی در خانه اش واقع در تهران، بازداشت و به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین منتقل و با دریافت اجرائیه حکم حبس از بابت پرونده اول خود در زندان اوین مجبور به سپری کردن دوران حبس تعزیری ۲ ساله خود شد ولی در تاریخ ۲۰ بهمن ماه ۱۴۰۱، پس اعمال بخشنامه قوه قضائیه به پرونده وی و صدور منع تعقیب از زندان اوین آزاد شد.
این فعال رسانه ای و کارگری، برای سومین مرحله در تاریخ ۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از اتمام بازجویی ها در بند ۲۰۹ آن نهاد امنیتی واقع در زندان اوین، برای سپری کردن دوران حبس خود به بند عمومی زندان اوین منتقل شد و در تاریخ ۱۴دی ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی محاکمه و در تاریخ ۹ بهمن ماه ۱۴۰۱، پس از تبرئه از اتهام (اجتماع و تبانی) فقط از بابت اتهام (تبلیغ علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد و پس از اعلام اعتراض و راجاع پرونده به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، در تاریخ ۲۱ اسفند ماه ۱۴۰۱، حکم صادره بر عیله وی عینا تائید شد. کامیار فکور در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۱ ساله خود است.
زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است.