آنچه که در چند عکس برای رسانه ها و روزنامه منتشر می شود با آنچه که در واقعیت داخل این زندان می گذرد به مراتب متفاوت تر است چرا که زندانیان محبوس در این زندان از حق دسترسی به آب سالم و بهداتی برای نوشیدن محروم هستند و به ناچار مجبوند از آب تصفیه شده استفاده کنند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز شنبه ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۲، زندان وکیل آباد مشهد، واقع در در بخش داخلی شهر مشهد در حالی زندانیان بسیاری را در خود جای داده که از وضعیت بهداشت، درمان، تغذیه، بنا و حتی تاسیستات این زندان، بعنوان یک مرکز بازپروری اجتماعی که در آن انواع افراد با سنین مختلف و جرائم گوناگو دوران حبس خود را سپری می کنند طی این این مدت با انواع محدودیت ها از قبیل حق درمان، رعایت شان و مقام انسانی و محرومیت از حق دسترسی به آب اشامیدنی سالم و تغذیه بهداشتی محروم هستند.
یک منبع مطلع در این‌باره گفت:”زندان وکیل آباد مشهد و آنچه که در چند عکس برای رسانه ها و روزنامه منتشر می شود با آنچه که در واقعیت داخل این زندان می گذرد به مراتب متفاوت تر است چرا که زندانیان محبوس در این زندان از حق دسترسی به آب سالم و بهداتی برای نوشیدن محروم هستند و به ناچار مجبوند از آب تصفیه شده استفاده کنند که در چرخه تصفویه شهری است و به قدری به این آب کلر زده می شود که وقتی یک زندانی برای یک ثانیه زیر دوش حمام چشمان خود را باز کند با سوزش چشم و قرمزی شدید آن مواجه می شودحال در نظر بگیرید وقتی که این آب در معده یک انسان قرار بگیرد چه فعل و انفعالاتی ایجاد می کند.”
این منبع مطلع همچنین افزود:”به خاطر مصرف همین آب برخی زندانیان با مشکلات سنگ کیسه صفرا و سایر امراض مواجه هستند و از سوی دیگر تغذیه داخل زندان شامل نان بی کیفیت، غذای توزیع شده در میان زندانیان عدسی، سیب زمینی و یا تخم مرغ آب پز و حال در نظر بگیرید با این وضع غذا در داخل زندان و فشارهای روحی روانی که یک زندانی در خصوص وضعیت پرونده اش با آنها دست به گریبان است چه بلایی سر یک انسان می آورد چون در این زندان اکثر زندانیان به بیماری های گوارشی، روده و معده و کلیه دچار هستند و اکثر این بیماریها به آب آلوده زندان بازمی گردد. اگریک زندانی بیمار بشه بهترین رسیدگی، قرص استامینوفن کدئین است و درمانی بالاتر از آن وجود ندارد و برای اعزام زندانیان به مراکز درمانی خارج از زندان باید توسط وکیل و یا خانواده آن فرد به مدت ۱، ۲ و ۳ ماه دوندگی صورت بگیرد تا بتوانند نظر دادستانی و ضابط امنیتی پرونده برای اعزام به بیمارستان آن زندانی اقدامی صورت بگیرد.”
این زندانی سیاسی همچنین افزود:”خدمات دندادنپزشکی بخشی از درما است که همه زندانیان محبوس در زندان وکیل آباد مشهد از دسترسی به آن در داخل زندان محروم هستند و از سوی دیگر با توجه به کیفیت نامناسب غذا و آب بیش از ۹۹ درصد زندانیان با مشکل پوسیدگی و خرابی دندان مواجه هستند اما هیچ فردی از سازمان زندانها به این مشکلات رسیدگی نمی کند. در زندان وکیل آباد، بخشی وجود دارد که به آن بخش اعصای و روان گفته می شود و در آن قسمت زندانیانی که با مشکلات عصبی و روحی و روان دست به گریبان هستند نگهداری می شوند اما به جرات می توانم بگویم این بخش فقط برای شکنجه دادن افراد است چرا که در آن بخش زندانیانی هستند که ادرار و یا مدفوع خود را می خورند و از سوی زندانیانی که به این قسمت منتقل می شوند از سوی مسئولان زندان به شدت مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و برای مدتی با پابند و دستبند به تختها بسته می شوند.”
محرومیت زندانیان و هر افرادی از حق درمان و خدمات بهداشتی درمانی به مثابه نقض حقوق بشر و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی است.