سازمان حقوق‌بشری عفو بین‌الملل در گزارش تازه خود اعلام کرد که نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در جریان خیزش سراسری اخیر، بارها کودکان و نوجوانان بازداشتی را با «ضرب‌وجرح، شلاق، شوک الکتریکی، تجاوز و سایر خشونت‌های جنسی» شکنجه داده‌اند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، در این گزارش، شیوه‌های شکنجه نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بسیج، پلیس و نیروهای لباس‌شخصی اطلاعاتی برای گرفتن اعتراف اجباری از دختران و پسران و تحقیر آنان توضیح و نحوه شکنجه و تجاوز جنسی به هفت کودک شرح داده شده است؛ از جمله کودکی ۱۲ ساله که می‌گوید: «مجبور شدم به آنچه آن‌ها می‌خواستند اعتراف کنم، چون مرا به مدت طولانی از سقف آویزان و با شلنگ به من تجاوز کردند.»
ایندیپندنت فارسی پیش از این در گزارشی فاش کرده بود که آذرماه ۱۴۰۱ در یک بازداشتگاه غیرقانونی در سمنان، نیروهای بسیج و سپاه به تعدادی از دختران و پسران بازداشتی در اعتراض‌های سراسری تجاوز جنسی کرده‌اند.
بنا بر اعلام عفو بین‌الملل، «ماموران حکومت ایران کودکان را از خانواده‌هایشان جدا کرده و آن‌ها را در معرض ظلم‌های غیرقابل‌درک قرار داده‌اند. ناپسند است که مقام‌های جمهوری اسلامی این چنین به شیوه‌ای جنایتکارانه علیه کودکان آسیب‌پذیر و هراسان از زور استفاده و درد و رنج شدیدی بر آنان و خانواده‌هایشان تحمیل کرده‌اند و زخم‌های جسمی و روحی شدیدی به جا گذاشتند.»
سازمان عفو بین‌الملل در گفت‌وگو با قربانیان و شاهدان عینی در استان‌های آذربایجان شرقی، گلستان، کرمانشاه، خراسان رضوی، خوزستان، لرستان، مازندران، سیستان و بلوچستان، تهران و زنجان، دریافته است که کودکان دستگیرشده مانند بزرگسالان با چشم‌بند به بازداشتگاه‌های موقت سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات، پلیس امنیت اخلاقی، بسیج و پلیس آگاهی ایران منتقل می‌شدند و نیروهای لباس‌شخصی هم کودکان بازداشتی را به مکان‌های غیررسمی مانند انبارهای مخفی می‌بردند.
در گزارش آمده است: «این‌گونه آدم‌ربایی‌ها بدون طی کردن هرگونه روند قانونی و با هدف تنبیه، ارعاب و ترساندن کودکان از شرکت در اعتراض‌ها صورت گرفت. بسیاری از کودکان برخلاف استانداردهای بین‌المللی، در کنار بزرگسالان نگهداری می‌شوند و در معرض همان الگوهای شکنجه‌ای و سایر بدرفتاری‌ها قرار گرفته‌اند. یکی از زندانیان بزرگسال به عفو بین‌الملل گفت که در یک استان، بسیجی‌ها چند پسربچه را مجبور کردند پاهایشان را باز کنند، در یک صف کنار زندانیان بزرگسال بایستند و با شوکر به ناحیه تناسلی آن‌ها شوک الکتریکی وارد کردند.»
اسناد عفو بین‌الملل همچنین نشان می‌دهد که ماموران حکومت ایران از تجاوز و سایر خشونت‌های جنسی از جمله وارد کردن شوک الکتریکی به اندام‌های تناسلی، دست زدن به اندام‌های تناسلی و تهدید به تجاوز، به‌عنوان سلاحی علیه کودکان بازداشت‌شده برای تخریب روحیه آن‌ها، تحقیر و تنبیه یا اخذ اعتراف اجباری استفاده کردند.
دایانا الطحاوی، معاون مدیر منطقه‌ای عفو بین‌الملل در خاورمیانه و شمال آفریقا، گفت: «این خشونت علیه کودکان یک استراتژی عمدی برای درهم شکستن روحیه شاداب کودکان و نوجوانان ایرانی به منظور جلوگیری از تحقق یافتن مطالبه آزادی و حقوق‌بشر را نشان می‌دهد. مقام‌های حکومت ایران باید فورا همه کودکانی را که فقط به دلیل حضور در تظاهرات مسالمت‌آمیز بازداشت شدند، آزاد کنند. در شرایطی که برای اجرای تحقیقات بی‌طرف و موثر در مورد شکنجه کودکان در داخل ایران چشم‌اندازی وجود ندارد، ما از همه کشورهای جهان می‌خواهیم از تمام قدرت خود برای ایستادگی مقابل پیشروی‌های جمهوری اسلامی در این زمینه و محاکمه فرماندهان انتظامی در پرونده‌های جنایت علیه کودکان استفاده کنند.»
این گزارش می‌گوید سرکوبگران جمهوری اسلامی به دختران بازداشت‌شده توهین‌های جنسی می‌کردند و آن‌ها را متهم کردند اعتراضشان به حجاب اجباری «تنها به دلیل علاقه‌شان به برهنه شدن است».
عفو بین‌الملل افزود: «نیروهای امنیتی به‌طور مرتب کودکان را در زمان دستگیری و حین انتقال به بازداشتگاه‌ها هدف ضرب‌و‌شتم قرار دادند و از سایر روش‌های شکنجه مانند شلاق زدن، شوک الکتریکی، تجویز اجباری قرص‌های ناشناس و نگه داشتن سر کودکان زیر آب استفاده کردند.»
در یک مورد، ماموران حکومتی چند دانش‌آموز را که به جرم دیوارنویسی بازداشت شدند، به بازداشتگاهی غیررسمی بردند، شکنجه کردند، به تجاوز تهدید کردند و ساعاتی بعد آن‌ها را نیمه‌هشیار در منطقه‌ای دورافتاده انداختند. یکی از پسران گفت: «به ما شوک الکتریکی وارد کردند، با پشت اسلحه به صورتم زدند، به پشتم شوک الکتریکی زدند و با باتوم به پاها، باسن و دستانم می‌زدند. آن‌ها تهدید کردند که اگر این شکنجه‌ها را به کسی بگوییم، دوباره ما را بازداشت می‌کنند و این‌بار جسدمان را به خانواده‌هایمان تحویل می‌دهند.»
پسر نوجوان بعدی به عفو بین‌الملل می‌گوید: «آن‌ها به ما که بیش از ۱۰ نفر بودیم، گفتند برای نیم ساعت صدای مرغ در بیاوریم و برای مدت طولانی هم ادای تخم‌گذاشتن در بیاوریم. من تنها کودک آن بازداشتگاه بودم. در ادامه، در بازداشتگاهی دیگر نیز ۳۰ نفر از ما را در قفسی که فقط ظرفیت پنج نفر را داشت، نگه داشتند.»
مادر یک دختر نوجوان که به دست نیروهای سپاه پاسداران بازداشت شد، نیز خبر داد که دخترش را به سوزاندن روسری، توهین به رهبری و تلاش براش سرنگونی جمهوری اسلامی متهم کرده و گفته‌اند او را به اعدام محکوم خواهند کرد: «آن‌ها او را تهدید کردند که این اتفاق‌ها را به کسی نگوید وگرنه… آن‌ها او را مجبور کردند اسنادی را امضا کند و انگشت بزند. او هنوز کابوس می‌بیند و جایی نمی‌رود. دخترم حتی نمی‌تواند دیگر کتاب‌های مدرسه‌اش را بخواند.»
عفو بین‌الملل در بخش پایانی گزارش خود، خاطرنشان کرد که کودکان در شرایطی «ظالمانه و غیرانسانی» بازداشت می‌شدند. از جمله «ازدحام بیش از حد، دسترسی محدود به توالت و وسایل شست‌وشو، محرومیت از غذای کافی و آب آشامیدنی، قرار گرفتن در معرض سرمای شدید و سلول انفرادی در طولانی‌مدت. کودکان و نوجوانان دختر را نیروهای امنیتی مرد بدون توجه به نیازهای جنسیتی آن‌ها، در بازداشتگاه‌ها نگهداری می‌کردند. آن‌ها از هرگونه مراقبت‌های پزشکی محروم و با شکنجه‌های دردناکی مواجه بودند.»