نام و نام خانوادگی: امید کوکبی
شهرت: –
تاریخ و محل تولد: سال ۱۳۶۱، گنبد کاووس استان گلستان
وضعیت تاهل و فرزندان: مجرد
محل نگهداری: زندان اوین، بند ۷
تاریخ بازداشت یا دستگیری: ۱۲ بهمن‌ماه ۱۳۸۹
اتهام‌های انتسابی: ارتباط و همکاری با دولت متخاصم آمریکا (جاسوسی)
مرجع رسیدگی: دادگاه انقلاب شعبه ۱۵به ریاست قاضی صلواتی
حکم صادره: ۱۰ سال حبس تعزیری
وضعیت حکم: در حال اجرا
سابقه محکومیت‌های پیشین: –
سابقه شکنجه و بدرفتاری: شکنجه شدید در بند ۲۰۹، عدم ارتباط با خانواده، عدم استفاده از سرویس بهداشتی و غذا و آب
سوابق: برگزیده المپیاد و دانشجوی فوق دکترای فیزیک اتمی با گرایش لیزر در دانشگاه تگزاس آمریکا است.
وضعیت‌های خاص: مبتلا به سنگ کلیه ومشکلات دهان و دندان
روایت زندگی و سرگذشت: «امید کوکبی» فوق دکترای فیزیک اتمی گرایش لیزر پلاسما «دانشگاه تگزاس» (آستین) در «آمریکا»، مدت بیش از ۳۰ ماه است که به دلیل “عدم همکاری در پروژه هسته‌ای ایران” با پرونده‌سازی از سوی نهادهای امنیتی در بند قرنطینه ۷ «زندان اوین» به سر می‌برد.
«امید کوکبی» متولد ۱۳۶۱، در «گنبد کاووس» و اهل تسنن است. وی در سال ۱۳۸۴ با مدارک لیسانس پیوسته فیزیک و مهندسی مکانیک از «دانشگاه صنعتی شریف» فارغ‌التحصیل شد و با بورسیه تحصیلی «مرکز تحقیقات فتونیک اروپا» در «بارسلون اسپانیا» مدارک فوق لیسانس و دکترای خود را در سال ۲۰۱۰ کسب کرد. او همچنین مدتی در «دانشگاه تگزاس» به تدریس مشغول بوده و در این دانشگاه، در حال گذراندن دوره‌ی فوق دکترا در رشته فیزیک اتمی گرایش لیزر پلاسما بود.
«امید کوکبی» ۷ مقاله در ژورنال‌های مهم فیزیک دنیا از جمله «optics express» و «optics letters» و ۲۵ مقاله در کنفرانس‌های تراز اول فیزیک جهان را در کارنامه‌ی علمی خویش دارد. وی در ۱۰ بهمن‌ماه ۱۳۸۹، به هنگام بازگشت به «آمریکا»، در «فرودگاه امام خمینی» از سوی مامورین وزارت اطلاعات به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” بازداشت و به بند ۲۰۹ «زندان اوین» منتقل شد.
پس از بازداشت مدت ۳۶ روز را در سلول انفرادی به سر برد و پس از ۲۴ روز امکان تماس تلفنی با خانواده و اطلاع‌رسانی نسبت به وضعیت خود را پیدا کرد.
بنابر اطلاعات رسیده طی دوران بازجویی و پس از عدم موافقت «امید کوکبی» برای همکاری در پروژه‌های اتمی، فشار‌ها و تهدید‌های بسیاری از سوی بازجو‌ها به منظور کسب اعتراف‌های غیر واقعی صورت گرفته است که در یک مورد، وضعیت وخیم و امکان فوت پدر وی را به ایشان اطلاع داده‌اند.
عدم تمایل به همکاری در پروژه‌های اتمی از سوی «امید کوکبی» مسبوق به سابقه می‌باشد؛ به گونه‌ای که نخستین بار در بهمن‌ماه ۱۳۸۴، برای همکاری در پروژه نظامی اتمی و آخرین بار صبح روز بازداشت در دفتر معاونت «سازمان انرژی اتمی» صورت گرفته بود که با مخالفت وی روبرو شده بودند.
در نهایت در بهمن‌ماه ۱۳۹۰، طی دو جلسه در شعبه ۱۵ «دادگاه انقلاب اسلامی» به ریاست قاضی «صلواتی»، «امید کوکبی» از اتهامات “اجتماع و تبانی”، “جاسوسی” و “کسب مال نامشروع” (مبلغ دریافتی از محل بورس دانشگاهی) تبرئه و به اتهام “ارتباط با دولت متخاصم آمریکا” به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد.
این در حالی است که وی در دادگاه صراحتا اعلام کرده بود “تمامی اعتراف‌ها طی دوران بازجویی تحت فشارهای روحی و روانی بازجویان گرفته شده است.” پس از صدور حکم و طی دوران سپری شدن حبس در بند ۳۵۰، بار‌ها از سوی مقامات امنیتی به صورت مستقیم به ایشان و یا از طریق دوستان پیگیر در خارج از زندان پیغام داده شده که در صورت همکاری در پروژه‌های اتمی بلافاصله حکم صادره نقض و آزاد خواهد شد.
«امید کوکبی» علی‌رغم ابتلا به بیماری‌های گوارشی، سنگ کلیه و فک و لثه که در اثر عدم رسیدگی مسولان زندان شدت یافته‌اند، در بند ۳۵۰ اقدام به برگزاری کلاس‌های آموزشی زبان‌های انگلیسی، فرانسه، اسپانیایی و فیزیک برای هم‌بندیان خود کرده است.
ایشان همچنین طی این مدت دو کتاب را ترجمه و به نوشتن مقاله‌ای در موضوع فیزیک اقدام کرده است که از سوی «کنفرانس سالانه فیزیک ایران» قبول شده است.
«امید کوکبی» پس از گذشت ۳۰ ماه حبس، از مرخصی محروم مانده و طی این مدت تنها ۴ مرتبه امکان ملاقات حضوری با خانواده خود را که ساکن «گنبد کاووس» هستند، پیدا کرده و نیز به مانند تمامی زندانیان بند ۳۵۰، از امکان تماس تلفنی محروم شده است.
