برزان محمدی فعال مدنی، زندانی محبوس در زندان مریوان طی یک پیام صوتی از زندان گفته است، بازرسی از زندانها و گرفتن چند عکس و فیلم که دردی را از زندانیان دوا نمی کند، او در بخشی دیگر از پیامش می گوید برادرانی در این زندان هستند که حدود بیست ماه بلاتکلیف هستند و وقتی از بلاتکلیفی خود به بازرس گفتند مورد تهدید و بی احترامی قرار گرفتند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ برزان محمدی فعال مدنی محبوس در زندان مریوان طی یک پیام صوتی در روز دوشنبه بیستم شهریورماه ۱۴۰۰، نوشت: رئیس زندان مریوان و آقای نادری از واقیتهایی که من بیان میکردم انگار به مزاجش خوش نیومده بود و من را به دادستان و دیگر مسئولان بی کفایت روانی و دیوانه معرفی می کرد چون واقعیت برای جمهوری اسلامی تلخ است. پس همینجا اعلام میکنم که روانی و بی مغز و بی همه چیز خودشان هستند.
متن کامل این پیام صوتی که جهت انتشار در اختیار کمپین قرار گرفته است، عینا در ادامه می‌آید:
درود به هموطنان گرامی در هر کجای کره ی گیتی
روز بیستم شهریورماه ۱۴۰۰، دادستان استان کردستان همراه با دادستان مریوان وهمراه با چند تن دیگر از زندان مریوان مثل همیشه و بقیه زندانها و از قبل هماهنگی شده یک بازدید جزئی صورت گرفت.
به نظر من فقط بار نمایشی دارد به جای اینکه به مشکلات زندانیان و صحبتهای آنها گوش کنند تعدادی از زندانیان را پیش داوری می کرد و بدون اینکه پرونده آنها را دیده باشد چونکه درزندان به سر می‌برند مجرم و خطاکار حساب می‌کرد.
به عنوان مثال برادرانی هستند که حدود بیست ماه است در این زندان بلاتکلیف هستند و دادستان به ظاهر دادستان از صحبتهای آنها نارحت می‌شد و حتی یک جواب درست حسابی به آنها نمی‌داد و حتی آنها را تهدید می‌کرد.
این دید و بازدید مقامات قضایی در دیدن زندانهای کشورهم برای زنداینان سیاسی و عقیدتی هیچ تاثیری ندارد فقط به خاطر گرفتن چند عکس و فیلم و محکم گذاشتن پست و مقام خودشون است.
در این دید و بازدیدی که صورت گرفت من را به بیرون از بند عمومی فرا خوانند و چند دقیقه ای را با آقای جباری دادستان استان در مورد ازار و اذیت و شکنجه همه زندانیان عقیدتی و سیاسی و بی عدالتی جمهوری اسلامی بحث و گفتگو کردم وایشان هم مثل بقیه سران حکومتی با بی شرمی هر چه تمام تر دروغ می گفت و واقعیتها را نمی پذیرفت و از جوابهای کوبنده من که به ایشان دادم بدجوری اذیت شد و میگفت:« در هیج کجای زندانها شکنجه و آزار و اذیت زندانیان وجود ندارد. و همه را انکار می کرد جمهوری اسلامی ۴۳ ساله فقط دروغ و ظلم و بی عدالتی به خورد مردم می دهند.»
رئیس زندان مریوان هم آقای نادری از واقیتهایی که من بیان میکردم انگار به مزاجش خوش نیومده بود و من را به دادستان و دیگر مسئولان بی کفایت روانی و دیوانه معرفی می کرد چون واقعیت برای جمهوری اسلامی تلخ است. پس همینجا اعلام میکنم که روانی و بی مغز و بی همه چیز خودشان هستند. و آن کسانی که در پستهای گوناگون رژیم واقعیت را را نمی پذیرند و همین طور کار مزدورانی، آن مزدورانی که من و امثال من را گزارش می دهند و بی گناه در اثارت جمهوری اسلامی هستند در ضمن رئیس زندان مریوان هم میگفت هیچ گونه برخوردی با زندانیان مریوان صورت نگرفته است.
درجواب برای یک نمونه زندانی سیاسی «آرمان» به دلیل اینکه در هواخوری زندان مریوان برای همبندیانش یک ترانه خوانده بود و چونکه به مجاز مسئولان خوش نیامده بود از طرف رئیس زندان و چند تن دیگر مورد ضرب وشتم، شدید و بی احترامی قرار گرفته بود.
در زندان مریوان هم مثل دیگر زندانها زندانیان سیاسی وعقیدتی را با چشم دیگر نگاه میکنند.که برای درخواست یک دارو از مسئولان بهداری در جواب می گویند: که شما «ضد انقلاب هستید و برعلیه جمهوری اسلامی» و حتی بازجوی زندانیان سیاسی هم شده یک بار ما را فراخوانده و مرا بازجویی می کرد. که این هم یکی از شاه کارهای جمهوری اسلامی است.
یکی دیگر از کارهای عجیب این زندان این است که چون که مدیریت بلد نیستند که بتوانند زندان را کنترل کنند از نقطه ضعف زندانیان سوء استفاده می کنند و سیگار آنها را که روزی هشت نخ هست حذف می کنند.
مسئله دیگه در حکمی ناعادلانه که برای من صادر کرده بودند دردادگاه تجدید نظرکه همان دادگاه تایید نظرمثل همیشه مثل بقیه زندانیان تایید شد و اشد آن که پانزده ماه و یک روز است قابل اجرا است.و جالب این است که دادنامه ای که حق هر زندانی است از ترس اینکه می گویند: ما زندانی سیاسی نداریم به زندانیان سیاسی تحویل نمی دهند و حتی من دادنامه خود را ندیده انم که یکبار آن را مطالعه نمایم.
در کل تمام هم میهنان گرامی به شیوه های مختلف از جمهوری اسلامی ضربه خوردند از جمله خودم و خانواده که از همان بچه گیمون جمهوری اسلامی پدرمان را که کشاوزر بود بی گناه با شلیک گلوله جانش را گرفت و مثل بقیه هم‌میهنان دیگر خونش پایمال شد.
به امید فردای روشن و رهای از ظلم و بی عدالتی زنده باد آزادی و برابری زن و مرد
برزان محمدی ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۰، زندان مریوان