«عدنان حسن‌پور» روزنامه‌نگار زندانی به همراه دو زندانی سیاسی دیگر، صبح اﻣﺮﻭﺯ دوشنبه ۲ شهریورماه ۱۳۹۴، به دلایل نامعلومی از «زندان مریوان» به «زندان سنندج» منتقل شدند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، «عدنان حسن‌پور»، «طه محمدی» و «فرهاد شفیع‌زاده» سه زندانی سیاسی محبوس در زندان مریوان، ساعت ۶ صبح روز جاری به «زندان مرکزی سنندج» منتقل شدند.
گفته شده دلایل این انتقال نامعلوم است، اما گمانه‌زنی برخی از فعالین کُرد حاکی از احتمال اجرای ماده ۱۳۴ برای این سه زندانی و آزادی احتمالی آنها است.
«طه محمدی» یکی از این زندانیان، اهل سنندج است و هم‌اکنون بیش از ۷ سال را در زندان می‌گذراند.
«فرهاد شفیع‌زاده» دیگر زندانی سیاسی منتقل شده، محکوم به تحمل یک سال حبس است و هم‌اکنون در حال گذراندن هفتمین ماه از حکم خود است.
«عدنان حسن‌پور» پیش‌تر در بهمن‌ماه ۱۳۹۲، از زندان مرکزی سنندج به زندان مریوان منتقل شده است. او در همان ماه، دوباره از زندان مریوان به زندان زابل در استان سیستان و بلوچستان تبعید شد.
این روزنامه‌نگار زندانی اهل مریوان، سال گذشته پس از تحمل ۸ سال زندان بدون مرخصی، موفق شد با خانواده‌اش در بیرون از زندان ملاقات کند.
«عدنان حسن‌پور» در ۵ بهمن‌ماە ۱۳۸۵، بازداشت و پس از تحمل چندین ماه حبس انفرادی در بازداشتگاه «اداره اطلاعات سنندج»، در ۲۲ خردادماه ۱۳۸۶، در «دادگاه انقلاب شهر مریوان» به صورت غیر علنی محاکمه شد. او به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” و “محاربه” به مجازات “اعدام” محکوم شد. حکم صادره در ۲۶ تیرماه ۱۳۸۶، به یکی از وکلای وی ابلاغ شد. این حکم پس از گذشت سه ماه در شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور بررسی و در نهایت تایید شد.
پس از تایید حکم اعدام این روزنامه‌نگار زندانی، وکلای او «صالح نیک‌بخت» و «سیروان هوشمندی» با درخواست اعاده دادرسی، پرونده را دوباره به دیوان عالی کشور برگشت داده و در نهایت این بار در شعبه‌ی دیگری از دیوان عالی، حکم اعدام لغو شد.
پس از اعلام “عدم صلاحیت دادگاه و قاضی قبلی از سوی وکلا”، این بار در «دادگاه انقلاب شهر سنندج»، او در دو نوبت (۱۶ شهریورماه و ۱۱ بهمن‌ماه سال ۱۳۸۷) و باز به صورت غیر علنی محاکمه شد و به تحمل ۳۱ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم با اعتراض وکلا، در «دادگاه تجدیدنظر»، به ۱۶ سال زندان کاهش یافت.
این زندانی همچنین پیش‌تر نامه‌ای سرگشاده به «حسن روحانی» رییس جمهور ایران نوشته بود.