حکم اعدام جاسم حیدری، علی خسرجی، حسین سیلاوی و ناصر خفاجیان، چهار زندانی سیاسی عرب در زندان سپیدار اهواز به اجرا درآمد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، عصر روز یکشنبه ۱۰ اسفندماه ۱۳۹۹، جاسم حیدری، علی خسرجی، حسین سیلاوی و ناصر خفاجیان، چهار زندانی سیاسی عرب دقایقی پس از ملاقات آخر با خانواده هایشان بدون اطلاع قبلی از اجرای قریب الوقوع حکم، اعدام شدند.
کریم دحیمی، مدافع حقوق بشر در خصوص اجرای حکم اعدام این چهار زندانی سیاسی گفت:« حکم اعدام این فعالان عرب دقایقی پس از ملاقات آخر آنان با خانواده هایشان صورت گرفته است.»
آقای دحیمی در ادامه افزود: « این در حالی است که مسئولان زندان، خانواده های این زندانیان سیاسی عرب را از اجرای قریب الوقوع حکم اعدام مطلع نکرده بودند.»
على خسرجى، ۲۷ ساله، ساکن کوى علوى اهواز، حسین سیلاوى، ۳۱ ساله، از اهالى منطقه خبینه اهواز و ناصر خفاجى (مرمضى)، ۳۴ ساله (از درجه داران ناجا)، متهم به همکاری و شرکت در حمله به کلانترى ۲۳ کوى مجاهد شهر اهواز در اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ بودند.
حکم اعدام آنها بعد از صدور در دادگاه بدوی، در دادگاه تجدیدنظر نیز تایید شده و این حکم پس از ارجاع به دیوان عالی کشور نیز به تایید رسیده بود.
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی پیشتر در خبری با عنوان گزارشی از وضعیت شهروندان عرب محبوس در زندان های اصفهان، شیبان و مسجد سلیمان از صدور حکم اعدام برای این سه شهروند و آخرین وضعیت‌آن‌ها در بازداشت نوشته‌بود.
حسین سیلاوی، زندانی سیاسی عرب در اردیبهشت ماه ١٣٩۶ همراه با دو نفر دیگر به اتهام «شرکت در عملیات مسلحانه علیه مراکز امنیتى» در هجوم به کلانترى ٢٣ کوی مجاهد شهر اهواز به اعدام محکوم شده بود.
حسین سیلاوى زندانى عرب محکوم به اعدام به همراه هم پرونده ای هایش، على خسرجى و ناصر خفاجیان همزمان با اعتراضات زندانیان زندان شیبان در روز دوشنبه ۱۲ فروردین ماه ۱۳۹۹ به مکان نامعلومى منتقل شده و سپس به قرنطینه زندان شیبان اهواز برگردانده شده بودند.
حکم اعدام جاسم حیدرى از اهالى کوى زعفرانیه شهر اهواز که آذرماه ۱۳۹۶ توسط نیروهای اداره اطلاعات این شهر بازداشت شده و در شعبه دوم دادگاه انقلاب اهواز به اتهام «بغی» محاکمه شده بود، از سوی دیوان عالی کشور تایید شده بود.
این فعال مدنی عرب آذرماه ۱۳۹۶ به اتهام های «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» و «بغی» توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت شد.
وی پس از چندین ماه تحمل بازجویی های فشرده و شکنجه های فیزیکی و روانی در بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان شیبان اهواز منتقل شد.
جاسم حیدری توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب اهواز به اتهام «بغی» محاکمه و به اعدام محکوم شده بود.
مرضیه حیدرى مادر این فعال مدنی، در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۶، بازداشت شده و تحت فشارهای بسیار برای اخذ اعترافات اجباری علیه فرزندش بود.
مرضیه حیدری پس از اتمام مراحل بازجویی و تفهیم اتهام به زندان سپیدار منتقل و سپس با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.
جاسم حیدری یکی از ۳۰ تن از زندانیان محبوس در زندان شیبان اهواز بود که در خصوص اعتراضات زندانیان در فروردین ماه ۱۳۹۹، توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ به ریاست منصور معتمدزاده تفهیم اتهام شده بود.
پیشتر کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی طی گزارشی تحت عنوان «شورش در زندانهای ایران، از پارسیلون خرم آباد تا زندان مرکزی یزد» به اعتراضات زندانهای ایران در فروردین ماه ۱۳۹۹، پرداخته بود.
در حالی که در آن زمان گزارش‌ها حاکی از ابتلای دست‌کم سه زندانی به بیماری کرونا در زندان شیبان بود،سه‌شنبه ۱۲ فروردین‌ماه ۱۳۹۹ ویدیوهایی از حوالی زندان شیبان در اهواز منتشر شد که در آن تصاویر دود بر فراز محوطه این زندان دیده شده و همچنین صدای شلیک گلوله شنیده می‌شد.
گزارش‌ها حاکی از آن بود که خانواده زندانیان در جاده شوشتر – اهواز تجمع کرده و مأموران امنیتی با آنها درگیر شده بودند.فرمانده انتظامی استان خوزستان اعلام کرده بود شورش زندانیان مهار شده و آرامش به زندان بازگشته است.
در نهایت، شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ باوی، اتهام های انتسابی علیه زندانیان معترض زندان شیبان را مشارکت در «تخریب و احراق عمدی اموال عمومی»، «اخلال در نظم عمومی»،«اخلال در نظم و آسایش عمومى» از طریق جنجال و هیاهو، «قتل ۴ نفر مرد مسلمان» و «قتل ۵ زندانی دیگر» عنوان کرد.
شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ باوی پس از تفهیم اتهام این زندانیان معترض اعلام کرده بود که که این اتهام ها می تواند زمینه صدور حکم اعدام برای برخی از این افراد باشد.
پیشتر سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه ای مطبوعاتی از مقامات ایرانی خواسته بود که فوراً برنامه اعدام چهار زندانی بلوچ و چهار زندانی عرب اهوازی را متوقف کنند.
عفو بین الملل در آن زمان گفته بود: «سه زندانی عرب اهوازی محکوم به اعدام در زندان شیبان اهواز، استان خوزستان – علی خسرجی، حسین سیلاوی و جاسم حیدری – از روز ۴ بهمن ماه ۱۳۹۹، در اعتراض به شرایط زندان، منع ملاقات با خانواده‌های خود و تهدید دائمی به اعدام، لب‌های خود را به هم دوخته و دست به اعتصاب غذا زده‌اند.»
بر اساس این بیانیه عفو بین الملل با اظهار نگرانی از وضعیت ناصر خفاجیان افزوده بود:« این شهروند عرب، از فروردین ماه ۱۳۹۹، در وضعیت ناپدیدشدگی قهری به سر می‌برد و بدین ترتیب، در معرض خطر شکنجه و اعدام مخفیانه قرار داد.»
پیشتر کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی به گزارشی درباره مجازات اعدام در ایران طی یک سال گذشته پرداخته بود.
در طول سالیان متمادی از جمله موارد طرح شده نقض حقوق بشر در گزارش‌های گزارشگران ویژه حقوق بشر در ایران اشاره به اجرای احکام اعدام در ایران بوده است.
قطعنامه‌های سازمان ملل متحد برای توقف مجازات اعدام به عنوان اولین قدم برای لغو کامل آن، اولین بار در سال ۲۰۰۷ و دومین بار سال ۲۰۰۸ در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید. دبیرکل سازمان ملل نیز در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ طی گزارشی آخرین تحولات مربوط به توقف و لغو اعدام در کشورهای مختلف را به مجمع عمومی ارائه کرد. در این قطعنامه‌ها ضمن تاکید بر توقف مجازات اعدام، گفته شده مجرم، به اعتبار انسان بودن، دارای حق حیات و بسیاری حقوق دیگر است و قانونگذار و سیستم قانونگذاری، حق سلب این حقوق را از فرد به صرف مجرم بودن و ارتکاب جرم ندارد. دومین پروتکل الحاقی به میثاق بین المللی حقوق سیاسی اجتماعی درباره لغو مجازات اعدام نیز سال ۱۹۸۹ به تصویب مجمع عمومی رسید.
ایران از نخستین کشورهای امضاکننده اعلامیه جهانی حقوق بشر است اما حکومت اسلامی به اجرای آن در کشور احترام نمی گذارد. با این حال پس از گذشت نزدیک به هفتاد سال از این رویداد تاریخی، بنا به گفته ارگان های بین‌المللی حقوق بشر از جمله کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، دیده بان حقوق بشر، سازمان عفو بین‌الملل، گزارشگران بدون مرز، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، رژیم اسلامی در زمینه حقوق بشر و اعدام ها بدترین و جنایت کارانه ترین کارنامه را در سطح جهانی دارد.
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی نیز با توجه به رسالت خود سعی بر آن دارد تا همگام با سایر فعالان حوزه بشر همواره در مسیر مبارزه علیه صدور و اجرای حکم اعدام گام بردارد و از فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر در سرتاسر جهان می خواهد تا لغو کامل این مجازات غیر انسانی در ایران دست از تلاش و کوشش شبانه روزی برندارند.