مژده اقترافی و هوشمند طالبی، زوج بهایی ساکن اصفهان پس از گذشت بیش از ۵ ماه بازداشت با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شدند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، مژده اقترافی و هوشمند طالبی، زوج بهایی که روز یکشنبه ۲ شهریورماه ۱۳۹۹، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند، پس از گذشت بیش از ۵ ماه از بازداشت و پایان مراحل بازجویی و تفهیم اتهام با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت در زندان های دولت آباد و دستگرد اصفهان آزاد شدند.
این زوج بهایی ساکن ویلا شهر اصفهان، روز یکشنبه ۵ بهمن‌ماه ۱۳۹۹، با تودیع قرار وثیقه و تا پایان مراحل دادرسی به صورت موقت آزاد شده اند.
کمپین پیشتر در گزارشی از وضعیت مژده اقترافی و هوشمند طالبی، زوج بهایی به وضعیت بلاتکلیفی آنها در بازداشت پرداخته بود.
مژده اقترافی، شهروند بهایی روز یکشنبه ۲ شهریورماه ۱۳۹۹ در پی مراجعه به اداره اطلاعات اصفهان بازداشت شد.
هوشمند طالبی نیز در روز یکشنبه ۲ شهریورماه ۱۳۹۹، با هجوم ماموران اداره اطلاعات اصفهان به منزل شخصی آنها در ویلاشهر اصفهان بازداشت شده است.
نیروهای امنیتی در حین بازداشت و پس از تفتیش منزل این زوج بهایی، برخی از لوازم شخصی ازجمله لپ‌تاپ، تلفن همراه، کتاب‌ها و یک دستگاه پیانوی آکوستیک آنها را ضبط کردند.
این شهروندان پس از بازداشت جهت انجام امور بازجویی به بازداشتگاه اداره اطلاعات اصفهان منتقل شدند.
اتهام های انتسابی علیه این دو شهروند بهایی، «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «ارتباط با دولتهای متخاصم و مخالف جمهوری اسلامی» عنوان شده است.
گفته شده است علی رغم پیگیری های وکیل مدافع و خانواده این شهروندان بازپرس پرونده در دادسرای عمومی و انقلاب اصفهان از تبدیل قرار بازداشت به وثیقه جهت آزادی موقت این زوج بهایی ممانعت می کند.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل، بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران اعتراض کرده‌اند و این سرکوب سیستماتیک را مصداق بارزی از بی‌توجهی این حکومت به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.
در سال‌های اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان‌های آنان، دستگیری‌های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است. جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هر دانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می‌شود. متخصصین بهایی از انتصاب در شغل‌های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت‌های خصوصی مورد تبعیض قرار می‌گیرند. حتی کسانی که از آنها دفاع می‌کنند نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.