احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر ایرانی-سوئدی، از روز سهشنبه ۴ آذرماه ۱۳۹۹، در سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین از حق تماس و ملاقات با وکیل و خانواده محروم است.
با وجود تلاش ها و پیگیری های وکیل و خانواده احمدرضا جلالی، زندانی دو تابعیتی محکوم به اعدام، مسئولان دادسرای اوین اعلام کرده اند که ملاقات و تماس تلفنی برای این زندانی ممنوع است و این مسئله نگرانی هایی را در خصوص خطر اعدام قریب الوقوع احمدرضا جلالی افزایش داده است.
بر اساس گزارش دریافتی، در پی مراجعه هلاله موسویان، وکیل مدافع احمدرضا جلالی، به دادسرای اوین در روز چهارشنبه ۵ آذرماه ۱۳۹۹، مسئولان به وی گفته اند که موکلش در حال حاضر از ملاقات و تماس تلفنی محروم است.
این وکیل دادگستری، ضمن ابراز نگرانی در خصوص احتمال اجرای حکم اعدام موکلش امیدوار بود تلاش های دولت سوئد و نهادهای حقوق بشری بتواند از اجرای این حکم جلوگیری کند اما بر اساس اظهارات وی تا این لحظه دولت سوئد به صورت جدی پیگیر وضعیت پرونده احمد رضا جلالی نبوده و به نظر وی هیچ اقدام موثری از طرف این دولت برای مذاکره با مقامات جمهوری اسلامی جهت فراهم آوردن شرایط آزادی این پژوهشگر زندانی صورت نگرفته است.
احمدرضا جلالی، در حال حاضر در سلولی انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین بهسر میبرد، و طبق گفته های وی در آخرین تماس تلفنی با خانوده اش، طی روزهای آینده جهت اجرای حکم اعدام به زندان رجاییشهر منتقل خواهد شد.
روز سهشنبه ۴ آذرماه ۱۳۹۹، احمدرضا جلالی، زندانی دو تابعیتی که به اتهام «جاسوسی» به اعدام محکوم شده است، طی یک تماس تلفنی با خانواده، از انتقالش به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین خبر داده و گفته بود طی روزهای اخیر جهت اجرای حکم اعدام به زندان رجاییشهر منتقل خواهد شد.
همسر احمد رضا جلالی، ویدا مهراننیا، روز سهشنبه ۴ آذرماه ۱۳۹۹، با تایید خبر انتقال همسرش به سلول انفرادی گفته بود: «او امروز در تماسی تلفنی اطلاع داد که برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده و ممکن است آخرین مکالمه ما باشد.»
روز سهشنبه ۴ آذرماه ۱۳۹۹، دیانا الطحاوی، معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بینالملل در واکنش به خبر انتقال احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر مدیریت بحران ایرانی-سوئدی، به سلول انفرادی با انتشار اطلاعیه مطبوعاتی گفته است: «ما از اینکه مقامات به دفتر اجرای احکام دستور دادهاند که احمدرضا جلالی را به سلول انفردی منتقل کرده و حکم اعدام او را ظرف یک هفته آینده اجرا کنند وحشت زدهایم.»
«هولناک است که با وجود درخواستهای مکرر کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل برای لغو حکم اعدام احمدرضا جلالی و آزادی وی، مقامات ایرانی در عوض تصمیم گرفتهاند که برای اجرای این بیعدالتی برگشتناپذیر فشار آورند. آنها باید فوراً هرگونه برنامه برای اجرای حکم اعدام احمدرضا جلالی را متوقف کرده و به هجمهی تکان دهنده خود به حق حیات وی پایان دهند.»
«ما از اعضای جامعه جهانی میخواهیم پیش از آن که دیر شود وارد عمل شوند و برای نجات جان احمدرضا، از جمله از طریق سفارتخانههای خود در تهران، اقدام کنند.»
«نهادهای بینالمللی حقوق بشری همواره تاکید کردهاند که صدور حکم اعدام پس از فرایندهای قضایی که ضمانتهای دادرسی عادلانه را نقض کردهاند، ناقض حق حیات است. سازمان عفو بینالملل در همه موارد و بدون استثنا با مجازات بیرحمانه و غیرانسانی اعدام مخالف است.»
احمدرضا جلالی پس از پایان تحصیلات در رشته پزشکی در ایران در مرکز حوادث طبیعی فعالیت داشت. او در سال ۱۳۸۸ برای ادامه تحصیل به سوئد رفت و در آنجا در همین رشته مدرک دکترا گرفت، سپس فوق دکترای خود را در رشته پزشکی بحران در دانشگاه پیهمونتو ایتالیا گذراند و پس از آن به همراه همسر و دو فرزند خود ساکن سوئد شد.
این پزشک و پژوهشگر ایرانی-سوئدی که به دعوت دانشگاه تهران و دانشگاه شیراز برای شرکت در کارگاه مدیریت بحران به ایران سفر کرده بود، در اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ در ایران دستگیر شد.
وی در ۳۰ مهر ماه ۱۳۹۶، به اتهام جاسوسی و دست داشتن در قتل دو دانشمند اتمی ایران به اعدام محکوم شد.
علی رغم این که زهیر شیحوی وکیل مدافع احمد رضا جلالی در بلژیک، روز پنجم بهمن ماه ۱۳۹۶، از تعلیق این حکم و آغاز تحقیقات قضایی بیشتر درباره این پرونده از سوی دیوان عالی کشور خبر داده بود، حکم اعدام احمدرضا جلالی، پزشک ایرانی ساکن سوئد از سوی دیوان عالی کشور بار دیگر تایید شد.
به گزارش رادیو سوئد، مارگوت والستروم، وزیر خارجه سوئد به دنبال خبر تایید دوباره حکم اعدام احمدرضا جلالی، توسط دیوان عالی با انتشار یادداشتی از احضار سفیر جمهوری اسلامی خبر داده بود.
وزیر خارجه سوئد در واکنش به این ماجرا نوشته بود: «سوئد خواهان لغو حکم اعدام احمدرضا جلالی است و بارها همراه سایر اعضای اتحادیه اروپا به روشنی به این حکم اعتراض کرده است. این موضوع بار دیگر امروز به بالاترین مقامات ایران منعکس میشود.»
همچنین عفو بینالملل در پی اعلام محکومیت احمد رضا جلالی با انتشار بیانیهای خواستار لغو فوری حکم صادره شد و اعلام کرد که وی در پی دستگیری بمدت هفت ماه که سه ماه آن در انفرادی گذشته است از دسترسی به وکیل مدافع محروم بوده و پس از آن نیز دستگاه قضائی دو وکیلی را که او برای دفاع از خود برگزیده رد کرده است.
۱۲۱ برنده جایزه صلح نوبل در تاریخ ۱۹ آذر ماه۱۳۹۷، در نامهای خطاب به علی خامنهای خواستار رفتار «انسانی و مناسب» و آزادی «سریع» احمد رضا جلالی پزشک و پژوهشگر از زندان شدند.
این برندگان جایزه نوبل در نامهای به غلامعلی خوشرو، نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل در آبان ۹۶ نوشته بودند که آنها نمیتوانند در مقابل بازداشت و حکم اعدام یک محقق ساکت بمانند. آنها خواستار آزادی احمدرضا جلالی، محقق و پزشک محکوم به اعدام شدهاند.
بار دیگر سازمان عفو بین الملل در روز جمعه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۸ با انتشار فراخوانی، خواهان اقدام فوری در خصوص وضعیت احمدرضا جلالى، پژوهشگر محبوس در زندان اوین تهران شد که به مراقبتهای پزشکی فوری نیاز دارد.
این نهاد حقوق بشری در متن این فراخوان به وضعیت ناگوار آقای جلالی در زندان و مشکلات سلامتی که برای این پژوهشگر ایرانی سوئدی پیش آمده است اشاره کرده و از مقامات ایرانى خواسته بود که بیدرنگ به احمدرضا جلالی اجازه دهند که از مراقبتهای پزشکی مورد نیاز خود برخوردار شود و به ممانعت از دسترسی به موقع به مراقبتهای پزشکیِ مقتضی برای اعمال مجازات مضاعف خاتمه دهند.
احمدرضا جلالی، پزشک ایرانی که به اتهام «جاسوسی» به اعدام محکوم شده با وجود بیماریهای مختلف و وضعیت نامناسب جسمانی، مدتها از دریافت خدمات درمانی و اعزام به مراکز درمانی محروم بوده است.
این زندانی سیاسی دو تابعیتی در زندان اوین بیمار و با کاهش وزن شدیدی مواجه شده بود، ویدا مهراننیا، همسر احمدرضا جلالی روز یکشنبه ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ گزارشی از آخرین وضعیت این پزشک و پژوهشگر محروم از درمان ارائه داده و خواستار انتقال او به بیمارستانی در بیرون از زندان و معاینه کامل پزشکی وی شده بود.
احمد رضا جلالی، بارها اتهامات وارده بر خود را نادرست خوانده و پیشتر طی نامهای به صادق لاریجانی، رئیس قوۀ قضائیۀ جمهوری اسلامی ایران هر گونه تماس و همکاری با «موساد» را رد کرده و نوشته بود: «هیچگاه در مراحل مختلف تشکیل پرونده و در جریان محاکمه کوچکترین سندی دال بر این امر ارائه نشده است».
نگارش؛ شتاو معزی