شعبه ۱۶ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تبریز، ۲۹ کنشگر تُرک (آذربایجانی) را جهت اخذ آخرین دفاعیات فراخوانده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز یکشنبه ۱۱ آبان ماه ۱۳۹۹، شعبه ۱۶ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان تبریز به ریاست بازپرس سید علی موسوی اقدم، با ارسال ابلاغیه ای الکترونیکی، ۲۹ تن از کنشگران تُرک (آذربایجانی) بازداشت شده در جریان اعتراضات اخیر آذربایجان را جهت اخذ آخرین دفاعیات فراخوانده است.
این کنشگران می بایست روز چهارشنبه ۱۴ آبان ماه ۱۳۹۹، جهت برگزاری جلسه دادرسی در شعبه ۱۶ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تبریز، حاضر شوند.
بر اساس گزارش دریافتی، محمد خانمحمدی، علی داداشزاده، مرتضی فرهادزاده، مقصود باقری گلزار، ابوالفضل اکبرزاده سقای، سیامک کوشی، سعید ملکی مسقران، سلیمان علیزادهفرد، فرهاد آفتابی، رحیم عبداللهی گلنبر، حمید محمدتقیزاده، سیاوش حضرتی دوشتور، امین مهین ابراهیمی، محمدرضا اصغرخانی گنجهلو، اکبر قوچعلی پورقاسم سلطانلو، فرهاد بقایی سفیدان، علی اصغریان، امیرحسین کامرانی، هادی مصطفایی، مهدی ابراهیمزاده، اسماعیل کوهیبشیر، مسعود فتحی، رضا پایینپرست، میلاد عالینراد، شاهین پورعبداله مینق، خواد خانمحمدی، محمد حیدرزاده، فردین عبدی و رحیم عبدالهی، ۲۹ کنشگر تُرک (آذربایجانی) هستند که باید روز چهارشنبه ۱۴ آبان ماه ۱۳۹۹، جهت ارائه آخرین دفاعیات خود در شعبه ۱۶ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تبریز، حاضر شوند.
تعدادی از این شهروندان تُرک (آذربایجانی)، روز شنبه ۲۶ مهرماه ۱۳۹۹، در جریان تجمع اعتراضی در حمایت از عملیات آزاد سازی «قرهباغ» و ارتش جمهوری آذربایجان در تبریز بازداشت شده بودند.
این کنشگران در اعتراض به آنچه «صدور مجوز استفاده روسیه از حریم هوایی و زمینی ایران برای انتقال سلاح به ارمنستان» و «حمایت از جمهوری آذربایجان برای آزادسازی قرهباغ» عنوان شده است، دست به تجمع زده بودند.
دو کشور آذربایجان و ارمنستان چندین دهه است که بر سر منطقه قرهباغ مناقشه ارضی دارند؛ این در حالی است که شورای امنیت سازمان ملل متحد طی قطعنامه های ۸۲۲، ۸۵۳، ۸۷۴ و ۸۸۴ که به ترتیب در۱۰ اردیبهشت ۱۳۷۲ هجری شمسی (مصادفبا ۳۰ آوریل ۱۹۹۳ میلادی)، ۷ مرداد ۱۳۷۲ هجری شمسی (مصادف با ۲۹ جولای ۱۹۹۳میلادی)، ۲۲ مهر ۱۳۷۲ هجری شمسی (مصادف با ۱۴ اکتبر ۱۹۹۳ میلادی) و ۲۱ آبان ۱۳۷۲هجری شمسی (مصادف با ۱۲ نوامبر ۱۹۹۳ میلادی) صادر شده است، خواستار خروج ارتش ارمنستان از منطقه قرهباغ و هفت شهر دیگر تحت تصرف این کشور شده است. در عین حال پارلمان اروپا نیز در قطنامه ای مشابه در سال ۲۰۰۵ حاکمیت آذربایجان را بر منطقه قرهباغ به رسمیت شناخته است.