حکم ۱۵ سال حبس در پرونده جدید سعید سنگر، زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه توسط دیوان عالی کشور نقض و پرونده جهت بررسی به شعبه همعرض ارجاع شد.
به گزارش کمپیبن دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، حکم حبس سعید سنگر زندانی سیاسی محبوس در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه که روز دوشنبه ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۹ در شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست علی شیخلو با صدور دادنامه ای از بابت پرونده جدید به تحمل ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شده بود، توسط دیوان عالی کشور نقض و پرونده جهت بررسی به شعبه همعرض ارجاع شد.
این زندانی سیاسی اوایل فروردین ماه ۱۳۹۹، توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه از بابت پرونده جدید به تحمل ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم در زندان مرکزی ارومیه به وی ابلاغ شده بود.
«سعید سنگر»، زندانی سیاسی که شهریور ماه سال ۱۳۷۹ توسط ماموران اداره اطلاعات ارومیه بازداشت و در حال حاضر در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه بهسر میبرد در پرونده جدیدی از بابت اتهام «عضویت در گروههای معاند نظام» توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب شهرستان ارومیه به ریاست قاضی علی شیخلو به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.تاریخ دادنامه این حکم، ۱۱ اسفند ماه ۱۳۹۸ بوده و توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه صادر شده اما تاریخ ابلاغ به وکیل مدافع وی ۲۳ فروردین ماه ۱۳۹۹ بوده است.
«سعید سنگر» در تاریخ ۲۸ آبان ۱۳۷۹ در کمتر از دو ماه توسط شعبه یک دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی فاطمی، از بابت اتهام “محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق” به اعدام محکوم شد. نامبرده پس از آن از بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل و تا سال ۸۲ در سلول انفرادی نگهداری شد. در آذرماه همان سال در مرحله تجدید نظر حکم وی با یک درجه تخفیف به حبس ابد تقلیل یافت و نهایتاً به زندان ارومیه منتقل شد.
حکم حبس ابد این زندانی در تاریخ ۳ دی ماه ۹۵ توسط شعبه ۴ اجرای احکام سنندج به ۱۸ سال حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.
شایان ذکر است حدود یک سال و نیم پیش دوران محکومیت سعید سنگر به اتمام رسیده و همچنان از آزادی او جلوگیری می شود. وی در دوران زندان با گشایش پرونده های دیگری نیز روبرو شده است.
این زندانی سیاسی کُرد در مدت اشاره شده، “۱۳ بار طناب دار و مراسم اعدام نمایشی” را تجربە کردە و مسئولان زندان با این روش وی را شکنجه روانی کردهاند.
«سعید سنگر» در این چند سال به دلیل نبود امکانات مالی از دیدار و ملاقات با خانوادهاش محروم بوده و حتی یک روز هم به مرخصی اعزام نشده است.