«محمودبهشتی لنگرودی» معلم زندانی، علیرغم بخشنامه قوه قضاییه و با گذراندن بیش از یک سوم دوران حبس پنج ساله، همچنان در زندان بسر میبرد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، «محمودبهشتی لنگرودی» معلم و سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران که چهارمین سال از در دوران محکومیت پنج ساله خود را در زندان اوین سپری می کند، علیرغم صدور بخشنامه قوه قضاییه و تأیید اجرای احکام و دادیار ناظر، مبنی بر مشمولیت قانونی ایشان از این بخشنامه، همچنان در زندان اوین بسر میبرد.
گفتنی است، پیشتر درخواست آزادی مشروط «محمود بهشتی لنگرودی»، در مهر ماه سال گذشته توسط دادستان تهران رد شده بود.
«محمود بهشتی لنگرودی»، از سال ۸۳ تاکنون چندین بار به دلیل فعالیتهای صنفی بازداشت و ماهها در انفرادی وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه مورد بازجویی و تشکیل پرونده و محکومیت در دادگاههای (غیر علنی) انقلاب اسلامی قرار گرفت ایشان در سه دادگاه درسالهای ۸۵و ۸۹ و ۹۴ به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی وخارجی» و «تبلیغ علیه نظام» (بدون مستندات قانونی) در چند پرونده توسط قاضی «صلواتی» و «مقیسه» در مجموع به ۱۴ حبس محکوم شد.
پس از آن این فعال صنفی فرهنگیان که در ۳ پرونده مجزا در شعبه های ۱۵ و ۲۸ دادگاه انقلاب در مجموع به ۱۴ سال حبس محکوم شده بود، با اعمال ماده ۱۳۴ از طرف شعبه ۳۶ دادگاه انقلاب، حکم وی به ۵ سال حبس کاهش یافت.
«محمود بهشتی لنگرودی» که بعد از تجمعات صنفی سال ۹۳ و ۹۴ معلمان در شهریور ۹۴، توسط اطلاعات سپاه در منزل مسکونی خود بازداشت و در انفرادی بند دوالف حبس شده بود بعد از گذراندن دوران بازجویی، علیرغم تعیین وثیقه از طرف بازپرسی شعبه دو دادسرای اوین و تودیع وثیقه از طرف خانواده به بند هفت اوین منتقل شد و پس از پیگیریها عنوان نمودند که حکم صادرشده توسط قاضی صلواتی در سال ۸۹ برای ایشان به اجرا گذاشته شده است.
این فعال صنفی معلمان، از تاریخ ۷ مهر ۹۴ و همزمان با شروع اجرای حکم سال ۸۹ در اعتراض به دادگاه فرمایشی قاضی صلواتی و قاضی مقیسه تا اردیبهشت ۹۵ سه بار دست به اعتصاب غذای خشک و تر زد و خواهان تشکیل دادگاهی علنی و قانونی بر اساس اصل ۱۶۸ قانون اساسی بود.
«محمود بهشتی لنگرودی» پیشتر نیز در تاریخ دوشنبه ۱۱ تیرماه ۹۷ دست به اعتصاب غذا زده بود و دوشنبه ۲۵ تیر همان سال، به اعتصاب غذای خود پایان داد.
«محمود بهشتی لنگرودی» در سال ۱۳۶۲ بصورت حق التدریس در آموزش و پرورش مشغول به کار شد، ولی استخدام وی به دلیل گرایشات فکری‌اش به جریانات روشنفکری با مخالفت‌های گزینش، ۷ سال به تعویق افتاد. در اواخر دهه ۷۰ و با شکل گیری کانون های صنفی، جزو اولین اعضای هیئت مدیره کانون صنفی معلمان ایران برگزیده شد و متعاقب آن به مدت ۲ دوره به عنوان دبیرکل این تشکل انتخاب شد و در چند دوره نیز به عنوان بازرس و سخنگوی کانون فعال بوده است.