در شرایط شیوع و گسترش ویروس کرونا، پانزده تشکل صنفی فرهنگیان سراسر کشور در نامه ای خطاب به ابراهیم رئیسی، رییس قوه قضاییه خواستار آزادی و یا اعطای مرخصی به محمد حبیبی، معلم زندانی و سایر زندانیان سیاسی وعقیدتی شدند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی به نقل از کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ، پانزده تشکل صنفی فرهنگیان در نامه‌ای خطاب به ابراهیم رئیسی، رییس قوه قضاییه، خواستار آزادی و یا اعطای مرخصی به محمد حبیبی، معلم زندانی و سایر زندانیان سیاسی وعقیدتی شدند.
متن نامه به این شرح است:
ریاست محترم قوه قضاییه،
جناب آقای رئیسی
با سلام
همان‌گونه که می‌دانید در شرایط ویژه کنونی که شیوع ویروس مهلک کرونا همه‌ی جهانیان را تحت تاثیر قرار داده و حکومت‌ها و دولت‌ها برای جلوگیری از گسترش این ویروس و تلفات ناشی از آن تدابیر همه‌جانبه‌ایی اندیشیده‌اند، در کشور ما نیز اقداماتی برای کنترل این بحران انجام گرفته است که از آن جمله می‌توان به دستورات مربوط به آزادی و مرخصی زندانیان اشاره کرد.
این اقدامات اگرچه در شرایط سخت کنونی جزو ضروری‌ترین کارها بوده، اما مطمئنا برای کاهش نگرانی و آلام بخشی از هموطنان و خانواده‌ی آنها کافی نبوده است. هنوز بسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی از اقشار مختلف اجتماعی، مانند معلمان، وکلا، فعالان حقوق بشر، نویسندگان، کارگران و حتی زندانیان عادی، مالی و … کماکان در زندان و در معرض خطر ابتلا به این ویروس خطرناک می‌باشند که در کنار سایر مسائل، نگرانی‌ها و فشار زیادی را برای افراد زندانی و خانواده‌ی آنها به همراه داشته است.
شاید با درک همین معضل است که از زبان سخنگوی قوه‌ی قضاییه، از گسترش دامنه شمول مرخصی به زندانیان دیگر می‌شنویم و امیدوار می شویم.
در این میان می‌توان از فعال صنفی ، معلم زندانی ، #محمد_حبیبی نام برد که با وجود وضعیت نامساعد جسمی و ابتلا به بیماری ریوی همچنان در زندان و در معرض خطر قرار دارد. آنچه مورد انتظار است، افرادی نظیر حبیبی با دستور صریح شما هر چه سریع‌تر آزاد و یا حداقل به مرخصی اعزام شوند و نسبت به آزادی و یا حداقل مرخصی سایر زندانیان سیاسی و حتی عادی که حضورشان در جامعه خطری برای امنیت مردم ایجاد نمی کند، اقداماتی (فوری) انجام شود و به این وسیله از بروز اتفاقات ناگواری که ممکن است حق حیات به عنوان یکی از پایه‌ای‌ترین حقوق انسانی را به خطر اندازد، پیشگیری شود و این باور به شدت سست شده در افکار عمومی، که حاکمیت و به‌طور اخص، دستگاه قضایی در ایران نسبت به حفظ سلامت تمامی شهروندان، به ویژه زندانیان،از احساس مسئولیت کافی برخوردار است، اندکی تقویت شود و بپذیرد که دستگاه قضایی با جدیت کافی وظایف قانونی خود را به اجرا در می آورد.
کانون صنفی معلمان ایران(تهران)/ انجمن صنفی معلمان کردستان-سقز و زیویه/ کانون صنفی فرهنگیان گیلان/ انجمن صنفی فرهنگیان کردستان-مریوان/ کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر/ کانون صنفی فرهنگیان شهررضا/ هسته صنفی فرهنگیان استان مازندران/ کانون صنفی فرهنگیان استان بوشهر/ کانون معلمان همدان/ کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز/ کانون صنفی فرهنگیان یزد/ کانون فرهنگیان استان اصفهان/ کانون صنفی فرهنگیان استان قزوین/ کانون صنفی مستقل فرهنگیان استان آذربایجان شرقی/ کانون صنفی معلمان کرمانشاه”
شایان ذکر است، کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، روز ۲۸ اسفند ۱۳۹۸ در اعتراض به عدم اعطای مرخصی به محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان بیانیه‌ای منتشر کرده بود.
محمد حبیبی، معلم و فعال صنفی که پنج‌شنبه ۲۰ اردیبهشت‌ماه ۹۷ در تجمع معلمانِ تهران مورد ضرب و جرح قرار گرفت و بازداشت شده‌بود، پس از ده ماه سکوت از زندان اوین در نامه‌ای سرگشاده، از آخرین وضعیت خود نوشته بود: «در برابر ناملایمات و فشارهای بسیاری قرار گرفتم از جمله این فشارها می‌توان به ضرب و شتم در هنگام بازداشت در تجمع روز معلم در مقابل دیدگان همکارانم (تجمعی کاملا صنفی، مدنی و قانونی)، اعزام به بازپرسی با وضعیت نابهنجار پوششی (لباس و شلوار پاره و بدون کفش با پاهای برهنه)، اعزام به زندان تهران بزرگ با همان شرایط و نگهداری غیرقانونی، در این زندان به مدت ۴ ماه و نیم در کنار متهمان به شرارت و سرقت و در شرایطی با کمترین امکانات انسانی، قرار داشتم».