در شرایط بحرانی شیوع و گسترش کرونا در جهان و بالطبع آن در زندانهای ایران، مادران پارک لاله با انتشار بیانیه ای اظهار داشتند: خطر شیوع ویروس کرونا در زندان های ایران بیداد میکند و زندانیان سیاسی و عادی باید هر چه زودتر از زندان ها آزاد شوند!
متن بیانیه به این شرح است:
حکومت اسلامی ایران در شرایطی زندانیان را در زندان های نام آشنا و گمنام محبوس کرده است که شیوع ویروس کرونا در ایران به شدت در حال گسترش است و زندان ها نیز وضعیتی بسیار اسفبار، غیر استاندارد و غیر بهداشتی دارند و تعداد زندانیان نیز از ظرفیت زندان ها به مراتب بیشتر است. این شرایط در زندان های شهرستانها و زندان هایی که زندانیان را برای آزار و شکنجه بیشتر به آنجا منتقل میکنند، از جمله در زندان های؛ گوهردشت، فشافویه، کهریزک و بسیاری از زندان های شهرستانها و دیگر زندان های ناشناخته و غیر رسمی که زندانیان را به صورت پنهانی نگاه می دارند، خطر ابتلای زندانیان به ویروس کرونا حتمی است و باید راهی اساسی برای برون رفت از این شرایط و نجات جان زندانیان و سلامتی آ نها و خانواده هایشان یافت.
چگونه میتوان باور کرد، در این شرایط خطرناک که طرح رعایت فاصله گذاری و ایزوله کردن افراد در دستور کار قرار دارد، مسئولان قضایی و امنیتی ما این چنین بی رحمانه با زندانیان و خانواد ههای آنها رفتار می کنند، گویی عامدانه قصد کشتن زندانیان سیاسی و خانواد ههای شان را دارند. در شرایطی که خانوادهها و زندانیان برای جلوگیری از گسترش ویرو س کرونا حتی از خیر ملاقات می گذرند تا خطر انتقال این ویروس را به همدیگر و دیگر اعضای خانواده کاهش دهند، حکومت که مسئولیت حفظ جان زندانیان را دارد، هیچ اقدامی انجام نمی دهد. در زندان های ایران اگر یک زندانی مبتلا شود، بی تردید دیگر زندانیان و خانواد ههایی که برای ملاقات میروند نیز به سرعت مبتلا خواهند شد و باید هر چه زودتر زندانیان سیاسی و زندانیان عادی، از زندان ها آزاد شوند و در خانه های خود تحت مراقبت قرار گیرند.
فاجعه بارتر اینکه در این شرایط خطیر قوه قضاییه ایران، نه تنها جان زندانیان و خانواد هها و حتی پرسنل خود را با خطر مرگ روبرو می کند، بلکه حاضر نیست که بازداشت ها، احضارها و دادگاه ها را متوقف کند تا از شیوع این بیماری بکاهد و احضارها، بازداشت ها، دادگاه ها و صدور احکام سنگین بی شرمانه و بدون وقفه ادامه دارد .
در خبری از خبرگزاری هرانا در ۲۷ اسفند ۱۳۹۸ آمده است: ناهید شقاقی، اکرم نصیریان، مریم محمدی و اسرین درکاله چهار فعال حقوق زنان طی احضاریه‌ای جهت اجرای حکم حبس فراخوانده شدند. این فعالین پیشتر توسط دادگاه انقلاب تهران مجموعا به ۱۶ سال و هشت ماه حبس تعزیری محکوم شده بودند. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی ۳ سال حبس تعزیری در خصوص هر یک از آنها قابل اجرا بود. این حکم نهایتا با عدم اعتراض به رای صادره برای هر یک با ۹ ماه کاهش به دو سال و سه ماه حبس تعزیری تقلیل یافت.
ما مادران پارک لاله ایران از مردم شریف و آزاده ایران و از سازمان بهداشت جهانی و از تمامی نهادها و سازمان های ایرانی و بینالمللی میخواهیم به هر شکل که میتوانند به حکومت ایران فشار بیاورند تا زندانیان عادی با احکام سبک و «تمام زندانیان سیاسی» که برای زندگی بهتر مردم در زندان ها گرفتار این جانیان شده اند، از زندان ها آزاد شوند. بی تردید مسئولیت مستقیم حفظ سلامتی و جان زندانیان سیاسی و عادی، خانواد هها، احضار شدگان به دادگاه ها و بازداشت ش د گان جدید و پرسنل مربوطه به عهده ی دولت و قوه ی قضاییه ایران است.
فریادهای خانواده ها یکی پس از دیگری به گوش میرسد، ولی هیچ مقام مسئولی پاسخگو نیست و خودشان را به کری و کوری و نشنیدن و ندیدن زده اند، گویی به عمد میخواهند جان زندانیان و به ویزه جان سیاسی را بگیرند. انسا نهای شریف و آزادهای که تمام هستی خود را برای بهبود شرایط زندگی مردم گذاشتهاند، با خشونتی افسار گسیخته از طرف مسئولان حکومتی روبرو شدهاند و جان و سلامتی خودشان و خانواده هایشان در معرض خطر جدی است.
شورش در زندان های ایران از اواخر اسفند شروع شده است و طی چند روز گذشته ادامه دارد. در زندان های؛ پارسیلون خرم آباد، فروردین)، الوند همدان، مهاباد، عادل ۸ تن از زندانیان زندان سقز در شامگاه جمعه ۸۰ الیگودرز، تبریز، سقز (فرار دست هجمعی حدود آباد شیراز و زندان های سپیدار و شیبان اهواز زندانیان عادی به طریقی سعی کردند که از زندان ها فرار کنند. اینکه چقدر موفق شدند هنوز اطلاع دقیقی از آن در دست نیست. )۲۰۲۰ مارس ۳۰( فروردین ۱۲ سازمان حقوق بشر اهواز روز سهشنبه به نقل از منابع محلی خود گزارش کرده است: «در شورش دوشنبه شب زندان سپیدار اهواز چندین زندانی با تیراندازی مستقیم ت وسط نیروهای امنی تى کشته شدند.» این سازمان هم چنین گفته است: «در پی شورش زندانیان سپیدار اهواز در روز دوشنبه، خ ان و ا ده های آن ها روز سه شنبه در مقابل زندان تجمع کرده و توسط نیروهای امنیتی و یگان های ویژه انتظامی مورد ضرب و شتم قرار گ رفتند.
د ه ها زندانی در جریان سرکوب شب گذش ته با گلوله و گاز اشک آور زخمی شده و وضعیت برخی از آنان وخیم است و م س ئ و لا ن زندان از اعزام شان به بیمارستان خودداری می ک ن ن د . » . د ر خبری در سایت اخبار ر و ز : «محمد تامولى طرفى ۲۵ ساله، فرزند لفته، از اهالى شهر بستان که در سال ۱۳۹۷ بازداشت شده بود، در هنگام سپرى کردن حکم ۷ ساله در زندان سپیدار اهواز توسط نیروهاى امنیتى دوشنبه شب ۱۱ فروردین کشته شد. ». در شبکه های اجتماعی تصاویری از آتش سوزی زندان های سپیدار و شیبان اهواز و فرار تعدادی از زندانیان در این دو زندان وجود دارد. گفته شده مقامات استان خوزستان شورش در زندان سپیدار را تایید کرده، اما مدعی شده اند کسی موفق به فرار نشده است. رادیو فردا: « در گزارش های دریافتی رادیوفردا حاکی است که در پی شورش در دو زندان سپیدار و شیبان اهواز دستکم سه زندانی کشته شده و تعدادی دیگر هم مجروح شده اند. ماموران امنیتی همچنین به خانوا ده زندانیان که در جاده اهواز- شوشتر تجمع کرده ب و د ن د ح م ل ه و ب ه س م ت آنا ن گ ا ز اش ک آور شلیک کردند.». در گزارش دیگری از رادیو فردا در ۱۳ فروردین: «در حالی که فرمانده نیروی انتظامی استان خوزستان کشته شدن زندانیان در دو زندان سپیدار و شیبان را تکذیب کرده است برخی از فعالان حقوق بشر از کشته ۲۰ شدن « زندانی » د ر این دو زندان خبر می دهند . » .
در پی وخامت حال نرگس محمدی در زندان زنجان، عذرا بازرگان مادر وی نامهای اعتراضی به رئیس قوه قضاییه نوشته است. وی در بخشی از نامه گفته است: «من و پدر نرگس بارها با شرایط غیر استاند ارد زندان زنجان، اعلام نگرانی کرده و به جای رسیدگی تهدید شده ایم. دخترم در سلولهای انفرادی به بیماری های متعدد مبتلا شده و در ۵ سال اخیر زن د ا ن ، سه بار تحت عمل جراحی های سنگین قرار گرفته است و در این سالها فقط یک بار به مرخصی سه روزه آمده است. رفتار با دختر مان ظالمانه، غیرانسانی است. نگران جان دخترمان هستیم . » .
حسین دائمی، پدر آتنا دائمی با ابراز نگرانی از سلامتی دخترش و دیگر زندانیان در صفحه توییتر خود نوشته است: « جان_زندانیان_در_خطر_است، خطر ویروس کرونا در کمین زندانیان است، جرم فرزندان ما حمایت از مردم است و
جای چنین انسانهای شریفی زندان نیست.». مقام های قضایی با مرخصی آتنا دائمی باز هم مخالفت کردند. سال و شش ماه حبس تعزیری ۸ در خبری دیگر آمده است؛ محمد داوری، فعال مدنی اهل دهدشت، توسط دادگاه انقلاب شیراز به به وکیل وی ابلاغ شده است. ۱۳۹۹ محکوم شد. این حکم در نهم فروردین بنا به گزارش خبرگزاریهرانا : «براساس دادنامه صادره روز دوشنبه ۱۱ فروردین ماه ۱۳۹۹ رای دادگاه تجدید نظر استان خراسانرضوی به این شهروندان ابلاغ شده است؛
هاشم خواستار به ۱۶ سال حبس، ۲ سال تبعید به شهرستان نیکشهر و ۲ سالممنوعیت خروج از کشور، محمد نوریزاد به ۱۵ سال حبس ۲ سال تبعید به ایذه و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور، محمد حسین سپهری به ۶ سال حبس و فاطمه سپهریبه ۳ سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شده اند.». «در اواسط مردادماه سال گذشته نامه ای با امضای ۱۴ تن از کنشگران مدنی مبنی بر استعفای آیت الله خامنه ای منتشر شده بود . با انتشار ایننامه شماری از امضاکنندگان بازداشت و برخی دیگر نیز تحت فشار قرار گرفتند . هم اکنون هاشم خواستار، محمد نوریزاد، محمد حسین سپهری، فاطمه سپهری و چند تن دیگر از امضاکنندگان این بیانیه دربازداشت بسر می برند و تعدادی نیز با تودیع قرار وثیقه آزاد شده اند . »
رضا خندان همسر نسرین ستوده در صفحه فیس بوک خود نوشته است:
«پس از ۴ هفته، این بار با بچه‌ها به ملاقات نسرین رفتیم. آنها به دلیل خطرات ویروس، ۳۵ روز بود که مادرشان را ندیده بودند. محدویت بیش از حد تلفن برای بند زنان نیز موجب شده است آنها نتوانند درست با مادرشان صحبت کنند. مدتی است که ملاقات‌ها به دلیل نگرانی از ویروس کرونا فقط کابینی است. حضور عده زیادی در سالن ملاقات بستر خوبی برای انتشار ویروس است به همین دلیل با ترس و نگرانی زیاد، مجبور بودیم ملاقات برویم. ازدحام در فضای تنگ ورودی سالن، نه تنها برای مراجعینی که به هم چسبیده‌اند خطرناک است بلکه پرسنل و سربازان را هم تهدید میکند؛ با وجود این، پرسنل سالن ملاقات آنها را درست مدیریت نمی‌کنند تا تک به تک وارد شده، وسایل‌شان را تحویل داده، وارد سالن بشوند.»
ما مادران پارک لاله خواستار آزادی هر چه سریعتر تمامی زندانیان سیاسی و زندانیان عادی کم خطر هستیم. هم چنین ما میخواهیم تمامی احضارها، بازداشت ها و احکام زندانیان سیاسی بدون قید و شرط لغو و احکام زندانیان عادی به حال ت تعلیق در آید. پیش از آنکه دیر شود و شاهد وقوع فجایعی بیشتر در درون و بیرون زندان های ایران و دادگاه ها و ادارات وابسته به قوه قضاییه و سازمان زندان ها باشیم، باید هر چه سریعتر راهی اساسی برای آزادی زندانیان در زندان های ایران بیابیم.
مادران پارک لاله ایران ۱۵ فروردین ۱۳۹۹