جمال ثابت شهروند بهایی ساکن تهران از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
رسانه‌های داخل ایران نیز گزارش کرده‌اند که چند شهروند بهایی در شیراز بازداشت شده‌اند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، شامگاه دوشنبه ۶ آبان‌ماه ۹۸، جمال ثابت شهروند بهایی ساکن تهران از سوی ماموران امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
گفته می‌شود این بازداشت از سوی ماموران وزارت اطلاعات صورت گرفته و پس از بازداشت نیز منزل این شهروند بهایی مورد تفتیش قرار گرفته‌است.
بنا به گفته یک منبع مطلع؛ “دوشنبه شب ماموران امنیتی با شکستن درب و ورود به منزل جمال ثابت و چندین ساعت بازپرسی و فیلم برداری و ضبط بسیاری از لوازم الکترونیکی، او را بازداشت کرده و به مکان نامعلومی بردند.”
از سوی دیگر رسانه‌های داخل ایران به نقل از سازمان اطلاعات سپاه استان فارس از بازداشت شماری از شهروندان بهایی در شیراز با اتهام «برگزاری جشن سالگرد یکی از بزرگان آیین بهاییت» خبر داده‌اند.
سازمان اطلاعات سپاه روز چهارشنبه ۸ آبان در بیانیه‌ای اعلام کرده افراد بازداشت شده در ایام درگذشت امام هشتم شیعیان اقدام به برگزاری جشن سالگرد یکی از بزرگان آیین بهائیت در شیراز کرده بودند.
این سازمان اشاره‌ای به نام بازداشت شده‌ها نکرده، اما مدعی شده “این افراد ضمن حرمت شکنی در ایام سوگواری در حال برگزاری جشن تولد به صورت مخفیانه در سطح شهر شیراز بوده‌اند و توسط سربازان گمنام سازمان اطلاعات سپاه فجر فارس بازداشت شده‌اند.”
سازمان اطلاعات سپاه در اطلاعیه خود چندین بار با عنوان “فرقه ضاله بهاییت” از شهروندان پیرو آیین بهایی یاد کرده‌است.
سال‌هاست که جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی با زدن برچسب‌هایی مانند “فرقه انحرافی یا ضاله” به دگراندیشان از جمله بهاییان، هواداران عرفان حلقه، دراویش و سایر آیین‌ها حمله می‌کنند.
به تازگی مجلس ایران طرحی را با عنوان «مجازات فرقه ضاله» ارائه داده که در صورت تصویب، عقاید هر فرد می‌تواند دلیل بر مجرمیت فرد برشمرده شود. قانونی که فعالان حقوق بشر آن‌را خطرناک، تبعیض آمیز و ناعادلانه می‌دانند.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل، بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران اعتراض کرده‌اند و این سرکوب سیستماتیک را مصداق بارزی از بی‌توجهی این حکومت به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.
در سال‌های اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان‌های آنان، دستگیری‌های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است. جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هر دانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می‌شود. متخصصین بهایی از انتصاب در شغل‌های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت‌های خصوصی مورد تبعیض قرار می‌گیرند. حتی کسانی که از آنها دفاع می‌کنند نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.