احضار فائزه عبدی پور از دروایش گنابادی به دادسرای اوین

فائزه عبدی پور، فعال حقوق دراویش گنابادی و فعال صنفی دانشجویی جهت اخذ آخرین دفاع به شعبه ۳ بازپرسی دادسرای اوین احضار شد.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، فائزه عبدی‌پور، از دراویش گنابادی از طریق پیامکی که به تلفن همراه وی ارسال شده‌‌است، مطلع شده‌ که برای روز دوشنبه ۲۲ مهرماه برای اخذ آخرین دفاع به شعبه ۳ بازپرسی دادسرای اوین احضار شده‌است.

خانم عبدی‌پور طی یادداشتی در خصوص این احضار نوشته‌است: «بعد از دو سال در قالب پیامکی برای دفاع آخر در دادسرا برای پرونده‌ی دی ماه ۹۶ ابلاغیه برایم صادر شده است، اتهامات: اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی/خارجی، تبلیغ علیه نظام و تمرد نسبت به ماموران.»

او همچنین گفته‌است که در این روز به دادسرای اوین نمی‌رود.

فائزه عبدی‌پور، نهم دی‌ماه ۹۶، به همراه همسرش محمد شریفی مقدم بازداشت شده و ۲۰ دی‌ماه همان سال به صورت موقت از زندان اوین آزاد شده‌بود.

محمد شریفی‌ مقدم همسر خانم عبدی‌پور، پیشتر با حکم قاضی صلواتی رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ۱۲ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به برازجان و ۲ سال محرومیت‌های اجتماعی و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده بود.

قاضی صلواتی آقای شریفی‌مقدم را به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» به ۷ سال و نیم، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران» به ۱۸ ماه، به اتهام «تمرد نسبت به مأمورین» به ۱۸ ماه، به اتهام «اخلال در نظم عمومی» به ۱۸ ماه و ۷۴ ضربه شلاق و همچنین با استناد ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی به ۲ سال محرومیت از عضویت در احزاب، گروه‌ها، دسته‌جات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی و رسانه‌ها و مطبوعات و خروج از کشور محروم و ۲ سال اقامت اجباری در شهر برازجان محکوم کرده است که با توجه به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی ۷ سال و نیم حبس تعزیری برای آقای شریفی مقدم قابل اجرا خواهد بود.

تجمع اعتراضی موسوم به گلستان هفتم روز دوشنبه ۳۰ بهمن در اعتراض به بازداشت نعمت‌الله ریاحی، از دراویش گنابادی ساکن شهرکرد که روز ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ از سوی مأموران امنیتی  در تهران بازادشت شده بود صورت گرفته‌بود.

این درویش گنابادی ساکن شهرکرد، برای حمایت از قطب دراویش در جریانات اخیر گلستان هفتم به تهران آمده‌بود.

فشارها به دراویش در نظام جمهوری اسلامی عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی‌ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سال‌های قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سال‌های اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضدصوفی در قم که این سلسله را به ضدشیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.

در سال‌های گذشته اخبار و گزارش‌های پرشماری از احضار، تهدید، بازداشت و در نهایت محاکمه و صدور احکام سنگین برای دراویش – به ویژه دراویش سلسله گنابادی- منتشر شده است.