بنا به گزارشهای دریافتی، دختری که به دنبال احضار شدن به دادگاه و متهم شدن به جرم ورود به استادیوم فوتبال در تهران اقدام به خودسوزی کرده بود، بر اثر جراحات ناشی از این واقعه در بیمارستان جان باخته است.
فیلیپ لوتر، مدیر بخش پژوهشها و امور حقوقی خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان «عفو بینالمل»، در واکنش به این خبر میگوید: «اتفاقی که برای سحر خدایاری افتاده اتفاق دلخراشی است و اثرات بیاعتنایی شدید و هولناک مقامها و مسئولان ایرانی به حقوق زنان در این کشور را آشکار میکند. تنها “جرم” او زن بودن در کشوری بود که زنان در آنجا مورد تبعیض قرار میگیرند، تبعیضی که در قوانین نهادینه شده و به هراسانگیزترین شیوههای قابل تصور در تمام عرصههای زندگی زنان و حتی در عرصهی ورزشی متبلور میشود.»
فیلیپ لوتر در ادامه میگوید: «تا آنجا که ما اطلاع داریم، ایران تنها کشور در دنیا است که مانع ورود زنان به استادیومهای فوتبال میشود و آنان را در صورت ورود مجازات میکند. این ممنوعیت تبعیضآمیز باید بیدرنگ لغو شود و جامعهی جهانی، از جمله تشکیلات بینالمللی فوتبال، فیفا، و کنفدراسیون فوتبال آسیا، باید با اقدامات فوری به این ممنوعیت خاتمه دهند و کسب اطمینان کنند که زنان، بدون قرار گرفتن در معرض تبعیض یا خطر آزار و محاکمه و مجازات، از اجازهی ورود به تمام استادیومهای ورزشی برخوردار میشوند.»
به گفتهی او «مقامها و مسئولان ایرانی در موارد اندکی به تعداد محدودی از زنان اجازهی ورود به استادیومهای فوتبال را دادهاند، اما چنین اقداماتی فقط در حد برنامههای تبلیغاتی بوده و به اتخاذ تدابیر مؤثر در راستای لغو کلی ممنوعیت ورود زنان منجر نشده است.
عفو بینالملل بر این باور است که سحر خدایاری جان خود را به دلیل همین ممنوعیت ظالمانه و آسیبهای روانیِ بعد از دستگیری، حبس، و دادگاهی شدن به دلیل تلاش برای گذشتن از سد این ممنوعیت از دست داده است. مرگ او نباید بیثمر بماند. جان باختن او باید انگیزهای برای ایجاد تغییر و تحول در کشور و در نتیجه جلوگیری از تکرار چنین فجایعی در آینده شود.»