حامد الله‌وردی پور، زندانی سیاسی که در زندان تبریز در حال گذراندن دوران محکومیت ۷ ماهه‌اش بود، به صورت مشروط آزاد شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، مسئولان قضایی کشور به حامد الله‌وردی‌پور که روز دوشنبه ۲۸ مردادماه ۹۸، پس از ۴ ماه برای اولین بار به مرخصی آمده‌بود، گفتند که با آزادی مشروط او موافقت شده‌است.
منبع مطلعی به کمپین گفت: «این فعال ترک (آذربایجانی) عصر روز دوشنبه ۲۸ مردادماه به مرخصی ۴۸ ساعته آمده‌بود که مسئولان زندان تبریز به صورت تلفنی به او گفتند که با درخواست آزادی مشروط او از سوی مقامات قضایی موافقت شده‌است.»
آقای الله‌وردی‌پور، پیش‌تر در روز دوشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹٨، در حالی که در آخرین روز از اعتصاب غذای ۵ روزه خود بود، از زندان اهر به زندان مرکزی تبریز منتقل شدهبود.
او در زندان اهر از روز چهارشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۸، در حمایت از عباس لسانی و دیگر فعالان تُرک (آذربایجانی) زندانی، دست به اعتصاب غذای ۵ روزه زد که در پی آن به زندان تبریز منتقل شد.
حامد الله وردی پور اهل نقده متولد ۱۳۶۲، دانشجوی سابق رشته حقوق دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، در جریان اعتراضات ۱٨ آبان ۱۳۹۴ به برنامه تلویزیونی “فتیله” در اهر بازداشت و در دادگاه بدوی و تجدیدنظر به هفت ماه حبس تعزیری محکوم شد.
او روز ۱۵ اردیبهشت‌ماه ۹۸ برای تحمل دوران ۷ ماه حبس تعزیری‌اش به زندان اهر منتقل شدهبود.
۱۵ آبانماه سال ۹۴ صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در یکی از برنامه‌های تلویزیونی کودکان و نوجوانان با تولید محتوایی توهین‌آمیز علیه شهروندان تُرک آذربایجانی منجر به اعتراضات خیابانی در شهرهای دو استان آذربایجان غربی و شرقی شد.
شهرستان اهر کانون بزرگ این اعتراضات بود که ده ها تن در آنجا بازداشت شدند.
محاکمه بازداشت‌شدگان ماه‌ها ادامه داشت، نهایتا در بیست و سوم مهرماه ۹۶، شعبه یک دادگاه انقلاب اهر، هفت تن از شهروندان معترض بازداشت شده را به احکام زندان محکوم کرد.
در مرحله دادگاه بدوی تعدادی از شهروندان به احکام زندان محکوم شدند.
“ابراهیم نوری” و ”اکبر ابول زاده” هر کدام به ۱۰ ماه و “حامد الهوردی پور” ، “سلیمان کاظمی” ، “مرتضی شکری” و “اسرافیل فتح‌اله‌زاده” هر کدام به ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شدند که در دادگاه تجدیدنظر این احکام عینا تایید شد.
بین ۱۶ تا ۲۵ درصد جمعیت ایران ترک‌زبان هستند که به اغلب آنان در استان‌های آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل و زنجان سکونت دارند. برخی از این شهروندان برخورد حاکمیت با شهروندان ترک‌زبان را توام با تبعیض می‌دانند و منع تدریس زبان‌های غیر فارسی در مدارس را یکی از برجسته‌ترین موارد تبعیض می دانند که همواره با اعتراض بخشی از فعالان مدنی این مناطق روبرو بوده است.