احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر زندانی ایرانی-سوئدی محکوم به اعدام که روز دوشنبه ۷ مردادماه ۱۳۹۸، به مکان نامعلومی منتقل شده‌‌بود، پس از ۱۰ روز بی‌خبری به بند عمومی زندان اوین بازگردانده شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، این پزشک و پژوهشگر دوتابعیتی که با اتهام “جاسوسی” به اعدام محکوم شده، صبح روز پنج‌شنبه ۱۷مرداد ۱۳۹۸ به بند عمومی زندان اوین بازگردانده شده‌است.
یک منبع مطلع به کمپین گفت: «ماموران امنیتی در این چند روز سعی داشتند با تحت فشار قرار نهادن آقای جلالی، از او اعتراف اجباری بگیرند.»
این منبع افزود: «ماموران امنیتی و بازجویان در زندان اوین در زمان انتقال آقای جلالی به او گفته‌بودند می‌خواهند وی را به بند ٢٠٩ زندان اوین ببرند و پس از چند پرسش و پاسخ برگردانند.»
پیش‌تر ویدا مهران‌نیا، همسر این زندانی گفتهبود: «آقای جلالی صبح سه‌شنبه، یک‌روز پس از انتقالش به یک سلول انفرادی در تماسی تلفنی به خانواده‌اش گفته او را به مکان نامشخصی منتقل کرده‌اند.»
آقای جلالی در این تماس تلفنی همچنین گفتهبود “در سلولی انفرادی مجهز به دوربین محبوس است و هیچ اطلاعی از دلیل انتقال خود به این مکان نمی‌داند و ممکن است حکم اعدام او اجرا شود.”
انتقال ناگهانی آقای جلالی به یک سلول انفرادی در مکانی نامشخص و تحت تدابیر شدید امنیتی باعث بروز نگرانی در میان نزدیکان این زندانی و فعالان حقوق بشر شده‌‌بود.
عفو بین‌الملل روز جمعه ۱۱ مردادماه ۹۸ در خصوص امنیت و سلامت او اظهار نگرانی کرد و از مقامات ایران خواست که وضعیت و محل نگهداری او را فورا مشخص و حکم اعدامش را لغو کنند.
ویدا مهران‌نیا، همسر احمدرضا جلالی روز یکشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ گزارشی از آخرین وضعیت این پزشک و پژوهشگر محروم از درمان ارائه داده‌بود.
احمدرضا جلالی بیشتر از یک‌سال است نیاز به درمان دارد. او دچار کم‌خونی شدید شده و کمبود گلبول‌های سفید خون او به شدت برایش خطرناک است.
این در حالی‌است که آقای جلالی طی مدت سه سال زندانش حتی یک‌بار هم به مرخصی نیامده‌است.
سازمان عفو بین الملل روز جمعه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۸ با انتشار فراخوانی، خواهان اقدام فوری در خصوص وضعیت احمدرضا جلالى، پژوهشگر محبوس در زندان اوین تهران شد که به مراقبت‌های پزشکی فوری نیاز دارد.
این نهاد حقوق بشری در متن این فراخوان به وضعیت ناگوار آقای جلالی در زندان و مشکلات سلامتی که برای این پژوهشگر ایرانی سوئدی پیش آمده است اشاره کرده است و از مقامات ایرانى خواسته است که بی‌درنگ به احمدرضا جلالی اجازه دهند که از مراقبت‌های پزشکی مورد نیاز خود برخوردار شود و به ممانعت از دسترسی به موقع به مراقبت‌های پزشکیِ مقتضی برای اعمال مجازات مضاعف خاتمه دهند.
این سازمان همچنین از مقامات ایرانى درخواست کرده بود که مطابق با رای «کارگروه سازمان ملل در زمینه‌ی بازداشت‌های خودسرانه» احمدرضا جلالی را فورا آزاد کرده و به علاوه، تضمین کنند که او از حق جبران خسارت برخوردار باشد.
متن کامل این فراخوان را در ادامه بخوانید.
احمدرضا جلالی، پزشک، استاد و پژوهشگر مدیریت حوادث مترقبه و دارای اقامت سوئد است. او فوق دکتری خود را در رشته مدیریت بحران در دانشگاه پیه مونتو ایتالیا گرفته و پس از آن به همراه همسر و دو فرزنش ساکن کشور سوئد شدند. آقای جلالی در تاریخ پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵ پس از سفر به ایران به قصد شرکت در یک کنفرانس علمی توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر و روانه زندان اوین شد. او از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام «فساد فی الارض» از طریق جاسوسی برای دولت متخاصم اسراییل به اعدام محکوم شد. این حکم ۲۹ مهرماه ۹۶ به وکیلش اعلام شد و کمتر از دو ماه پس از آن شعبه یک دیوان عالی کشور نیز این حکم را علیرغم اعتراضات عینا تایید کرد.
این پژوهشگر پیش از بازداشت در پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵، بارها برای شرکت در سمینارها و ورک شاپهای علمی و تخصصی به دعوت دانشگاه تهران و هلال احمر به ایران سفر کرده و هیچگاه مشکلی برایش فراهم نشده بود.
در تاریخ ۱۹ آذر ۹۷ (۹ دسامبر ۲۰۱۸)، ۱۲۱ برنده جایزه صلح نوبل در نامه‌ای خطاب به علی خامنه‌ای خواستار رفتار «انسانی و مناسب» و آزادی «سریع» احمد رضا جلالی پزشک و پژوهشگر از زندان شدند.
این برندگان جایزه نوبل در نامه‌ای به غلامعلی خوش‌رو، نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل در آبان ۹۶ نوشته بودند که آنها نمی‌توانند در مقابل بازداشت و حکم اعدام یک محقق ساکت بمانند. آنها خواستار آزادی احمدرضا جلالی، محقق و پزشک محکوم به اعدام شده‌اند.
احمدرضا جلالی زندانی دوتابعیتی که بیش از یک سال است در زندان اوین بیمار و با کاهش وزن شدیدی مواجه است روز ۲۵ آبان ماه با وخامت حالش به بیمارستان طالقانی منتقل و تحت عمل جراحی از ناحیه شکم قرار گرفت با این حال او سه روز بعد مجددا به زندان بازگشت و با درخواست مرخصی درمانی او پس از عمل جراحی موافقت نشد. در یک سال گذشته بارها مادر و همسر این زندانی با توجه به کاهش عجیب وزنش خواستار انتقال او به بیمارستانی در بیرون از زندان و معاینه کامل پزشکی او شدند با این حال، این موضوع مورد موافقت قرار نگرفته است.