منوچهر رحمانی، یکی دیگر از شهروندان بهایی به صورت مشروط از زندان ویلاشهر اصفهان آزاد شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز پنج‌شنبه ۱۳ تیر ۱۳۹۸، منوچهر رحمانی، شهروند بهایی که شنبه ۱۵ دی ۱۳۹۷، برای طی کردن دوران ۲۰ ماه حبس تعزیری خود به زندان منتقل شده‌بود، پس از سپری کردن یک سوم از دوران محکومیتش به صورت مشروط از زندان ویلاشهر اصفهان آزاد شد.
منوچهر رحمانی، به همراه سه هم پرونده ای دیگر خود به نام‌های فرزاد همایونی، محسن مهرگانی و سهراب نقی‌پور شهروندان صبح روز شنبه ۱۵ دی ۹۷ جهت تحمل حبس در اصفهان بازداشت شده‌بود.
فرزاد همایونی، یکی از این شهروندان روز چهارشنبه ۱۲ تیر ۱۳۹۸ و محسن مهرگانی، نیز پیش‌تر در شامگاه روز شنبه ۳۱ فروردین‌ماه ۱۳۹۸، پس از سپری کردن یک سوم از دوران محکومیت‌شان به صورت مشروط از زندان آزاد شده‌‌اند.
این چهار شهروند بهایی در شعبه اول دادگاه انقلاب مجموعاً به ۱۲۰ ماه حبس تعزیری محکوم‌شده بودند و محکومیت آنها در شعبه ۲۳ دادگاه تجدید نظر استان اصفهان در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۹۷ عینا تائید شده بود.
بر اساس این حکم سهراب نقی پور به ۵ سال حبس تعزیری، منوچهر رحمانی، محسن مهرگانی و فرزاد همایونی هر کدام به ۲۰ ماه حبس تعزیری محکوم‌شده‌بودند.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در طی عمر حکومت ایران بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت ایران اعتراض کرده‌اند و آن را مصداق بارزی از بی‌توجهی دولت ایران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.
اعضای آیین بهایی در ایران بزرگترین گروه اقلیت مذهبی غیرمسلمان در ایران را تشکیل می‌دهند. در سال‌های اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان‌های آنان، دستگیری‌های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است. جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هر دانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می‌شود. متخصصین بهایی از انتصاب در شغل‌های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت‌های خصوصی مورد تبعیض قرار می‌گیرند. حتی کسانی که از آنها دفاع می‌کنند نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.