شش شهروند بهایی ساکن تبریز در مجموع به ۳۶ ماه حبس تعزیری محکوم شدند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، «خیرالله بخشی»، «شبنم عیسی‌خانی»، «مونیکا علیزاده (اقدسی)»، «فرزاد بهادری»، «شهریار خداپناه» و «کامبیز میثاقی» نام شش شهروند بهایی است که در شعبه اول دادگاه انقلاب تبریز با اتهام “عضویت در تشکیلات غیر قانونی بهایی”، هر کدام به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده‌اند.
مرتضی اسماعیل‌پور، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر در این خصوص به کمپین گفت: «دادگاه این شهروندان بهایی که آبان ۹۷ بازداشت و آذرماه همان سال با سپردن وثیقه آزاد شده‌بودند، روز سه‌شنبه ۲۱ خردادماه ۱۳۹۸ با ریاست قاضی «حمل‌بر» برگزار شد».
حکم شعبه اول دادگاه انقلاب تبریز روز شنبه ۲۵ خردادماه به آنها ابلاغ شده‌است.
روز شنبه ۲۶ آبان ماه ۹۷، ماموران اداره اطلاعات تبریز سه شهروند بهائی به نام‌های «فرزاد بهادری»، «شهریار خداپناه» و «کامبیز میثاقی» را پس از تفتیش محل‌های کار و منازل مسکونی آن ها، بازداشت می‌کنند. یک بعد، شنبه ۲۷ آبان ماه، ماموران به منازل دو شهروند بهائی دیگر به نام‌های «مونیکا علیزاده» و «خیرالله بخشی» رفته و پس از تفتیش کامل منازل و ضبط کتب و نشانه‌های مذهبی، آنها را بازداشت می‌کنند.
روز دوشنبه ۲۸ آبان نیز ماموران امنیتی برای دستگیری «شبنم عیسی خانی» به منزل او می‌روند ولی چون در منزل حضور نداشت، پس از بازرسی منزل و ضبط بعضی وسایل شخصی و مذهبی، او را برای روز بعد به دفتر اداره اطلاعات تبریز، معروف به «اتاق شماره ۳۷» احضار می‌کنند.
روز سه شنبه، شبنم عیسی خانی نیز پس از معرفی خود به اداره اطلاعات، بازداشت شد.
پیش‌تر کمپین خبر بازداشت و آزادی این شهروندان را منتشر کرده‌بود.
موج جدید محکومیت و بازداشت بهاییان در ایران
هفت شهروند بهایی بازداشت شده با تامین وثیقه آزاد شدند
طی ماه‌های آبان و آذرماه سال گذشته، ۲۷ شهروند بهائی در شهرهای اصفهان، تهران، تبریز و قائم شهر بازداشت و ۱۴ نفر دیگر نیز از سوی دادگاه‌های انقلاب اسلامی در مجموع به ۷۲۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده بودند.
پیش‌تر، مرتضی اسماعیل‌پور، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بهاییان گفته‌بود: «بازداشت‌های دسته جمعی و گسترده‌ای علیه بهاییان در کشور صورت گرفته و دست‌کم صد نفر بازداشت شده‌اند و در ادامه بازداشت و آزار سیستماتیک شهروندان بهایی در کشور، طی ماه‌ها و هفته‌های اخیر، شاهد افزایش موج بازداشت‌ها بوده‌ایم.»
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در طی عمر حکومت ایران بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت ایران اعتراض کرده‌اند و آن را مصداق بارزی از بی‌توجهی دولت ایران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
بر اساس مصوبه محرمانه شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز محروم هستند.
اعضای آیین بهایی در ایران بزرگترین گروه اقلیت مذهبی غیرمسلمان در ایران را تشکیل می‌دهند. در سال‌های اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان‌های آنان، دستگیری‌های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است. جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هر دانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می‌شود. متخصصین بهایی از انتصاب در شغل‌های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت‌های خصوصی مورد تبعیض قرار می‌گیرند. حتی کسانی که از آنها دفاع می‌کنند نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.