در پی تجمع روز جهانی کارگر در یازدهم اردیبهشت‌ماه ۹۸ در مقابل مجلس شورای اسلامی، ماموران امنیتی با یورش به اجتماع‌کنندگان، ده‌ها تن از آنان را بازداشت کردند.
بیشتر بازداشت‌شده‌ها به مرور با قرار کفالت یا سپردن وثیقه از زندان‌های اوین، تهران بزرگ و قرچک ورامین آزاد شدند، اما کیوان صمیمی، عاطفه رنگریز، ندا ناجی و مرضیه امیری، کماکان به‌صورت بلاتکلیف در بازداشت به‌سر میبرند.
اتحادیه آزاد کارگران با انتشار بیانیه‌ای در اعتراض به تداوم بازداشت دستگیرشدگان روز جهانی کارگر، از تمامی کارگران و تشکل‌های کارگری خواسته است؛ “با تشدید اعتراضات خود نسبت به ادامه بازداشت این افراد، صدای آنها را بیشتر و قوی تر به جامعه رسانده و از تمامی نهادهای بین‌المللی و اتحادیه‌های کارگری در سراسر جهان می‌خواهد که آنها هم به هر طریق ممکن به ادامه بازداشت این دستگیرشدگان اعتراض نمایند.”
در بخش‌هایی از این بیانیه آمده است:
“عاطفه رنگریز، ندا ناجی، مرضیه امیری و کیوان صمیمی که همراه با کارگران و بازنشستگان در تجمع مقابل مجلس در روز یازدهم اردیبهشت دستگیر شدند هنوز در بازداشت به سر میبرند. قرار بازداشت کیوان صمیمی و مرضیه امیری را یکماه تمدید کرده اند و بازپرس پرونده به بهانه های واهی قرار کفالت عاطفه رنگریز را نمی‌پذیرد و وضعیت ندا ناجی هم در ابهام قرار دارد.
جرم این افراد تنها و تنها شرکت در مراسم روز جهانی کارگر و اعتراض به فقر و فلاکت تحمیل شده به اکثریت جامعه است. مگر کارگران و بازنشستگان و دانشجویان شرکت کننده در مراسم روز جهانی کارگر چه جرمی مرتکب شده اند که این چنین باید مورد برخورد قهرآمیز قرار گیرند؟”
هرساله و در آستانه روز جهانی کارگر فشار نهادهای اطلاعاتی بر فعالان کارگری افزایش می‌یابد و نیروهای امنیتی سعی می‌کنند با احضار یا بازداشت برخی فعالان در این روزها از راه‌پیمایی یا اعتراضات احتمالی آنها ممانعت کنند.
جمهوری اسلامی ایران علیرغم آزادی برگزاری تجمعات در قانون اساسی، اجازه اجرای مراسم کارگری را به تشکل‌های مستقل و فعالان کارگری نمی‌دهد و در صورت برگزاری تجمع نیز با احضار یا بازداشت آنان و اتهاماتی چون تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی آنان را مورد تعقیب قضایی قرار می‌دهد.