حسن صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج در واکنش به اظهارات سخنگوی قوه قضاییه نامه‌ای منتشر کرد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، حسن صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج که در حال گذراندن دوران محکومیت ۱۵ ساله خود است، در واکنش به ادعاهای غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضائیه مبنی بر درمان کامل زندانیان سیاسی و اعزام آن‌ها به مراکز درمانی، نامه‌ای سرگشاده نوشته و گفته: «شنیدن حرفهایی از این نمونه طی چهل سال گذشته برایمان مطلقا تازگی ندارد».
آقای صادقی در نامه‌اش از زندانیانی یاد می‌کند که در زندان رجایی‌شهر کماکان از درمان محروم هستند: «زندانیانی مانند آرش صادقی که با وجود بیماری‌های مختلف از جمله سرطان درمانش بطور کامل متوقف شده، مجید اسدی، با بیماری رماتیسم ستوت فقرات، التهاب شبکیه چشم، زخم معده و اثنی عشر، دیسک کمر محروم از رسیدگی پزشکی است و سعید شیرزاد که از انجام تنها یک فیزیوتراپی ساده برای تسکین عارضه کمر، محروم است و از بیماری کلیه رنج می‌برد».
این زندانی سیاسی در بخشی از نامه‌اش به بیماری‌های خود نیز اشاره می‌کند: «خود من هم با آثار بیماری‌های مختلفی که در نتیجه شکنجه (ضربات کابل به کف پا) در زندانهای این رژیم در دهه ۶۰ بر چشمم به جا مانده‌است، در معرض نابینایی قرار دارم».
در زندان رجایی‌شهر زندانیان زیادی هستند که از درمان محروم هستند و با وجود بیماری‌های مختلف از اعزام آن‌ها به مراکز درمانی ممانعت می‌شود.
با این حال غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه مدعی شده که درمان زندانیان سیاسی به طور کامل انجام می‌شود و اخبار مرتبط با عدم اعزام آن‌ها به مراکز درمانی توطئه استکبار جهانی است.
متن نامه حسن صادقی که در واکنش به گفته‌های سخنگوی قوه قضاییه نوشته شده را بخوانید:
بخشی از مصاحبه سخنگوی قوه قضاییه در روزنامه اطلاعات به تاریخ ۹۸/۳/۱ منتشر شده بود را خواندم که طی آن اسماعیلی صحبت‌هایی در خصوص درمان کامل زندانیان سیاسی بیان کرده و تمامی اخبار موجود در مورد عدم درمان زندانیان سیاسی بیمار را، توطئه استکبار جهانی دانسته بود! شنیدن حرفهایی از این نمونه طی چهل سال گذشته برایمان مطلقا تازگی ندارد. قبل از اسماعیلی، حتی ظریف کار او را با انکار اصل وجود زندانی سیاسی در زندانهای جمهوری اسلامی راحت تر کرده بود! ولی در مقابل ادعاهای وی بنابر آنچه که در اطرافم در این بند سیاسی گوهردشت دارم می‌بینم و لمس می‌کنم، آرش صادقی با وجود بیماری های مختلف از جمله سرطان درمانش بطور کامل متوقف شده.مجید اسدی با بیماری رماتیسم ستوت فقرات، التهاب شبکیه چشم، زخم معده و اثنی عشر، دیسک کمر محروم از رسیدگی پزشکی است و سعید شیرزاد از انجام تنها یک فیزیوتراپی ساده برای تسکین عارضه کمر، محروم می‌باشد و از بیماری کلیه رنج می‌برد. خود من هم با آثار بیماری‌های مختلفی که در نتیجه شکنجه (ضربات کابل به کف پا) در زندان های این رژیم در دهه شصت بر چشمم به جا مانده است در معرض نابینایی قرار دارم اما رسیدگی پزشکی هیچ…
حال حرفم این است که برای صحت ادعاهای مطرح شده در این مورد خاص (بحث درمان کامل زندانیان سیاسی) اگر ترس و واهمه ای ندارید پس درهای این زندان را به روی نماینده ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل، جاوید رحمان و پزشکان بدون مرز یا هر نهاد بین‌المللی دیگری باز کنید تا بعنوان شخصی ثالث و بی‌طرف میان ما و شما پس از ملاقات با ما در اینجا قضاوت کنند. ما پیشاپیش و همواره خواستار بازدید زندان‌ها توسط مجامع بین‌المللی بوده و هستیم و بار دیگر همین درخواست را به‌عنوان یک زندانی سیاسی برای بازدید از شرایط موجود در زندانهای ایران از نماینده ویژه شورای حقوق بشر آقای جاوید رحمان اعلام می‌دارم.
حسن صادقی-چهارشنبه ۸ خرداد ۹۸-زندان گوهردشت کرج (رجایی‌شهر)
مطلب مرتبط:
فاطمه مثنی و حسن صادقی؛ از زندان تا مصادره غیرقانونی اموال از جمله منزل مسکونی خانواده