«داریوش عدیم»: تجمع مسالمتآمیز دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به طرحهای عفاف و حجاب توسط بسیج دانشجویی و لباس شخصیهایی که از خارج دانشگاه به داخل راه دادهشدهبودند، به خشونت کشیده شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ دانشجویان دانشگاه تهران خواستار توقف طرحهای عفاف و حجاب در دانشگاه و همینطور خواهان آزادی دانشجویان بازداشتی روز جهانی کارگر شدند.
از جمله خواستههای دانشجویان میتوان به این موارد اشاره کرد:
۱- لغو حجاب اجباری و انتخاب آزادانه پوشش.
۲-لغو قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و لغو تفکیک جنسیتی به هر شکل و در هر زمینه.
۳-جدایی دین از آموزش و پرورش و دانشگاه ها.
۴-انحلال فوری همه نیروهای نظامی، شبه نظامی و امنیتی مانند کمیته های انضباطی، حراست، نمایندگی رهبری و غیره در دانشگاه. ممنوعیت اکید ورود پلیس و نیروی انتظامی به دانشگاه.
۵-آزادی های بی قید و شرط سیاسی مانند آزادی بیان، تجمع، تشکل، اعتراض، اعتصاب، و سایر فعالیت های دانشجویی نظیر کلوپ های فرهنگی و علمی وغیره.
دانشجویان همچنین بنا به گفته «شوراهای صنفی دانشجویان کشور» خواستار آزادی «مرضیه امیری» دانشجوی دانشگاه تهران و خبرنگار روزنامه شرق که از روز یک مِی، در بازداشت و در وضعیت نامشخصی بهسر میبرد، شدند.
- در تلگرام کمپین عضو نیستید؟ اینجا کلیک کنید.
از سوی دیگر مجید سرسنگی، معاون فرهنگی دانشگاه تهران میگوید که “هیچ آئیننامه و یا بخشنامه جدیدی در حوزه برخورد با بیحجابی و یا روزهخواری در سال جاری به دانشگاه اعلام نشده و آنچه که اتفاق افتاده فقط روندی است که هر ساله با هدف حفظ حرمت ماه رمضان روی داده است.”
سرسنگی حضور نیروهای امنیتی یا “گشت ارشاد” در دانشگاه تهران را تکذیب کرده و میافزاید: «اینکه گفته میشود در دانشگاه تهران “گشت ارشاد” ورود پیدا کرده و به دانشجویان تذکر میدهند یک شوخی کاملاً غیر واقعی است و چنین چیزی اتفاق نیفتاده». موضوعی که بنا به گفته دانشجویان و همینطور ویدئوهای منتشر شده در شبکههای اجتماعی خلاف آن نشان داده شدهاست.
یکی از دانشجویان حاضر در تجمع به کمپین میگوید: «در طول هفته گذشته در محیط دانشگاه بارها شاهد حضور نیروهای حفاظت فیزیکی زن در دانشگاه بودیم»: “اینها افرادی هستند که در غالب طرحهای عفاف و حجاب در نوع پوشش دانشجویان دخالت کرده و برخی دانشجویان را به کمیته انضباطی معرفی میکنند.”
“دانشجویان اما این اقدام را از طرف دانشگاه، تعرض و توهین به حریم خصوصی و نقض مستقیم حقوق انسانی خود دانسته و فراخوانی را برای شرکت در تجمع امروز در شبکههای اجتماعی منتشر کردهبودند.”
دانشجویان در تجمع امروز پلاکاردهایی در دست داشتند و قوانین مرتبط با این طرحها را “سرکوبگرایانه” خواندند.
روی برخی پلاکاردها جملاتی در ارتباط با اعتراض به حجاب اجباری و در راستای احقاق حقوق دانشجویان نوشته شدهبود.
این دانشجو که نمیخواهد نامش فاش شود در ادامه میگوید: «اما از همان اول صبح باید حدس میزدیم که برنامهای از طرف تندروها چیده شده تا تجمع امروز را به خشونت بکشند».
“صبح امروز برخلاف روزهای دیگر حراست هنگام ورود دانشجویان از آنها کارت دانشجویی نگرفت و به همین دلیل شماری از لباس شخصیها به دانشگاه ورود کردند.”
در این بین نیروهای امنیتی از تردد دانشجویان به خارج از دانشگاه ممانعت کردند.
برخی دانشجویان دیگر در بیرون از دانشگاه نیز که از تجمع با خبر شدهبودند قصد ورود به محوطه دانشگاه را داشتند که از ورود آنها به دانشگاه جلوگیری شد.
ویدئوی زیر: (ادامه متن بعد از ویدئو)
از جمله شعارهای نیروهای لباس شخصی و بسیجی ها در دانشگاه میتوان به “دانشگاه جنگل نیست که بیحیا توش باشه”؛ “بیحیا دانشگاه رو رها کن”؛ “دانشگاه بیدار است از بیحیا بیزار است” اشاره کرد.
از آن سو دانشجویان نیز شعار میدادند :”پوشش انتخابی حق مسلم ماست”، “بیکاری بیگاری حجاب زن اجباری”، “تحقیر تبعیض نمیخوایم” و “آزادی انتخاب حق مسلم ماست”.
برخی دانشجویان خود را به آمفیتئاتر دانشکده هنرهای زیبا میرسانند و خواستار پاسخگویی رئیس و معاون دانشگاه میشوند. اما دوباره لباس شخصیها اجازه نمیدهند بیانیه دانشجویی در ارتباط با این روز خوانده شود و دانشجویان را مورد ضرب و جرح قرار میدهند.
همزمان گزارشهایی از ایجاد درگیری میان دانشجویان معترض و بسیج دانشگاهی در بیرون از محوطه سالن آمفی تئاتر منتشر شد.
نیروهای بسیج دانشجویی و لباس شخصیها چند دانشجوی معترض به گشت ارشاد دانشگاهی را در آمفی تئاتر دانشکده هنرهای زیبا مورد ضرب و جرح قرار دادند: (ادامه متن بعد از ویدئو)
در نهایت دانشجویان با قرائت بیانیهای خطاب به رئیس دانشگاه و مجید سرسنگی، معاون فرهنگی دانشگاه تهران به تجمع خود پایان میدهند.
متن بیانیه دانشجویان دانشگاه تهران در پایان تجمع علیه گشت ارشاد دانشگاهی و حجاب اجباری:
“دانشجویان دانشگاه تهران در روزهای گذشته شاهد حضور و استقرار نیروهای حفاظت فیزیکی زن در همراهی با مأموران حراست دانشگاه، به منظور دخالت در امر پوشش خود بودهاند. این اتفاق ناخوشایند با سختگیری در ورود بانوان به دانشگاه به علت نوع پوشششان و تهدیدِ احضار به کمیتهی انضباطی و برخوردهای قهریِ اینچنینی همراه شده که مایهی تأسف است.
جناب آقای دکتر سرسنگی، برخوردهای انضباطی و حراستی با دانشجویان این دانشگاه با هدف تغییر اجباری پوشش، حتی اگر در لفافهای به اسم نظامنامهی اخلاق حرفهای دانشجویان هم پیچیده شود، امری خارج از شأن و جایگاه این دانشگاه و دانشجویان آن است. این برخوردها ما را به یاد تلاشهای بیسرانجام و محکومبهشکستِ حاکمیتها در عصرهای مختلف این سرزمین میاندازد، حاکمانی که قصد دخالت در سبک زیست مردمان را داشتهاند اما چیزی جز بدنامی تاریخی نصیبشان نشده است. در واقع طرحهایی مثل نظامنامهی اخلاق حرفهای دانشجویان باعث به وجود آمدن چنین دستدرازیهایی به حریم دانشجویان شده و همانگونه که مستحضر هستید، این نوع برخوردهای قهری هیچگاه جواب نخواهد داد چرا که دانشجویان بهتر از هر شخص دیگری به عرف دانشگاه و جامعهی خود آگاه هستند.
اجبار و تحمیل نوع خاصی از پوشش به دانشجویان، شکل واضحی از تعرض آشکار به حریم خصوصی دانشجویان، نقض مستقیم حقوق انسانی آنان و ستم عریان علیه زنان محصل است و مورد اعتراض جمعها و محافل دانشجویی است. چنین برخوردهایی تنها موجب ایجاد تنش در فضای دانشگاه و برهمزدن بسترهای عقلانیت میشوند، آن هم در روزهایی که دانشگاه بیش از همیشه به آرامش و همزیستی مسالمتآمیز طیفهای مختلف عقیدتی و سبکهای مختلف زندگی نیاز دارد.
نباید فراموش کرد اندک آزادیای که دانشجویان این دانشگاه در امر پوشش خود داشتهاند، نه مبنی بر لطف مدیران و مسئولان، که نتیجه و دسترنج مقاومت و پافشاری همیشگی دانشجویان بر حقوق بدیهی خود بوده است. دانشجویان این حق را برای خود قائل هستند که به مقابله با اینگونه رفتارها پرداخته و از حقوق اساسی و اولیهی خود دفاع کنند و اجازه ندهند کسی بیش از این به آنها و دانشگاهشان هتک حرمت کند.
بدینوسیله ما دانشجویان خواستار توقف برخوردهای دانشگاه در خصوص پوشش و عدم تداوم برخوردهای حراست در این رابطه هستیم.”
یکی از دانشجویان پس از برخورد تشنجآمیز با دانشجویان در ویدئویی که در تلگرام شوراهای صنفی دانشجویان کشور منتشر شده، در حال قرائت بیانیهای خطاب به مجید سرسنگی، معاون فرهنگی دانشگاه تهران است: