گزارش‌گران بدون مرز (RSF) روز ۲۹ فروردین ۱۳۹۸ ویرایش ۲۰۱۹ رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها را منتشر کرد.
این ویرایش نشان داده که “کین‌‌آفرینی به روزنامه‌نگاران به خشونت بیشتر علیه آنها دامن زده و چرخه این ماشین خشونت به افزایش ترس منجر شده است.”
بر اساس ویرایش ۲۰۱۹ این رده‌بندی، شمار کشورهای امن که در آنها روزنامه‌نگاران بتوانند وظایف‌‌شان را با امنیت و آزاد انجام دهند، کاهش یافته است.
ایران از جمله کشورهایی است که در بین ۱۸۰ کشور با ۶ رتبه کمتر نسبت به سال ۲۰۱۸ به رده ۱۷۰ تنزل کرده‌است.
جمهوری اسلامی ایران در رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات ۲۰۱۸ گزارش‌گران بدون مرز از میان ١٨٠ کشور جهان در رده ١۶۴ قرار داشت.
بر اساس گزارش نسخه ۲۰۱۹ گزارش‌گران بدون‌مرز، جمهوری اسلامی ایران همچنان یکی از بزرگترین زندان‌های پر از روزنامه‌نگار در جهان برای فعالان رسانه‌ای است.
در این گزارش آمده‌است: «بازداشت روزنامه‌نگاران حرفه‌ای و شهروند-خبرنگاران که در شبکه‌های اجتماعی اطلاع‌رسانی می‌کنند در سال ۲۰۱۸ افزایش داشته است. این وضعیت ایران را کمی بیشتر به قعر جدول کشاند و در رده‌بندی سال ۲۰۱۹ شش رده از دست داد. در ایران شهروند خبرنگاران، دو سوم زندانیان را تشکیل می‌دهند که بهای سخت‌گیری‌های رژیم تهران برای اطلاع‌رسانی مستقل را پرداخت می‌کنند. امروز در ایران و در پی سرکوب نظام‌مند رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران این شهروندخبرنگاران هستند که فعالانه بر روی شبکه‌های احتماعی مرکز مبارزه برای اطلاع‌رسانی آزاد و تغییری دمکراتیک هستند. و هدف‌های اصلی سرکوب های به ویژه سپاه پاسداران و سازمان اطلاعات‌اش از این میان اقلیت های مذهبی که در باره وضعیت سرکوب اطلاع رسانی می کنند. در سال ۲۰۱۸ گزارش‌گران بدون مرز با رونمایی از یک سند دستگاه قضایی از ۴۰ سال دروغ حکومت جمهوری اسلامی ایران پرده برداشت. دست کم ۸۶۰ روزنامه نگار و شهروند – خبرنگار در فاصله سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۸ تحت تعقیب قرار گرفته، بازداشت، زندانی و یا حتا اعدام شده‌اند.»
در بخشی از این گزارش اشاره شده که در بسیاری از کشورهای خاورمیانه شبکه‌های اجتماعی یکی از اهداف سرکوب هستند و ایران در برابر موج‌های اعتراضی بی‌سابقه سال گذشته در نزدیک به صد شهر کشور بازهم به مسدود سازی روی آورد و پیام‌رسان تلگرام مسدود شد. این در حالی است که توئیتر و فیس بوک همچنان در کشور مسدود هستند.
رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها هر سال وضعیت آزادی رسانه‌ها را در ۱۸۰ کشور جهان نشان می‌دهد، رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها در سال ۲۰۱۹، نشان‌گر به راه افتادن ماشین ترس‌آفرینی است که به انجام جدی روزنامه‌نگاری آسیب می‌رساند. خصومت با روزنامه‌نگاران و نفرت‌آفرینی به آنها از سوی شماری از رهبران سیاسی به اقدام‌های عملی خطرناک منجر و روزمره شده است که زایای افزایش خطر برای حرفه‌کاری روزنامه‌نگاری و اینگونه ایجاد ترس بی سابقه در میان روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها در برخی کشورها شده است.
کریستف دولوار دبیر اول گزارش‌گران بدون مرز درباره ویرایش ۲۰۱۹ رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها می‌گوید « اگر بحث سیاسی دانسته و یا ندانسته به فضای جنگ داخلی سوق داده شود و روزنامه‌نگاران به قربانیان آشکار آن تبدیل شوند، الگوهای دموکراسی در خطر بزرگی قرارمی‌گیرند. از میان برداشتن این مکانیک ترس برای همه‌ی زنان و مردان با حسن نیت ِ متعهد به آزادی‌‌هایی که در طی تاریخ بشری بدست امده‌اند، ضرورتی فوری است.»
گزارش‌گران بدون مرز (RSF) از سال ۲۰٠٢ رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها را منتشر می کند. این رده‌بندی که بر مبنای گونه‌ای از رقابت میان کشورها شکل می‌گیرد، ابزاری کاربردی برای دادخواهی‌ست. ناموریش در نزد رسانه‌ها و نهادها، مقامات ملی و جهانی تأثیری فزاینده به آن داده است. رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات نه تحول و یا وضعیت سیاسی دولت‌ها که معیاری برای سنجش میزان بهرمندی روزنامه‌نگاران از آزادی در ١٨٠ کشور جهان است. بر مبنای شناساگرهای چون کثرت‌گرایی : یعنی حضور عقاید متفاوت در رسانه‌ها ، استقلال رسانه‌ها : رسانه‌ها در برابر قدرت‌های سیاسی، اقتصادی،مذهبی و نظامی. ، زیست‌گاه و خودسانسوری، چارچوب های حقوقی و قانونی، کارآمدی چارچوب‌های قانونی که فعالیت اطلاع رسانی را سازمان می‌دهد.شفافیت نهادهای که فعالیت اطلاع رسانی را نظارت می‌کند ، زیرساخت‌ها، میزان توانمندی شناساگر سالانه‌ای برای آزادی مطبوعات در جهان برای نخستین بار در رده‌بندی سال ٢٠١٣ بکار آمد، معیاری مشخص برای سنجش آزادی اطلاع رسانی در جهان، در اختیار ما می‌گذارد.رشد شناساگر توضیح‌گر نه تنها افزایش فشارها که دیگر معیار‌های در نظر گرفته شده برای ساختار رده‌بندی است.