«مهدیه محمدی» همسر «احمد زیدآبادی» روزنامه‌نگار تبعیدی، در صفحه فیس‌بوکی خود از یک تهدید امنیتی درباره این روزنامه‌نگار خبر داده است. اشاره «مهدیه محمدی» به نامه سرگشاده منسوب به یک جوان گنابادی به زیدآبادی در این تبعیدگاه است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، به دنبال انتشار مطلبی از پایگاه خبری تحلیلی «ندای گناباد» با عنوان “نامه سرگشاده یک جوان گنابادی به احمد زیدآبادی”، همسر این روزنامه‌نگار که به تازگی به شهرستان گناباد در استان خراسان رضوی تبعید شده در برگه فیس بوک خود، خبر از تهدید امنیتی داده و نوشته: “یعنی به غیر از زندان و تبعید، امنیت جانی هم نباید داشته باشیم؟”
در این نامه سرگشاده آمده است: “آقای زیدآبادی گیریم شما هنوز در راه باطل و ننگ‌آور خود هنوز استوار و پایداری، باش و بمان، اما بدان گناباد شهری نیست که خیانت‌های تو را نسبت به نظام اسلامی تحمل کند.”
در بخش دیگری از این نامه که به امضای فردی به نام «سعید مقدم» در سایت «گناباد شورا» منتشر شده آمده: “امیدوارم توصیه‌های یک جوان گنابادی را گوش فراداده که در این پنج سالی که در گناباد اقامت داری، تداعی‌کننده روزهای تلخ شش سال زندانی که در تهران برایت سپری شده است نباشد.”
این شخص که گفته شده نزدیک به جریان محافظه‌کاران شهر گناباد است در جای دیگری از این نامه تهدیدآمیز نوشته: “شما مطمئن باش که نیروهای انقلاب در گناباد اگر احساس کنند که کوچک‌ترین خبطی از جانب شما صورت گرفته است، منتظر اقدامات قانونی دستگاه‌های امنیتی و قانونی نخواهند ماند.”
نویسنده نامه در پایان خطاب به این روزنامه‌نگار هشدار داده و نوشته: “جوانان انقلابی در گناباد یک لحظه تحمل فعالیت‌های پنهانی شما را نخواهند کرد و شاید کابوس شب‌های شش سال زندانت، به خواب آرامت در گناباد دوباره برگردد.”
«احمد زیدآبادی» روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر سیاسی، دبیرکل سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) است .
او پس از حوادث انتخابات ۱۳۸۸، از سوی ماموران امنیتی بازداشت و در آذرماه ۱۳۸۹ از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۶ سال زندان و ۵ سال تبعید به گناباد در استان خراسان رضوی و ممنوعیت مادام‌العمر از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث محکوم شد.
این دانش‌آموخته علوم سیاسی دانشگاه تهران در مقطع دکترا و حامی «مهدی کروبی»، به دنبال انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ و در اولین دستگیری‌های فعالان سیاسی و روشنفکران بازداشت شد.