نیروهای امنیتی، افسانه امامی، شهروند بهایی ساکن تهران را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، نیروهای امنیتی، افسانه امامی، شهروند بهایی را ۱۳ بهمن ۹۷ ساعت ۱۱ شب در منزل شخصی‌اش در تهران، بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل کرده‌اند.
منابع مطلع به کمپین گفتند: «ماموران امنیتی ساعت ۷ و نیم شب برای بازداشت خانم امامی به منزل وی مراجعه کردند، اما این شهروند بهایی در منزل حضور نداشت و ماموران اقدام به تفتیش منزل و ضبط وسایل شخصی خانم امامی کرده و کامپیوتر، جزوات و موبایل وی را با خود بردند؛ ماموران امنیتی تا ساعت ۱۱ شب اقدام به تفتیش منزل کرده و خانم امامی پس از ورود به منزل بازداشت شد».
گفته می‌شود این بازداشت از سوی نیروهای وزارت اطلاعات صورت گرفته است.
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، روز چهارم اردیبهشت ۱۳۹۶ در جلسه شورای روابط خارجی در نیویورک گفت بهایی بودن در ایران جرم نیست. آقای ظریف همچنین گفت در ایران کسی به دلیل «بهایی بودن و یا اعتقاد نداشتن به خدا» به زندان نمی‌رود.
وزیر امور خارجه ایران، پشت تریبون شورای روابط خارجی در نیویورک گفت: «ما مذهب بهاییت را به رسمیت نمی‌شناسیم اما این یک عقیده است. یک نفر می‌تواند اگنوستیک باشد، کسی می‌تواند آتئیست باشد. ما نمی‌رویم آنها را به خاطر آتئیست بودن‌شان به زندان بیاندازیم.»
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در طی عمر حکومت ایران بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت ایران اعتراض کرده‌اند و آن را مصداق بارزی از بی‌توجهی دولت ایران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.
اعضای آیین بهایی در ایران بزرگترین گروه اقلیت مذهبی غیرمسلمان در ایران را تشکیل می‌دهند. در سال‌های اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان‌های آنان، دستگیری‌های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است. جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هر دانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می‌شود. متخصصین بهایی از انتصاب در شغل‌های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت‌های خصوصی مورد تبعیض قرار می‌گیرند. حتی کسانی که از آنها دفاع می‌کنند نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.