جعفر نرانی، اهل روستای ایرافشان، از توابع بخش آشار شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان، ۳۱ شهریورماه سال ۹۲ به اتهام قتل بازداشت شد و مجموعا مدت ۵ سال است که در زندان‌های سراوان و زاهدان بلاتکلیف بوده و به پرونده او رسیدگی نمی‌شود.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، جعفر نرانی، اهل ایرافشان، اخیرا پس از ۵ سال حبس در آبان‌ماه ۹۷ از زندان سراوان به زندان مرکزی زاهدان منتقل شده‌است و مسئولان زندان با وجود بیماری‌های جسمی و وخامت حالش به وضعیت او رسیدگی نمی‌کنند و کماکان بلاتکلیف در این زندان نگهداری می‌شود.
او در تماس تلفنی که داشته است، می‌گوید: «در طول این مدت نه موفق شدم که شاکی را ببینم و نه مواجهه حضوری با او داشته‌ام».
این زندانی می‌گوید: «شاکی یک بار خانواده من را به دادگاه برد و رضایت خود را اعلام کرد و حتی وجه رضایت محضری را از خانواده من هم گرفته‌است. یک کاغذ به آنها تحویل دادند و کپی آن‌را هم تحویل من دادند که یک امضای حراست روی آن بود. این رضایت محضری بود و جلو خانواده من قسم خورده که این رضایت محضری است».
آقای نرانی، زندانی بلوچ در ادامه گفته‌است: «من الان از اول آبان‌ماه ۹۷ از زندان شهرستان سراوان به زاهدان منتقل شدم و ۱۳ آبان در بیمارستان بوعلی مورد ضرب و شتم توسط دو کارمند زندان قرار گرفتم و به حفاظت کل استان و خیلی از مسئولان قضایی تلفن زدم و هیچ کس جواب مرا نداد که چرا من را به خاطر یک سرویس بهداشتی مورد ضرب و شتم قرار دادند».
جعفر نرانی، ۳۵ ساله، روز ۱۳ آبان‌ماه ۹۷ در حالی‌که به‌دلیل بیماری به بیمارستان علی‌ابن‌علی‌طالب منتقل شده‌بود، توسط احمد پودینه و دو سرباز زندان مورد ضرب و جرح قرار گرفت.
وی در ادامه گفته‌هایش اضافه‌کرد: «در حالی که دست چپ و پای چپم را زنجیر کرده‌بودند، مرا مورد ضرب و جرح قرار دادند. چرا رییس زندان آقای خسروی، مدیر کل حفاظت، مدیرکل استان جواب مرا نمی‌دهند. وقتی هم اینجا گزارش می‌کنم به من می‌گویند امکان ندارد همکار ما چنین رفتاری با شما داشته‌باشد».
آقای نرانی افزود: «من از آن تاریخی که بازداشت شده‌ام بیشتر از ۵ سال می‌گذرد و تازه به من گفته‌اند به مقام معظم رهبری توهین کرده‌ای! من این گزارشات را به دیوان عالی کشور هم می‌فرستم، به من گفته‌اند که تو ۱۷ مهر ۹۷ دستگیر شدی، اما من ۳۱ شهریور ۹۲ دستگیر شده‌ام. شش روز پیش من را به دادگاه بردند و متاسفانه مرا فقط در خصوص پرونده توهین به رهبری احضار می‌کنند، اما در خصوص پرونده خودم اصلا توجهی نمی‌کنند. نه من را احضار می‌کنند و نه شاکی‌های من را !»
این زندانی اهل ایرافشان سرباز در آخر گفت: «ولی من کسی را نکشته‌ام، چرا این را اثبات نمی‌کنید! الان صدها نفر زندانی بی‌گناه در زندان زاهدان داریم که در مضیقه هستیم. جنسی که بیرون از زندان ۲۰۰۰ تومان است اینجا در فروشگاه زندان ۴۵۰۰ تومان قیمت دارد و این ظلم بزرگی در حق زندانی است».
فایل صوتی جعفر نرانی را بشنوید:
گزارش شده که نقض حقوق اساسی و ابتدایی زندانیان در زندان مرکزی زاهدان یکی از مسائلی است که باعث آزار و اذیت زندانیان محبوس در این زندان و همینطور خانواده‌هایشان شده‌است.
بنا به گزارش کمپین فعالین بلوچ، زندانیان در زندان مرکزی زاهدان به علت بدرفتاری و رفتارهای سلیقه‌ای مسئولان از مشکلات مختلفی رنج می‌برند. شرایط نگهداری بسیار نامناسب زندانیان و محرومیت از کمترین امکانات رفاهی، و همچنین برخورد نامناسب مسئولان زندان، مخصوصا مسئولان بهداری و بنیاد تعاون با آنها تحمل این شرایط را برای آنان سخت‌تر کرده است.