علی‌رغم وعده مسئولان قضایی اهواز، مبنی بر صدور دستور آزادی همه بازداشت‌شدگان کارگری فولاد اهواز، دست‌کم ۷ تن آن‌ها هنوز در بازداشت به سر می‌برند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، علی‌رغم آنکه روز گذشته به خانواده‌های کارگران بازداشتی فولاد اهواز از سوی مقامات قضایی وعده داده شد که همه بازداشتی‌ها تا آخر ساعت اداری آزاد خواهند شد، اما “دست‌کم ۷ تن آن‌ها هنوز آزاد نشده‌اند و خانواده‌ها نگران وضعیت فرزندانشان هستند.”
بنا به گزارش منابع محلی، کریم سیاحی، میثم آل مهدی، مصطفی عبیات، طارق خلفی و بهزاد علیخانی در بازداشتگاه اطلاعات سپاه اهواز و تحت “فشار شکنجه و اخذ اعترافات اجباری” هستند و غریب حویزاوی و میثم علی قنواتی نیز در بند قرنطینه زندان شیبان (زندان مرکزى اهواز) محبوس هستند.
یک منبع نزدیک به یکی از بازداشت شدگان نیز به کمپین گفت: «به خانواده ها گفته شده تا روز شنبه خبری از آزادی کارگران بازداشتی نیست».
از سوی دیگر خانواده‌های افراد بازداشتی با برگزاری تجمعاتی طی روزهای متوالی در مقابل استانداری خوزستان خواستار آزادی فرزندان و نزدیکان خود شده‌اند.
محمدعلی جداری، وکیل مدافع برخی کارگران بازداشتی گروه ملی فولاد اهواز نیز روز چهارشنبه ۵ دی‌ماه به خبرگزاری کار ایران گفته بود که شماری از کارگران هنوز آزاد نشده‌اند. وی گفت: «روز گذشته تنها یک کارگر با قرار کفالت آزاد شد، این در حالیست که روز گذشته، نامه آزادی ۸ کارگر امضا شده بود».
این بازداشت‌ها پس از افزایش دامنه اعتراضات کارگری فولاد در اهواز شدت گرفت و شامگاه روز یک‌شنبه ۲۵ آذرماه، شمار زیادی از کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، در منازل شخصی‌شان، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان‌های نامعلومی منتقل شدند. گفته شده، این بازداشت‌ها بدون حکم قضایی صورت گرفته‌اند.
کمپین پیش از این در گزارش‌هایی به اخبار کارگران فولاد اهواز اشاره کرده بود:
- افزایش بازداشت‌شدگان کارگری فولاد اهواز/ اسامی
- بازداشت شبانه شماری از کارگران فولاد اهواز
-
اعلام حمایت تعدادی از زندانیان سیاسی، از کارگران معترض هفت تپه و فولاد ملی اهواز
پیش از این اداره اطلاعات اهواز با احضار شماری از کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران، تهدید کرده بود که در صورت ادامه اعتراض‌های خیابانی آنان، برخوردهای لازم برای توقف این تجمع‌ها انجام خواهد داد.
از جمله مطالبات کارگران گروه ملی فولاد اهواز “بازگشت شرکت به بدنه دولت، ورود مستمر شمش و مواد اولیه، راه اندازی تمام خطوط تولید، تامین تجهیزات و قطعات مورد نیاز، فروش مستمر محصولات و پرداخت به‌موقع و مستمر حقوق کارگران” است.