مسئولان زندان اوین، ۴ تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند زنان این زندان را ممنوع الملاقات و خانواده نسرین ستوده را نیز تهدید به بازداشت کرده‌اند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، نسرین ستوده، مریم اکبری‌منفرد، گلرخ ابراهیمی‌ایرایی و آتنا دائمی، ۴ تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، توسط رئیس این زندان به مدت سه هفته ممنوع الملاقات شده‌اند. گفته شده این محرومیت برای مریم اکبری‌منفرد، گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی، از دهم مهرماه در پی خواندن سرودی به یاد سه زندانی سیاسی اعدام‌شده، رامین حسین‌پناهی، زانیار و لقمان مرادی از سوی کمیته انضباطی زندان برای آنها اعمال شده است.
خانواده نسرین ستوده، وکیل دادگستری نیز که به دلیل رعایت نکردن حجاب ممنوع‌الملاقات شده‌بود، موفق به ملاقات با وی نشده‌اند و پس از اعتراض به روند غیرقانونی این ممنوعیت، از سوی معاون زندان اوین تهدید به بازداشت شده‌اند.
یک منبع مطلع در خصوص نسرین ستوده، وکیل دادگستری محبوس در زندان اوین، به کمپین گفت: « روز یکشنبه ۱۵ مهرماه خانواده خانم ستوده برای ملاقات با ایشان به زندان اوین مراجعه می‌کنند و متوجه می‌شوند که وی هنوز هم ممنوع الملاقات است.»
این منبع که خواست نامش فاش نشود، افزود: «خانواده خانم ستوده به دفتر معاون زندان مراجعه می‌کنند و به این روند غیر قانونی، معترض می‌شوند که معاون زندان در پاسخ گفته است “نامه دادستانی در مورد ممنوع الملاقاتی خانم ستوده هنوز به قوت خود باقی است!” و آنها را تهدید به بازداشت می‌کند».
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، در گزارشی با عنوان “نسرین ستوده ممنوع‌الملاقات شد” به محرومیت از ملاقات این وکیل دادگستری محبوس در زندان اوین اشاره کرده‌بود.
از سوی دیگر، پویا اولادی نیز روز گذشته ۱۵ مهرماه برای ملاقات همسرش نگین قدمیان، شهروند بهایی در حبس به زندان اوین مراجعه کرده بود که متوجه فضای امنیتی حیاط زندان شد و پس از پیگیری به او گفته شد که ۴ تن از زندانیان محبوس در زندان اوین به مدت ۳ هفته ممنوع الملاقات شده‌اند.
همسر نگین قدمیان، در رشته توییت‌هایی به شرح ماجرا پرداخته‌است: “امروز جو اوین تا حدی امنیتی بود. اولش اصلا نفهمیدیم چه خبره. وجود سربازا تو حیاط ورودی، با آرایش شلخته بیشتر برام خنده‌دار بود، تا نگران‌کننده. حتی وقتی دیدم در نرده‌ای رو بستن و تک به تک خانواده‌ها رو شناسایی می‌کنن و راه می‌دن، بازم دوزاریم نیوفتاد که ممکنه اتفاقی افتاده باشه. با خنده به مامور دم در گفتم بابا بی‌خیال، بعد از ده ماه اومدن، شک دارین که زندانی داریم؟ وقتی رفتیم تو سالن از محمد زاغری شنیدم که بعضی از بچه‌ها ممنوع‌الملاقات شدن. بابت اتفاقای ۴هفته پیش کمیته انضباطی تشکیل شده و ۴ نفر از بچه‌ها برای ۳هفته از ملاقات منع شدن”
پویا اولادی ادامه داد: “سه نفر یعنی آتنا دائمی، گلرخ ابراهیمی ایرایی و مریم اکبری منفرد به‌طور مستقیم بابت همون اتفاق و خوندن سرود تو سالن و نسرین ستوده گویا بابت عدم پوشش موی سر در سالن ملاقات، برای ۳ هفته نمی‌تونن ملاقات داشته باشن.”
انسیه دائمی نوشت: “امروز یکشنبه پانزدهم مهر اولین باری که خانوادگی ممنوع ملاقات شدیم، قبلا پیش اومده بود که به من یا هانیه اجازه ملاقات نمیدادن ولی امروز خانوادگی محروم شدیم از ملاقات، شفاهی اعلام کردن سه هفته از ملاقات محرومیم به خاطر خواندن سرود به یاد رامین و زانیار و لقمان”
انسیه دائمی در ادامه افزود: “از آتنا هم بی خبریم و نگرانیم، حتی اجازه ورود به سالن ملاقات را هم ندادن،گویا این دستور از طرف چهارمحالی رییس زندان اوین صادر شده و در غیاب رییس بند نسوان توسط خانم شیرین اسماعیلی معاون بند نسوان اجرا شده”
نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر، ۲۳ خرداد ۹۷ در منزلش از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و روانه زندان اوین شد. او در حال حاضر در حال سپری کردن حکم پنج سال غیابی به اتهاماتی مانند جاسوسی است و همچنین دو پرونده باز دیگر به اتهامات امنیتی دارد. برای وی همانند همسرش رضا خندان وثیقه سنگین ۶۵۰ میلیون تومانی صادر شد. وثیقه ای که خانم ستوده از تودیع آن سر باز زد.
این وکیل دادگستری، با انتشار نامهای به دلیل عدم رسیدگی به درخواست‌هایش در زندان، از ۳ شهریور ۹۷ دست به اعتصاب غذا زد.
نسرین ستوده، با نگارش نامهای از زندان اوین به فرزند خود به مناسبت اول مهر از اینکه نتوانسته در هنگام شروع سال تحصیلی در کنارش باشد ابراز ناراحتی کرده و نوشته “نمی توانم به عنوان یک مادر از تو بخواهم وجودم را نادیده بگیری و با خود فکر کنی اصلا مادر نداری تا به این ترتیب با خیالی راحت به کار و مبارزه ام! بپردازم. دور باد از من که با تو چنین بیرحمانه رفتار کنم”.
او در نامه‌اش به نیما فرزندش گفته است “اشک های عاشقانه ام را نثارت می کنم تا گوشه ای از ظلم و بیداد زمانه را برایت قابل تحمل سازد”.
نسرین ستوده و رضا خندان صاحب دو فرزند با نامهای نیما و مهراوه هستند.
متن کامل نامه نسرین ستوده به فرزندش “نیما”
نسرین ستوده که وکالت شماری از دختران خیابان انقلاب را بر عهده داشت، در طول مدت بازداشت بارها نسبت به مسئله حجاب اجباری اعتراض کرد و از روز یکشنبه ۸ مهر با استناد به نامه دادستان تهران که به رویت وی رسیده به دلیل بدحجابی، ممنوع الملاقات شد. هر چند پیشتر نیز در ملاقات‌های ۲۵ شهریور و اول مهرماه در اعتراض به فشارها برای حجابش در سالن ملاقات حاضر نشده بود.
پیشتر مهراوه خندان، فرزند نسرین ستوده و رضا خندان، از عدم حضور نسرین در ملاقات کابینی در اعتراض به فشار برای امضا تعهدنامه رعایت حجاب خبر داده بودند.
پیام درفشان در مورد آخرین وضعیت پرونده خانم ستوده گفته بود: «موکلم چند وقت پیش تحت این عنوان که یک حکم غیابی علیه وی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب صادر شده است، بازداشت شد.»
به گفته درفشان در حال حاضر نسرین ستوده به خاطر محکومیت به پنج سال حبس تحت عنوان اتهامی جاسوسی که در کیفرخواست وی وجود ندارد، شکایت بازپرس دادسرای کاشان و صدور قرار بازداشت توسط شعبه دوم بازپرسی در زندان به سر می برد.
“جاسوسی” اتهامی است که وکلای وی نسبت به آن اعتراض داشته و وکلای وی شکایتی در همین خصوص به دادسرای انتظامی قضات ارائه داده‌اند.
محمد مقیمی و پیام درفشان، وکلای مدافع نسرین ستوده، فعال حقوق بشر محبوس در زندان اوین از قاضی محمد مقیسه، رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به دادسرای انتظامی قضات شکایت کردند.
پیام درفشان و محمد مقیمی معتقدند، در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب از سوی قاضی مقیسه در روند رسیدگی به پرونده نسرین ستوده تخلفات متعددی صورت گرفته‌است و صدور حکم بر خلاف اتهامات مطرح شده در پرونده و نقض بی‌طرفی قاضی، از مهم‌ترین تخلفاتی است که وکلای خانم ستوده نسبت به آن اعتراض و شکایت کرده‌اند.
کمپین پیش تر گزارشی با عنوان “شکایت وکلای نسرین ستوده از قاضی مقیسه” منتشر کرده بود.
گفتنی است ۶۰ نماینده پارلمان اروپا چهارشنبه ۳۱ مرداد، در نامهای به حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران، با ابراز نگرانی عمیق از ادامه بازداشت نسرین ستوده، دارنده جایزه ساخاروف و فعال حقوق بشری، خواستار آزادی بی‌قیدوشرط او شدند.
“نسرین ستوده، به دلیل فعالیت‌های خود در زمینه حقوق‌بشر در سال ۲۰۱۲ میلادی، همراه با جعفر پناهی، فیلم‌ساز ایرانی، برنده جایزه ساخاروف از پارلمان اتحادیه اروپا شد.”
شایان ذکر است، عفو بین‌الملل پیشتر با انتشار اطلاعیه‌ای نسبت به بازداشت نسرین ستوده هشدار داده‌بود.
عفو بین‌الملل گفته‌بود: «بازداشت نسرین ستوده، یکی از وکلای برجسته مدافع حقوق بشر، یک حمله بیرحمانه به مدافعان حقوق بشر شجاع و توانمند در ایران است.»
نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر پیشتر، در تاریخ ۱۳ شهریور ماه ۱۳۸۹ بازداشت شد و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر به ۱۱ سال حبس تعزیری،۲۰ سال محرومیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت الخروجی از کشور محکوم شد. این حکم در شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر استان تهران به ۶ سال حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از حرفه وکالت تقلیل یافت.
وی بر اساس رای دادگاه به مدت ۱۰ سال از وکالت محروم بود، اما این وکیل اعلام کرد از آنجا که صدور حکم محرومیت از وکالت وی در صلاحیت دادگاه انقلاب نبوده و بر اساس ماده ۱۷ قانون استقلال وکلا، هیچ دادگاهی جز دادگاه انتظامی وکلا قادر به تعلیق یا لغو پروانه وکیلی نیست، او به وکالت خود ادامه خواهد داد پس از آن در زمستان سال ۱۳۹۳ معاون دادستان تهران و سرپرست دادسرای اوین به عنوان شاکی خواستار ابطال پروانه وکالت خانم ستوده از سوی دادگاه انتظامی وکلا شد. خانم ستوده طی چند جلسه دادگاه از سوی دادگاه انتظامی وکلا به تعلیق پرونده وکالتش به مدت سه سال محکوم شد و پس از سپری کردن حدود سه سال حبس، چهارشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۲ از زندان اوین آزاد شد.
«گلرخ ابراهیمی ایرایی» به همراه همسر خود «آرش صادقی» ۱۵ شهریور ۱۳۹۳، از سوی «قرارگاه ثارالله اطلاعات سپاه» بازداشت شد. پس از بازداشت، دادسرای شهید مقدسی برای «گلرخ ابراهیمی ایرایی» وثیقه ای به مبلغ ۸۰ میلیون تومان به جرم فعالیت های فیسبوکی تعیین کرد. این فعال سیاسی نیز پس از تحمل حدود سه هفته بازداشت در بند دو الف سپاه در ۵ مهر ماه ۱۳۹۳ با تودیع وثیقه آزاد شد. ولی بعدتر در اردیبهشت‌ماه ۹۴ به اتهام «توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به شش سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر بدون حضور وی تایید شد و سپس با احتساب کاهش حبس به مناسبت عید نوروز ۱۳۹۶، حکم او به ۳۰ ماه تقلیل یافت.
این فعال حقوق بشر با استناد به داستانی منتشر نشده در نقد سنگسار و با درنظرگرفتن سنگسار به عنوان مقدسات به توهین به مقدسات متهم شد. از دیگر مصادیق اتهامی وی می‌توان به کشف حجاب و ترویج بی حجابی از طریق گذاشتن عکس های بدون روسری در کنار همسرش در فیسبوک، مخالفت با حکم قصاص، امضای بیانیه هایی در مخالفت با مجازات اعدام، شرکت در تجمعات حمایت از زندانیان سیاسی و دیدار با زندانیان سیاسی اشاره کرد.
گلرخ ابراهیمی‌ایرایی، ۳ آبان ماه ۱۳۹۵ بدون دریافت احضاریه کتبی توسط ماموران امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
گلرخ ابراهیم ایرایی و آتنا دائمی ۴ بهمن ۱۳۹۶، همراه با ضرب و شتم، به زندان قرچک ورامین، منتقل شدند و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷، به بند زنان زندان اوین بازگردانده شدند.
یک منبع مطلع پیشتر به کمپین گفته بود: «گلرخ در زندان قرچک در زمان اعتصاب غذا و پس از آن چندین بار بیهوش و به بیمارستان منتقل شده است. او از مشکلات معده، روده و کاهش شدید وزن و افت فشار و قند رنج می برد.گلرخ در رابطه با وضعیت همسرش آرش صادقی که جدیدا مشکوک به ابتلا سرطان است تحت فشار روانی شدیدی قرار دارد.»
پیشتر نیز، سازمان عفو بین‌الملل، از وضعیت نگهداری آتنا دائمی و گلرخ ایرایی، دو فعال مدنی زندانی در ایران به شدت انتقاد کرده بود و آزادی فوری و بدون قید و شرط آنها را خواستار شده‌بود.
آتنا (فاطمه) دائمی ۲۹ ساله، در بیست و نهم مهرماه سال ۱۳۹۳، بازداشت و ۸۶ روز در سلول انفرادی بند دو الف تحت بازجویی بود. وی در تاریخ ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۳ پس از پایان بازجویی ها به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود.
فاطمه دائمی خشکنودهانی” که به “آتنا دائمی” مشهور است پس از چندین بار به تعویق افتادن جلسه دادگاه نهایتا در تاریخ ٢٣ اسفندماه ٩٣، در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران با حضور وکیل خود و دیگر متهمین این پرونده مورد محاکمه قرار گرفت. وی به دلیل فعالیت های مدنی مسالمت آمیز، به اتهام «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم» به ۱۴ سال زندان محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر و با اعمال ماده ۱۳۴ به ۵ سال حبس کاهش یافت.
گلرخ ابراهیمی ایرایی نیز در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ به همراه همسرش (آرش صادقی) بازداشت شد. سپس در اردیبهشت ماه ۹۴ به اتهام توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر بدون حضور وی تایید شد.
خانم ابراهیم ایرایی، ۳ آبان ماه ۱۳۹۵ بدون دریافت احضاریه کتبی توسط ماموران امنیتی جهت اجرای حکم ۶ سال حبس تعزیری بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
این فعال حقوق بشر با استناد به داستانی منتشر نشده در نقد سنگسار و با درنظرگرفتن سنگسار به عنوان مقدسات به توهین به مقدسات متهم شد. از دیگر مصادیق اتهامی وی می‌توان به کشف حجاب و ترویج بی حجابی از طریق گذاشتن عکس های بدون روسری در کنار همسرش در فیسبوک، مخالفت با حکم قصاص، امضای بیانیه هایی در مخالفت با مجازات اعدام، شرکت در تجمعات حمایت از زندانیان سیاسی و دیدار با زندانیان سیاسی اشاره کرد.
با احتساب کاهش حبس به مناسبت عید نوروز، حکم این فعال مدنی از ۶۰ ماه به ۳۰ ماه کاهش یافت.
این فعال مدنی اکنون می تواند به صورت مشروط از زندان اوین آزاد شود، ولی با آزادی مشروط وی که سه سال از پنج سال حبس خود را سپری کرده تاکنون موافقت نشده است. این فعال مدنی با مشکلاتی از قبیل درد در ناحیه سینه و لمسی صورت مواجهه است که نیاز به درمان فوری و معاینه زیر نظر متخصص در مراکز درمانی خارج از زندان را دارد.
یک منبع آگاه نزدیک به خانواده آتنا دائمی پیشتر به گزارشگر کمپین گفته‌بود: «آتنا در زندان قرچک در بند مادران دچار شوک عصبی یا ضرب‌خوردگی شده و همین مسئله باعث ازکارافتادن یکی از عصب‌های صورتش شده است و از طرف دیگر از درد در ناحیه سینه رنج می برد که باید متخصص وی را معاینه کند که تاکنون یک بار نیز معاینه نشده است.»
از آتنا دائمی بیشتر بدانید: “عصیان‌گری که از بیان حقیقت نمی ترسد”
مریم اکبری منفرد، دیگر زندانی که از دهم مهرماه ۹۷ به مدت سه هفته از ملاقات محروم شده است، دو روز بعد از عاشورای ۱۳۸۸، در ۸ دی‌ماه این سال، بازداشت و به ۱۵ سال زندان محکوم شد. او از روز بازداشت در سال ۸۸ تاکنون به مرخصی نیامده است.
۲ برادر این زندانی سیاسی در سالهای ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دادگاه های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک او و خواهر دیگرش نیز در سال ۶۷ در موج اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ به دار آویخته شدند.
برادر کوچک‌تر وی، عبدالرضا اکبری منفرد، در سال ۵۹ و در حالیکه دانش آموز بود و فقط ۱۷ سال داشت، بازداشت شد.
مریم اکبری منفرد در شرحی از خودش گفته بود: «جرم برادر کوچکم پخش نشریه مجاهد بود. او سه سال تمام در سلولهای انفرادی زندان گوهر دشت – رجایی شهر – به سر برد و با وجود این که در دادگاه انقلاب تهران به سه سال حبس محکوم شده بود، تا سال ۶۷ در زندان نگه داشته شد و سرانجام در مرداد همان سال، با جمع کثیری از زندانیان اعدام شد.»
مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، روز شنبه ۲۷ مهرماه ۹۵ با ثبت شکواییه رسمی، از دادسرای تهران خواهان تحقیق پیرامون موضوع اعدام خواهر و برادر خود که در سال ۱٣۶۷ اعدام شده اند و روشن شدن جزییات آن، از جمله مسئولان اعدام آنان شد. وی در شکواییه خود به قوه قضاییه همچنین با توجه به اینکه نشانی محل دفن آنها هیچ‌گاه به خانواده اعلام نشده است، درخواست روشن شدن چگونگی فوت و محل دفن آنها را نیز ارائه داده است. او همچنین در نامهای جداگانه، ضمن بیان رنج‌های خانواده اش در دهه ۶۰ و پس از آن رفته، از سایر خانواده‌ها هم خواسته که رسما خواستار”ارائه و انتشار کیفر خواست محکومان و اعدام شدگان دهه ۶۰″، “پیگیری و محاکمه عوامل اعدام‌های دهه ۶۰ و کشتار جمعی زندانیان در سال ۶۷” و “اعلام اسامی دفن‌شدگان در گورهای دسته‌جمعی و گورستان خاوران” شوند. این اولین باری است که یک شکواییه رسمی از سوی خانواده‌های اعدام‌شدگان سال ۶۷ تسلیم قوه قضاییه جمهوری اسلامی شده و به شکل علنی منتشر می‌شود.
مریم اکبری منفرد در شکواییه خود نوشته بود: “برادر کوچکترم عبدالرضا اکبری منفرد در سن ۱۷ سالگی در سال ۵۹ به دلیل اینکه نشریه مجاهد پخش می کرد دستگیر و به سه سال حبس محکوم شده بود اما با وجود اینکه سال‌ها بود مدت حبس خود را گذرانده بود مقامات قضایی از آزادی او خودداری کرده بودند و در سال ۶۷ اعدام شد.
سه برادر و یک خواهر مریم اکبری منفرد به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین در دهه ۶۰ اعدام شده اند. وی که در دی ماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت شد، در ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ و توسط ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی سیاسی محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران است. اتهامی که او بارها آن را رد کرده است. او پیشتر در نامه ای به احمد شهید از قول قاضی صلواتی خطاب به خود گفته بود که: “تو جور خواهر و برادرهایت را می کشی.”
از مریم اکبری‌منفرد بیشتر بخوانید.