روز یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴ برخی منابع کارگری و رسانه های حقوق بشری خبر از مرگ «شاهرخ زمانی» فعال کارگری محبوس در زندان رجایی شهر کرج را منتشر کردند.
به گفته شاهدان عینی، پیکر این فعال کارگری زندانی با “سیاهی و کبودی‌هایی بر بدن” و “کاملا بی جان”، جهت “کالبدشکافی” به پزشکی قانونی منتقل شد و گمانه‌زنی‌های اولیه بر پایه “سکته مغزی” این زندانی از سوی مسئولان زندان رجایی شهر اعلام شد.
این فعال کارگری، در سال ۱۳۹۰، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و در شعبه یک دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی حملبر، به اتهام تبلیغ علیه نظام و تشکیل گروه به قصد بر هم زدن امنیت ملی به ۱۱ سال زندان محکوم شد که این حکم عیناً در دادگاه تجدیدنظر تأیید شد.
شاهرخ زمانی در تاریخ ۲۴ دی ماه همراه با محمد جراحی در محل کارش دستگیر و برای اجرای حکم به زندان مرکزی تبریز منتقل شد.
در تاریخ ۷ خرداد ماه ۱۳۹۱ وی را به طور غیر قانونی و بدون حکم قاضی با دست بند و پابند از زندان تبریز خارج کرده و به زندان یزد منتقل کردند. در هفدهم مرداماه وی مجدداً به زندان تبریز بازگردانده شد و در نهایت در تاریخ ۲۲ مهر ماه به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
شاهرخ زمانی در شهریور ماه ۱۳۹۳ اجازه حضور در مراسم ازدواج دخترش را پیدا نکرد و دربهمن ماه ۹۳ نیز این فعال کارگری نتوانست حتی برای مدتی کوتاه در خاکسپاری و تشییع مادرش حضور داشته باشد، این در حالی است که به دلیل دوری مسافت تبریز تا کرج وی امکان ملاقات مستمر با اعضای خانواده را نیز نداشت.
«نینا زمانی» دختر «شاهرخ زمانی» در آن زمان گفته بود که “پدرش ۴ سال محروم از مرخصی و در۳ سال گذشته از ملاقات حضوری محروم بوده و حالا درحالی خبر مرگ او از سوی مسوولان زندان تایید شده که هیچ بیماری جسمی یا مشکل جسمی که منجر به مرگ شود نداشته.”
مراسم خاکسپاری «شاهرخ زمانی» روز سه شنبه ٢۴ شهریورماه ۱۳۹۴ در گورستان “وادی رحمت ” شهر تبریز با حضور صدها نفر از بستگان، کارگران و یارانش برگزار شد.
بازرسی سلول و بازجویی هم بندی شاهرخ زمانی
خانواده شاهرخ زمانی: شکایت می‌کنیم، کالبدشکافی کنید
مراسم خاکسپاری شاهرخ زمانی +عکس و فیلم
“تاریخ ثابت خواهد کرد شاهرخ را”
مرگ مشکوک شاهرخ زمانی فعال کارگری در زندان رجایی شهر کرج
در مرگ‌های مشکوک مشابه در زندان «رجایی شهر کرج» در سال‌های گذشته، می‌توان به مرگ «افشین اسانلو»، «علیرضا کرمی‌خیرآبادی»، «مهدی زانیه»، «منصور رادپور»، «امیر حسین حشمت‌ساران» و «پیام اسلامی» اشاره کرد.
«امیر حسین حشمت‌ساران» زندانی سیاسی محبوس در «رجایی شهر»، پس از گذشت چهار سال تحمل زندان، در ۱۶ اسفندماه ۱۳۸۷، به صورت مشکوکی در زندان درگذشت. بعدها اعلام شد که او بر اثر “بیماری قلبی” جان باخته بود.
«افشین اسانلو» برادر «منصور اسانلو»، از فعالان کارگری، در ۳۱ خردادماه ۱۳۹۲، در زندان «رجایی شهر» به صورت مشکوک با صورت و گردن سیاه فوت کرد. بهداری زندان گزارش داده بود که او بر اثر “سکته قلبی” جان باخته بود.
«منصور رادپور» یکی دیگر از زندانیان «رجایی شهر» در اول خردادماه ۱۳۹۱، در حالی که صورت، گردن و پاهایش سیاه شده بود، درگذشت، بهداری زندان دلیل مرگ را “سکته مغزی” اعلام کرده بود.
«علیرضا کرمی‌خیرآبادی» زندانی امنیتی محبوس در زندان «رجایی شهر کرج»، در فروردین‌ماه ۱۳۹۲، به یکباره و به دلایل نامعلومی، بی‌هوش شده و با آمبولانس به بیمارستان منتقل شد. او در ۱۷ فروردین‌ماه ۱۳۹۲، درگذشت. در گزارش‌های زندان اعلام شده که این زندانی به دلیل “نارسایی مغزی از طریق عفونت ویروسی مغزی” جان باخته است.
«پیام اسلامی» متولد ۱۳۶۷، جوانی که گفته شده به اتهام “دعوا و درگیری” در زندان «رجایی شهر» در حبس بود، توسط مسوولین زندان به بخش نگهبانی برده شده و در آنجا او از سوی «امیریان» مدیر داخلی و «مردانی» رییس زندان، مورد ضرب و شتم شدید با باتوم و لوله پلی پروپیلن “موسوم به لوله سبز” قرار گرفته بود. این زندانی پس از گذشت چند ساعت پس از انتقال به سلول انفرادی بند ۵، (که به دوربین مداربسته نیز مجهز است) به طرز مشکوکی فوت می‌کند. پس از آن مسوولین زندان «رجایی شهر» ادعا کردند که این زندانی دست به “خودکشی” زده است.
آرون عسکری