احتمال اجرای حکم اعدام رامین حسینپناهی، زندانی سیاسی محبوس در انفرادی زندان رجاییشهر کرج طی ساعات آینده به شدت افزایش یافتهاست و این موضوع باعث نگرانی شدید خانواده، وکلا و فعالان حقوق بشر شدهاست.
در پی افزایش این نگرانیها، ۳۵ نهاد مدنی فعال و مدافع حقوق بشر با امضای بیانیهای مشترک، نسبت به احتمال اجرای قریبالوقوع حکم اعدام رامین حسینپناهی هشدار دادند.
این ۳۵ نهاد مدنی در بیانیهی رسمی خود خطاب به همهی انسانهای آزادیخواه، نهادهای بینالمللی و مجامع جهانی، خواستار مداخله موثر، فعال و فوری برای متوقف کردن اجرای حکم رامین حسینپناهی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام شدند.
متن بیانیه مشترک این ۳۵ نهاد حقوق بشری را بخوانید:
نهادهای حقوق بشری
مجامع جهانی و انسان های آزادیخواه
احتمال اجرای حکم اعدام رامین حسین پناهی، زندانی سیاسی محبوس در انفرادی زندان رجایی شهر کرج طی ساعات آینده به شدت افزایش یافته است. این زندانی سیاسی محکوم به اعدام که در اعتراض به وضعیتش از یکشنبه ۴ شهریورماه ۱۳۹۷، در زندان رجایی شهر لبهای خود را دوخت و دوشنبه ۵ شهریور به بند انفرادی منتقل شده است، بنا به گفته منابع خبری احتمالا طی یکی از شبهای آتی اعدام خواهد شد.
همچنین شب گذشته مستندی بر علیه رامین حسین پناهی از شبکه استانی کردستان پخش شد و روز جاری هم به تلفن همراه بسیاری از شهروندان کردستان پیامکی بر ضد این زندانی سیاسی ارسال شد تا روند اعدام وی هر چه سریعتر فراهم شود و اذهان عمومی کردستان را برای اجرای حکم اعدام آماده کنند.”
از دیگر سو رامین حسین پناهی که حدود ده روز است در اعتراض خطر اجرای حکمش و ناعدالتی های صورت گرفته علیه او، دست به اعتصاب غذا زده است، اکنون در شرایطی غیرانسانی در انفرادی زندان رجایی شهر به زنجیر کشیده شده است. همچنین عفونت کلیه رامین تشدید پیدا کرده و چندین بار در انفرادی خون ریزی کرده و تا بحال دوبار بیهوش شده است. اگر او با این شرایط به اعتصاب غذای خود ادامه
دهد با خطر مرگ مواجهه خواهد شد .”
حکم اعدام رامین حسین پناهی، در حالی صادر و ابلاغ شد، که وی تمامی اتهامهای انتسابی به خود را رد
کرد، همچنین وکلای این زندانی سیاسی کُرد نیز این حکم را غیرمنتظره و ناعادلانه می دانستند.
در طول تاریخ حکومت فعلی ایران، خشونت، سرکوب و آزار شهروندان، یکی از روشهای معمول این حکومت ضد مردمی برای کنترل آنان بوده است، این در حالیست که بر طبق قوانین حقوق بشری؛ حق حیات، ابتداییترین حق انسان است که به آسانی نمیتوان آن را از انسان سلب کرد.
از این رو ما به عنوان “نهادها حقوق بشری” امضاء کننده این بیانیه، از کلیه نهادهای حقوق بشری و مجامع بینالمللی خواهان مداخله موثر، فعال و فوری برای متوقف کردن اجرای حکم رامین حسین پناهی هستیم.
امضاء:
۱ – انجمن زنان ایرانى – مونترال
۲ – انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ – انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس
۵ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ
۶ – انجمن همبستگی ایرانیان – تگزاس
۷ – انجمن پروژه دمکراتیک کوردستان ایران
۸ – بنیاد اسماعیل خویی
۹ – مادران پارک لاله ایران
۱۰ – حامیان مادران پارک لاله – دورتموند
۱۱ – حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ
۱۲ – حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
۱۳- شبکه همبستگی ملی فرزنو – کالیفرنیا
۱۴- سازمان حقوق بشر أحواز (المنظمه الأحوازیه لحقوق الإنسان)
۱۵- سازمان حقوق بشر اهواز(Ahwaz Human Rights Org AHRO)
۱۶- سازمان کردوسید – چاک
۱۷- سازمان حقوق بشر کوردستان- روژهلات
۱۸- سازمان حقوق بشر “هه نگاو”
۱۹- فدراسیون اروپرس
۲۰- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۲۱- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۲۲- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۲۳- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو
۲۴- گروه حقوق بشر بلوچستان BHRG
۲۵- مادران صلح مونترال
۲۶- مرکز حقوق بشر زاگروس
۲۷- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۲۸- همبستگی برای حقوق بشر در ایران – کلگری
۲۹- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا) – مونترال
۳۰- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا) – نیویورک
۳۱- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا) – لوس آنجلس
۳۲- همبستگی برای حقوق بشر در ایران – مونترال
۳۳- هاوپە یمانی کورد – سویس
۳۴- دیدبان حقوق بشر أحواز Ahwazi Observatory for Human Rights
۳۵- جمعیت حقوق بشر کردستان
گفتنی است، رامین حسینپناهی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، یکشنبه ۴ شهریور ماه ۱۳۹۷، در زندان رجاییشهر در اعتراض به وضعیتش همراه با اعتصاب غذا، لبهای خود را دوخت و دوشنبه ۵ شهریور در حالی که به شدت بیمار بود به بند انفرادی منتقل شد.
این زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام، دلایل اعتصاب غذایش را در نامهی به مسئولان زندان رجاییشهر اینگونه بیان کردهاست: «درخواست اعاده دادرسی، درخواست تشکیل مجدد دادگاه، تفکیک جرایم بر اساس ماده ۷ آیین نامه تفکیک سازمان زندانها و بازگردانندش به زندان مرکزی سنندج.»
در خواست عفو بینالملل نروژ برای درخواست کمک به رامین حسین پناهی
رامین حسینپناهى، فعال سیاسی کُرد، ٢ تیر ۱۳۹۶ بازداشت و پس از ۲۰۰ روز انفرادى و شکنجه های جسمی و روانی، به زندان مرکزى سنندج منتقل شد. این زندانی سیاسی، ٢۵ دی ٩۶ در شعبە یک دادگاه انقلاب شهر سنندج بە اعدام محکوم شد. این حکم، ٢٢ فروردین ۱۳۹۷ در شعبه ٣٩ دیوانعالى کشور در شهر قم مجددا به تایید رسید و جهت اجرای حکم به شعبه ۴ اجرای احکام دادسرای اجرای احکام سنندج ارجاع شد.
حکم اعدام رامین حسینپناهی، در حالی صادر و ابلاغ شد، که وی تمامی اتهامهای انتسابی به خود را رد کرد، همچنین وکلای این زندانی سیاسی کُرد نیز این حکم را غیرمنتظره و ناعادلانه می دانستند.
در ارتباط تایید حکم این زندانی سیاسی، ۳ تن از کارشناسان سازمان ملل، در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۳۹۷ با انتشار بیانیهای خواستار توقف حکم اعدام وی شدند و نگرانی خود برای بدرفتاری و شکنجه زندانیان در ایران اعلام کردند.
در همین رابطه بیش از ده هزار تن از شهروندان، فعالان مدنی و سیاسی با امضای طومار و نامه، صدور حکم اعدام رامین حسینپناهی را محکوم کردهاند. همچنین تاکنون بالغ بر ۶٠ تن از نمایندگان پیشین مجلس، اساتید دانشگاهها، وکلا، طی نامهای به رییس دستگاه قضایی ایران، خواستار توقف حکم اعدام رامین حسینپناهی شدهاند و میتوان گفت تمامی نهادهای حقوق بشری با انتشار بیانیههایی خواهان لغو فوری حکم اعدام این فعال سیاسی هستند.
سازمان عفو بینالملل نیز با صدور اطلاعیهای خواستار اقدام فوری علیه حکم اعدام رامین حسینپناهی، زندانی کُرد ایرانی شده است، در بیانیە این سازمان بینالمللی آمدە است “مورد رامین حسینپناهی یکی از حوادث ناگوار و نفسگیر عدالت از آغاز تا اکنون بودە است. (رامین) بعد از شکنجەهای فراوان کە آثار آن در هنگام حضور در دادگاە روی بدنش مشخص شد در یک دادگاه نا عادلانە بە اعدام محکوم شد.”
سازمان عفو بینالملل مورد دادرسی و دادگاهی رامین حسین پناهی را “خیانت کامل بە پروسە عدالت نامید” و افزوده “رامین حسین پناهی در دوران بازجویی از حق داشتن وکیل و ملاقات با خانوادەش و همچنین از دسترسی بە جزئیات پروندەاش محکوم بودە است.”عفو بین الملل با انتقاد شدید از نیروهای امنیتی برای فشار بر رامین حسین پناهی برای شرکت در اعترافات تلویزیونی میگوید “ما از مقامات ایران میخواهیم (کە با اعدام رامین حسین پناهی) کە نهایت انکار حقوق بشر است فهرست کارهای نقص کنندە حقوق بشری خود را کامل نکنند.”