زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد که یازدهمین سال از دوران محکومیت خود را در زندان خوی سپری می‌کند با انتشار نامه‌ای سرگشاده خواستار گسترش اعتراضات با هدف لغو حکم اعدام شد.
زینب جلالیان در این نامه، با اشاره به صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی چون رامین حسین‌پناهی، زانیار مرادی، لقمان مرادی، هدایت عبدالله‌پور و کمال حسن رمضان در خصوص اجرای حکم اعدام این زندانیان، ابراز نگرانی کرد.
نسخه‌ای از این نامه که جهت انتشار در اختیار شبکه حقوق بشر کُردستان قرار گرفته است در ادامه آمده است:
“همه با هم علیه اعدام”
رامین، زانیار، لقمان، کمال و دیگر زندانیان سیاسی که به اعدام محکوم شده‌اید همین الان که این نامه را برایتان می‌نویسم وجودم لبریز از درد و غم است. شماها به خاطر کدام یک از این درد و رنج‌های مردم سرزمین مادریمان عصیان کردید که اینچنین به اعدام محکوم شدید؟!
شماها هم آن کولبران را دیده‌اید؟! که به خاطر تکه‌ای نان جان عزیزشان را کف دست نهاده‌اند تا تکه‌ای نان بر سر سفره عزیزانشان ببرند. در هر جامعه‌ای فردی که کار می‌کند و در ازای زحمتش حقوق دریافت می‌کند اما کولبران کُرد در مقابل دست‌رنجشان از سوی جمهوری اسلامی گلوله نصیب شان می‌شود!
یا آن مادری که با کودکان ریز و درشتش در کوره‌های آجرپزی مشغول کارگری است و سهم وی در این جامعه مردسالار و دولت ضدزن، فقط تبعیض و رنج است.
یا آن زن جوان که در اعتراض به تبعیض در مقابل چشمان گریان و نگران مادرش خود را به آتش کشید یا آن کودکی که در سطل‌های زباله به دنبال نان می‌گشت، شماها انعکاس کننده کدامین درد هستید ای عزیزان؟! نمی‌دانم شماها تاوان چه چیزهای را پس می‌دهید، تاوان کُرد بودن یا انسان دوستی‌یتان را.
اگر مبارزه علیه تبعیض و ظلم جرمش اعدام است پس آنهایی که این همه جوانان این سرزمین را به مرگ محکوم می‌کنند باید در کدام دادگاه محاکمه شوند تا تاوان ناعدالتی و ظلم شان را که در حق جوانان کُرد روا داشته‌اند، پس بدهند.
ای ملت عزیز ایران و سازمان‌های حقوق بشر من به عنوان یک زندانی سیاسی که خود سال‌ها زیر حکم اعدام قرار داشتم در پشت ملیه‌های زندان این ستمگران از شما تقاضا دارم همه با هم در یک جبهه علیه اعدام بایستیم و اجازه ندهیم که جمهوری اسلامی به خاطر مصلحت های غیرانسانی‌اش، پدر و مادر این زندانیان سیاسی محکوم به اعدام را به سوگ بنشاند. بیایید هر یک از ما به شیوه‌ای اما همه با هم علیه اعدام، این مجازات قرون وسطایی بیاستیم، چرا که سکوت مان مهر تاییدی خواهد بود بر حکم اعدام، رامین، زانیار، لقمان، هدایت ، کمال و دیگر زندانی سیاسی محکوم به اعدام.
زینب جلالیان، متولد ۱۳۶۱ اهل روستای «دیم قشلاقِ ماکو» از توابع استان «آذربایجان غربی» پیش تر در ۲۰ اسفند ماه ۱۳۸۶، در سن ۲۵ سالگی از سوی اداره اطلاعات در «کرمانشاه» بازداشت و در آذرماه ۱۳۸۸، به اتهام “محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک” در دادگاهی چند دقیقه‌ای، غیرعلنی و بدون حضور وکیل به اعدام محکوم شد و حکم صادره از سوی دیوان عالی کشور تایید و به وی ابلاغ شد.
حکم صادره علیه نامبرده در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۱۳۹۰ از اعدام به حبس ابد کاهش یافت.
آخرین وضعیت زینب جلالیان را از اینجا بخوانید.